Gojsław

Gojsław (ur. II połowa X w., zm. 1020) – król Chorwacji z dynastii Trpimirowiczów panujący w latach 1000–1020.

Droga do władzy

Chorwacja na mapie Europy w roku 1000.

Po śmierci króla Stefana Držislava w 997 roku, tron chorwacki objął Świętosław Suronja. Niezadowoleni z tego faktu jego bracia, Gojsław i Krzesimir, postanowili powstać przeciwko Świętosławowi^[2]. Wykorzystali fakt, iż król chorwacki był sojusznikiem Cesarstwa Bizantyńskiego, które było wrogiem państwa bułgarskiego. Wysłali poselstwo do ówczesnego cara Bułgarii Samuela Komitopula z prośbą o pomoc w działaniach militarnych^[3]. Władca bułgarski zgodził się pomóc i w 998 roku dokonał inwazji, zajmując Chorwację, Dalmację i duży obszar Bośni. Podbite tereny zostały przekazane Gojsławowi i Krzesimirowi.

W 1000 roku król Swetosław został ostatecznie pokonany przez siły bułgarskie i rebeliantów chorwackich^[4] i udał się na wygnanie do Wenecji. W odpowiedzi na wydarzenia w Chorwacji, doża Piotr II Orseolo rozpoczął zbrojną interwencję na terenie Dalmacji, która zakończyła się jego zwycięstwem^[5].

Panowanie

Wspólne panowanie Gojsława i Krzesimira upłynęło pod znakiem walki o przywrócenie chorwackiej władzy nad dalmackimi miastami, które od czasu wojny domowej były w rękach Wenecji. W 1018 roku wybuchła wojna pomiędzy Chorwacją a jej byłym protektorem – Republiką Wenecką. Dopiero interwencja cesarza bizantyńskiego Bazylego II Bułgarobójcy przywróciła pokój i uznanie Gojsława i Krzesimira za wasali Cesarstwa Bizantyńskiego^[6].

Gojsław zmarł w 1020 roku.

Władcy Chorwacji Królestwo Chorwacji Trpimirowicze Tomisław I (910–928, król od 925) Trpimir II (928–935) Krzesimir I (935–945) Mirosław (945–949) Michał Krzesimir II (949–969) Stefan Držislaw (969–995) Świętosław Suronja (997–1000) Gojsław (1000–1020) Krzesimir III (1000–1030) Stefan I Krzesimirowicz (1030–1058) Piotr Krzesimir IV Wielki (1058–1075) Dymitr Zwonimir (1075–1088) Stefan II (1088–1091) Svačic Piotr (1093–1097) Królestwo Chorwacji (w unii z Węgrami) Arpadowie Koloman Uczony (1102–1116) Stefan II (1116–1131) Bela II Ślepy (1131–1141) Gejza II (1141–1162) Stefan III (1162–1162) Władysław II (1162–1163) Stefan IV (1163–1165) Stefan III (1163–1172) Bela III (1172–1196) Emeryk (1196–1204) Władysław III (1204–1205) Andrzej II (1205–1235) Bela IV (1235–1270) Stefan V (1270–1272) Władysław IV Kumańczyk (1272–1290) Andrzej III (1290–1301) Przemyślidzi Wacław Czeski (Władysław V) (1301–1305) Wittelsbachowie Otton (Bela V) (1305–1308) Andegawenowie Karol Martel Andegaweński (tytularny 1290–1295) Karol I Robert (1310–1342) Ludwik I Wielki (1342–1382) Maria I (1382–1385) Karol II Mały (1385–1386) Maria I (1386–1395) Luksemburgowie Zygmunt (1387–1437) Andegawenowie Władysław Neapolitański (tytularny 1403–1414) Habsburgowie Albrecht I (1437–1439) Jagiellonowie Władysław I (1440–1444) Habsburgowie Władysław V Pogrobowiec (1444–1457) Hunyady János Hunyady (regent 1446–1453) Maciej Korwin (1458–1490) Jagiellonowie Władysław II (1490–1516) Ludwik II (1516–1526) Zapolyowie Jan I (1526–1540) Jan II Zygmunt (1540–1571) Habsburgowie Ferdynand I (1526–1564) Maksymilian II (1564–1576) Rudolf I (1576–1608) Maciej II (1608–1619) Ferdynand II (1619–1637) Ferdynand III (1637–1657) Ferdynand IV (1647–1654) Leopold I (1657–1705) Józef I (1705–1711) Karol III (1711–1740) Maria II Teresa (1740–1780) Habsburgowie- Lotaryńscy Józef II (1780–1790) Leopold II (1790–1792) Franciszek I (1792–1835) Ferdynand V (1835–1848) Franciszek Józef I (1848–1916) Karol IV (1916–1918) Niepodległe Państwo Chorwackie Sabaudczycy Tomisław II (1941–1943) zobacz też: Banowie Chorwacji

Przypisy