Gogo Nushi

Gogo Nushi
ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-57000-0527 / Hesse, Rudolf / CC-BY-SA 3.0
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1913
Vuno

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 1970
Tirana

Wicepremier
Okres

od 4 czerwca 1956
do 21 czerwca 1958

Przynależność polityczna

Albańska Partia Pracy

Minister gospodarki
Okres

od 23 listopada 1948
do 29 października 1949

Przynależność polityczna

Albańska Partia Pracy

Poprzednik

Nako Spiru

Następca

Tuk Jakova

Przewodniczący prezydium parlamentu
Okres

od 20 lipca 1954
do 14 listopada 1956

Przynależność polityczna

Albańska Partia Pracy

Poprzednik

Mihal Prifti

Następca

Rita Marko

Gogo Nushi (ur. 15 grudnia 1913 we wsi Vuno okręg Wlora, zm. 9 kwietnia 1970 w Tiranie) – albański polityk komunistyczny[1], przewodniczący prezydium parlamentu w latach 1949-1950 i 1954-1956, wicepremier i minister gospodarki. Został uznany przez albański Instytut Badania Zbrodni i Skutków Komunizmu za zbrodniarza wojennego[2].

Życiorys

Syn Sokrata Nushiego. W latach 1928-1940 wraz z rodziną wyemigrował z Albanii do Francji. Do 1940 mieszkał w Lyonie, gdzie pracował jako robotnik w fabryce[1]. Od 1935 był związany z Francuską Partią Komunistyczną[1]. Po powrocie do Albanii w 1940 nawiązał współpracę ze środowiskiem miejscowych komunistów, używał pseudonimu Hysen. W listopadzie 1941 wziął udział w konferencji założycielskiej Komunistycznej Partii Albanii. Wcześniejsze doświadczenia działalności wśród robotników francuskich okazały się bardzo cenne w pozyskiwaniu młodych Albańczyków do ruchu narodowowyzwoleńczego, kierowanego przez komunistów[1]. Od 1948 był członkiem Komitetu Centralnego, a od 1952 członkiem Biura Politycznego Albańskiej Partii Pracy[1].

W 1944 znajdował się w składzie Antyfaszystowskiej Rady Wyzwolenia Narodowego, pełniącej funkcje podziemnego parlamentu[3]. W latach 1947-1948 kierował ministerstwem handlu. W 1948 po zerwaniu z Jugosławią objął stanowisko ministra gospodarki[1]. Po wyborach parlamentarnych 1954 objął stanowisko przewodniczącego parlamentu, które sprawował do 1956, kiedy objął funkcję wicepremiera[3]. Od roku 1962 aż do śmierci pełnił funkcję wiceprzewodniczącego parlamentu. Zmarł z przyczyn naturalnych.

W latach 1980-1982 Wydawnictwo Naim Frashëri opublikowało trzy tomy dzieł zebranych Gogo Nushiego (Vepra të zgjedhura), dokumentujących jego karierę polityczną w latach 1943-1970. Imieniem Nushiego nazwano zakłady chemiczne w Fierze, a we wsi Vuno istniało muzeum poświęcone jego osobie. Dekretem Prezydenta Republiki Salego Berishy z 13 lutego 1995 Gogo Nushi za udział w ludobójstwie narodu albańskiego został pozbawiony wszystkich odznaczeń i tytułów honorowych[4].

Przypisy

  1. a b c d e f Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 340. ISBN 978-1-78076-431-3.
  2. Lufta e Dytë Botërore në Shqipëri, E papublikuar/ Arkivi i Shtetit, 260 emrat që “rrëfyen” ekzekutimet në ushtrinë partizane. standard.al, 2014-11-29. (alb.).
  3. a b Ligjvenesit Shqiptare = 2017-02-02, parlament.al, 2016 [zarchiwizowane z adresu 2020-10-19] (alb.).
  4. Sali Berisha ia hoqi dekoratat Enver Hoxhës dhe Nexhmijes qe në 1995, por pse u mbajt sekret? = 2020-01-10, berati.tv, 12 maja 2018 (alb.).

Bibliografia

  • Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 340. ISBN 978-1-78076-431-3.

Media użyte na tej stronie

Gogo Nushi.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-57000-0527 / Hesse, Rudolf / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Hesse 14.7.1958. Ausländische Gäste zum V. Parteitag besuchten Berliner Glühlampenwerk.

Gäste aus der Volksrepublik Albanien sowie aus Basilien und Marokko, die als Gäste zum V. Parteitag in Berlin weilten, besuchten am 14.7.1958 die Werktätigen des VEB Berliner Glühlampenwerk.

UBz.: Das Mitglied des Politbüros des ZK der Partei der Arbeit Albaniens, [Gogo] Nushi , bei der Besichtung des Werkes.