Gordana Kuić

Gordana Kuić
Гордана Куић
Ilustracja
Kuić w 2015 roku
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1942
Belgrad

Zawód, zajęcie

pisarka

Alma Mater

Uniwersytet w Belgradzie

Gordana Kuić (serb. Гордана Куић; ur. 29 sierpnia 1942 w Belgradzie)[1] – serbska pisarka żydowskiego pochodzenia.

Biografia

Jest córką Serba Metodije Kuicia i Żydówki sefardyjskiej Blanki Levi[1][2]. Ukończyła filologię angielską na uniwersytecie w Belgradzie. Pracowała w ambasadzie USA w Belgradzie oraz w fundacji Sorosa[3]. Zadebiutowała w 1986 roku powieścią Zapach deszczu na Bałkanach (serb. Мирис кише на Балкану, Miris kiše na Balkanu)[2], która została wyprzedana w Jugosławii w ciągu sześciu miesięcy mimo braku reklamy oraz krytyki; największą popularność zyskała w Sarajewie[4]. Tekst został także przetłumaczony m.in. na język angielski[4], niemiecki[5] i polski[6]; na jego podstawie utworzono również serial[7] oraz scenariusz baletowy[4]. W 1991 i 1995 roku ukazały się kolejne części książki, zatytułowane Kwitnienie lip na Bałkanach (serb. Цват липе на Балкану, Cvat lipe na Balkanu) i Schyłek dnia na Bałkanach (serb. Смирај дана на Балкану, Smiraj dana na Balkanu). Trylogia ta została pozytywnie przyjęta przez krytykę literacką i przyniosła autorce popularność[2]. W 2018 za Schyłek... została nagrodzona przez izraelską fundację wspierania i wydawania dzieł książkowych o wyjątkowej wartości[3].

W 1997 roku wydała kolejną powieść, Duchy nad Bałkanami, która nie cieszyła się już tak dużym uznaniem[8]. Z pozytywnym odbiorem spotkały się jednak kolejne publikacje Kuić: Legenda o Lunie Levi (1999), Baśń o Beniaminie Baruchu (2002) i Ballada o Bohorecie (2006)[4]. Te trzy powieści stanowią kolejną trylogię, której fabuła rozgrywała się w ciągu czterech stuleci w Hiszpanii, Stambule oraz kilku miastach dawnej Jugosławii[6]. Pod względem chronologicznym, zakończenie Ballady o Bochorecie jest jednocześnie początkiem Zapachu deszczu na Bałkanach[6]. Ballada... jest poświęcona pisarce Laurze Papo, która była ciotką Kuić[6].

W 2018 opublikowała powieść Roman u slikama[9].

Jest także autorką dwóch opowiadań: Preostale priče (2009) i Sa druge strane noći (2012)[9].

Przypisy

  1. ↑ a b Gordana Kuić: Miris kiše na Balkanu. Magazin Stil, 2009-05. [dostęp 2022-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-15)]. (serb.).
  2. ↑ a b c Jakóbiec-Semkowowa 2008 ↓, s. 169.
  3. ↑ a b Zbog nagrade iz Izraela i srećna i tužna. Dan, 2019-01-11. [dostęp 2022-05-10]. (czarnog.).
  4. ↑ a b c d Jakóbiec-Semkowowa 2008 ↓, s. 170.
  5. ↑ Ida Salamon. Balkanska kiša orosila Bečlije. „Jevrejski pregled”, s. 24, 2016-01. (serb.). 
  6. ↑ a b c d Filipek 2014 ↓, s. 185.
  7. ↑ Vujica Ognjenović: Zlo u čovjeku bukne kad mu god istorija da zamah. Vijesti, 2016-02-06. [dostęp 2022-05-04]. (czarnog.).
  8. ↑ Jakóbiec-Semkowowa 2008 ↓, s. 169–170.
  9. ↑ a b Gordana Kuić. Vulkan izdavaštvo. [dostęp 2022-05-04]. (serb.).

Bibliografia

  • Małgorzata Filipek. Przekład powieści Gordany Kuić Zapach deszczu na Bałkanach wobec oryginału. „Przekłady Literatur Słowiańskich”. 5/1, s. 184–199, 2014. ISSN 1899-9417. 
  • Milica Jakóbiec-Semkowowa: Wielokulturowość i asymilacja. O sarajewskich Sefardytach według powieści Gordany Kuić. W: Bogusław Zieliński (red.): Tradycje pogranicza i przestrzenie tradycji: od komunizmu do postmodernizmu i postkolonializmu. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2008, s. 169–179. ISBN 978-83-232187-7-7.

Literatura dodatkowa

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Kuic michelides 5011.jpg
Autor: Christian Michelides, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gordana Kuić, Sephardi-Serbian novelist, at the Jewish Museum of Vienna, 2015