Goran Bregović
Goran Bregović podczas występu na Festival de Cornouaille (2013) | |
Pseudonim | Brega |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki | |
Zawód | kompozytor, autor tekstów, instrumentalista |
Strona internetowa |
Goran Bregović (w zapisie serbską cyrylicą: Горан Бреговић; ur. 22 marca 1950 w Sarajewie[1]) – kompozytor muzyki rockowej, elektronicznej i etnicznej. W swojej twórczości łączy m.in. tradycyjne brzmienia ludowe z męskimi chórami i dźwiękami z syntezatora, chociaż zasłynął jako lider i autor muzyki zespołu rockowego Bijelo dugme.
Życiorys
Dzieciństwo
Jest synem Serbki i Chorwata. Wychował się w Sarajewie, stolicy i centrum kulturalnym Bośni. Ma brata Predraga, który mieszka w Nowym Jorku, i siostrę Dajanę, która mieszka w Splicie.
Kariera
W latach 70. i 80. XX wieku był liderem popularnego jugosłowiańskiego zespołu rockowego Bijelo dugme. Współpracował m.in. z reżyserem Emirem Kusturicą, tworząc ścieżkę dźwiękową do filmów Arizona Dream, Czas Cyganów, czy Underground. Współpracował także z Patrice’em Chereau, pisząc muzykę do filmu Królowa Margot. Pracował także nad muzyką dla potrzeb teatru, m.in. do sztuki multimedialnej pt. Silence of the Balkans.
Do udziału w nagraniach zapraszał wielu znanych wokalistów, takich jak Cesária Évora, Iggy Pop, Sezen Aksu, Jorgos Dalaras, Ofra Haza, Scott Walker.
W Polsce nagrał płyty z Kayah i Krzysztofem Krawczykiem. Był też autorem muzyki do polskiego filmu „Operacja Samum” oraz kilkudziesięciu innych filmów.
Kontrowersje
Bregović unika zagłębiania się w politykę. „Jugosławia to skrzyżowanie wielu światów: prawosławnego, katolickiego, muzułmanów”, mówił Bregović. „Z muzyką, nie mam do reprezentowania nikogo oprócz siebie – bo mówię pierwszym językiem świata, w którym każdy rozumie słowo muzyka”. Jednak w 2015, z powodu występu na terenie zaanektowanego przez Rosję Krymu, anulowano jego koncerty na Ukrainie i w Polsce[2].
Życie prywatne
W 1993 roku Bregović poślubił swoją długoletnią narzeczoną Dženanę Sudžukę. Ceremonia ślubna odbyła się w Paryżu, gdzie mieszka partnerka muzyka. Para ma trzy córki: Emę (ur. marzec 1995), Unę (ur. luty 2002) i Lulu (ur. maj 2004). Muzyk ma też córkę Željke z poprzedniego związku.
12 czerwca 2008 roku Bregović spadł z wysokości czterech metrów z wiśniowego drzewa w ogrodzie przy swoim domu w Senjak, w wyniku czego złamał kręgosłup. Według lekarzy jego stan był stabilny, a po zabiegu muzyk szybko doszedł do zdrowia i zagrał dwa duże koncerty w Nowym Jorku.
Dyskografia
Albumy studyjne
- Dom za vešanje (1990)
- Arizona dream (1993)
- La reine Margot (1994)
- Underground (1995)
- Tales and songs from weddings and funerals (1997)
- Ederlezi (1998) – platynowa płyta[3]
- Silence of the Balkans (1998)
- Thessaloniki – Yannena With Two Canvas Shoes (1999)
- Kayah i Bregović (1999) – diamentowa płyta[4]
- Songbook (2000)
- Daj mi drugie życie. Krawczyk & Bregović (2001) – złota płyta[5]
- Karmen with a happy end (2007)
- Alkohol: Šljivovica (2008)
- Alkohol (2008)
- Champagne for Gypsies (2012)
- Three Letters from Sarajevo (2017)
Źródło[6]:
Przypisy
- ↑ Goran Bregović w bazie IMDb (ang.)
- ↑ mw, zbyt: Koncert Bregovicia w Polsce odwołany. Przez występ na Krymie. tvp.info, 2015-04-09. [dostęp 2015-09-13]. (pol.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 1999 roku, ZPAV [dostęp 2020-09-21] .
- ↑ Diamentowe płyty CD przyznane w 2000 roku, ZPAV [dostęp 2020-09-21] .
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2001 roku, ZPAV [dostęp 2020-07-28] .
- ↑ Oficjalna strona internetowa Gorana Bregovicia.
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Gorana Bregovića (niem. • ang. • hiszp. • fr. • wł.)
- Goran Bregović w bazie portalu Jugofonika.pl – muzyka bałkańska. jugofonika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Кориоланыч, Licencja: CC BY-SA 4.0
Goran Bregovic on Music Festival Dikaya Myata
Autor: Вени Марковски, Licencja: CC BY 3.0
Serbian composer Goran Bregovic, performing at Carnegie Hall, New York, NY, USA
Autor: Thesupermat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Goran Bregovic en concert sur la scène Gradlon lors du festival de Cornouaille 2013.