Gorazd II (Pavlík)

Święty
Gorazd

Matěj Pavlík

Męczennik
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1879 Hrubá Vrbka
Data i miejsce śmierci	4 września 1942 Praga–Kobylisy
Czczony przez	Kościół Prawosławny Czech i Słowacji
Kanonizacja	1987 przez Kościół Prawosławny Czechosłowacji
Wspomnienie	22 sierpnia/4 września
Szczególne miejsca kultu	Czechy, Słowacja

Gorazd II

Matěj Pavlík

Biskup Czech, Moraw i Śląska
Kraj działania	Czechosłowacja
Data urodzenia	26 maja 1879
Data śmierci	4 września 1942
Biskup diecezji śląsko-morawskiej Kościoła Czechosłowackiego
Okres sprawowania	1921–1924
Eparcha Kościoła Prawosławnego Czechosłowacji
Okres sprawowania	1924–1942
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Prawosławny Czechosłowacji
Śluby zakonne	1921
Prezbiterat	1902
Nominacja biskupia	1921
Chirotonia biskupia	25 września 1921
Odznaczenia

Gorazd II, właściwie Matěj Pavlík, cs. Swiaszczennomuczenik Gorazd, jepiskop Bogemskij i Morawo-Silezskij^[1] (ur. 26 maja 1879 w Hrubá Vrbka, zm. 4 września 1942 w Pradze) – święty prawosławny, biskup Czech, Moraw i Śląska, założyciel i organizator Kościoła Prawosławnego Czechosłowacji.

Życiorys

Matěj Pavlík pochodził z Moraw. Studiował w Kromieryżu i Ołomuńcu. Święcenia kapłańskie przyjął w obrządku łacińskim w 1902. Następnie pracował jako kapelan szpitalny w rzymskokatolickiej archidiecezji ołomunieckiej. Był publicystą katolickim, orędownikiem przywrócenia w Kościele czeskim obrządku słowiańskiego (głagolickiego).

Po I wojnie światowej w niepodległej Czechosłowacji związał się z ruchem Precz od Wiednia, precz od Rzymu. Przystąpił do modernistycznej grupy duchownych katolickich, która w 1920 założyła narodowy Kościół Czechosłowacki.

W 1921 Matěj Pavlík został wybrany biskupem śląsko-morawskim Kościoła Czechosłowackiego. Jako sympatyk słowiańskiej tradycji liturgicznej był emisariuszem w kontaktach z prawosławnymi hierarchami kościelnymi na Bałkanach. Prowadził negocjacje w celu uzyskania dla biskupów Kościoła Czechosłowackiego sukcesji apostolskiej.

W 1921 wstąpił do prawosławnego klasztoru. Na pamiątkę pierwszego słowiańskiego metropolity morawskiego przyjął imię zakonne Gorazd. 25 września 1921 otrzymał chirotonię biskupią w obrządku bizantyjskim z rąk patriarchy Serbii, Dymitra^[2]. Jako propagator obrządku wschodniego nie mógł dojść do porozumienia w kwestiach doktrynalnych z Karelem Farskim. W 1924 wraz z częścią wiernych odszedł z Kościoła Czechosłowackiego zakładając Kościół Prawosławny Czechosłowacji.

Był organizatorem i pierwszym zwierzchnikiem Cerkwi prawosławnej w Czechosłowacji. W okresie międzywojennym pozyskał dla swojej wspólnoty grupę Rusinów Zakarpackich, co pozwoliło na odrodzenie Kościoła prawosławnego na Słowacji. W 1938 po utracie kontaktów z Patriarchatem Serbii podporządkował się jurysdykcji arcybiskupa prawosławnej archieparchii berlińskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Biskup Gorazd II zginął śmiercią męczeńską rozstrzelany przez Niemców 4 września 1942 na strzelnicy w Kobylisach. Była to kara za udział prawosławnych w ukrywaniu zamachowców na życie Reinharda Heydricha.

W 1997 roku został pośmiertnie odznaczony Orderem Tomáša Garrigue Masaryka I klasy^[3].

Kult

Gorazd został kanonizowany przez Kościół Prawosławny Czechosłowacji w 1987 i jest największym jego współczesnym świętym^[1].

W ikonografii święty Gorazd przedstawiany jest jako starszy mężczyzna w liturgicznych biskupich szatach, przyozdobionych krzyżami oraz z mitrą na głowie. Ma krótką, przyprószoną siwizną brodę. Prawą dłoń unosi w błogosławieństwie, w lewej trzyma Ewangelię.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 22 sierpnia/4 września^[a] tj. 4 września według kalendarza gregoriańskiego^[1].

Zobacz też

• Gorazd (imię)
• Kult świętych
• Operacja Anthropoid
• Wstawiennictwo świętych

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Svatý novomučedník Gorazd II. (cz)