Gontowa (góra)

Gontowa
Gontowa od północnego zachodu
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety Góry Sowie Wzgórza Wyrębińskie
Wysokość	723[1] m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Gontowa
50°38′37,04″N 16°27′32,01″E/50,643622 16,458892

Gontowa (niem. Schindelberg) – wzniesienie (723 m n.p.m.) w Sudetach Środkowych, w paśmie Gór Sowich, we Wzgórzach Wyrębińskich.

Położenie i opis

Wzniesienie położone jest w północno-zachodniej części Wzgórz Wyrębińskich, na południowy zachód od miejscowości Sokolec^[1]. Szczyt jest najwyższym wzniesieniem Wzgórz Wyrębińskich^[1]. Wznosi się w północnej części Koziego Grzbietu i stromym Sowim Zboczem opada na wschód do doliny Sowiego Potoku^[1].

Gontowa zbudowana jest z utworów czerwonego spągowca: piaskowców, zlepieńców i łupków, w których występują niewielkie pokłady węgla kamiennego^[1]. Skały te należą do północnego skrzydła niecki śródsudeckiej.

Szczyt w większości porośnięty lasem świerkowym i świerkowo-bukowym regla dolnego^[1].

Historia

W okresie II wojny światowej w zboczach góry prowadzono zakrojone na dużą skalę roboty górniczo-budowlane. W wyniku tych prac powstał Kompleks Gontowa złożony z podziemnych hal i 4 sztolni o długości 150 m połączonych przecznicą o długości około 100 m.^[1]

W zboczu góry w związku z poszukiwaniem uranu w Sudetach wydrążono w 1957 roku przez Grupę Poszukiwawczą Zakładów Przemysłowych R-1 w Kowarach upadową „Kazimierz” o długości ponad 300 metrów^[1]. Stwierdzono występowanie rud uranu, ale ze względu na jego małą zawartość nie podjęto wydobycia. W 1959 roku upadową „Kazimierz” przejęła KWK "Nowa Ruda", w której eksploatowała węgiel kamienny tylko przez rok^[1]. W późniejszym okresie upadową przebudowano i eksploatację prowadzono do 1974 roku wydobywając przeciętnie 30-40 tys. t węgla rocznie ^[2].

Szlaki turystyczne

Przez wschodnie i północno-wschodnie zbocza Gontowej prowadzi szlak turystyczny:

• zielony – ze Świerków Dolnych na Wielką Sowę, przez Sokolec^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ​ISBN 83-85773-12-6​.
• M. Staffa; Przewodnik turystyczny: Wędrówka przez Sudety Środkowe: Góry Wałbrzyskie - Góry Suche - Góry Sowie - Góry Bardzkie; Wyd.PTTK "Kraj"; Warszawa/Kraków 1982 r.; ​ISBN 83-00-00476-9​.
• Praca zbiorowa; Mapa: Sudety Środkowe; Skala 1:40 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ​ISBN 83-60044-44-9​.
• R. Fronia, D. Jończy; Góry Sowie: kompleks Riese; mapa turystyczna: skala 1:35 000; Wyd. Turystyczne "Plan"; J.Góra 2011r. ​ISBN 978-83-62917-36-5​.