Golnica (lewy dopływ Reskiej Węgorzy)
| Kontynent | Europa |
|---|---|
| Państwo |  Polska |
| Struga | |
| Długość | 12 km |
| Ujście | |
| Recypient | Reska Węgorza |
| Miejsce | na NE od wsi Runowo |
| Współrzędne | 53°33′49″N 15°31′30″E/53,563611 15,525000 |
Położenie na mapie Polski  | |
Golnica – struga[1] w woj. zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim; lewobrzeżny dopływ rzeki Reskiej Węgorzy o długości 12 km[2].
Golnica bierze swe źródło na obszarze pomiędzy wsiami Orle i Sułkowo, w gminie Radowo Małe[3], na pograniczu Wysoczyzny Łobeskiej i Pojezierza Ińskiego. Struga biegnie w kierunku południowo-wschodnim. Uchodzi do Reskiej Węgorzy na północny wschód od wsi Runowo.
Nazwę Golnica wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę strugi – Gallnitz[4]. Ok. 1,4 km na południe od ujścia do Reskiej Węgorzy znajduje się ujście drugiej strugi o nazwie Golnica.
Zobacz też
- Rzeki Polski
Przypisy
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ 8.4. Hydrografia. W: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy Węgorzyno. UM w Węgorzynie, 2008-07-03, s. 39. [dostęp 2009-09-21].
- ↑ Arkusz N-33-91-B. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-09-21].
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22
Media użyte na tej stronie
