Gorysz błotny
 | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | gorysz błotny |
| Nazwa systematyczna | |
| Peucedanum palustre (L.) Moench Methodus (Moench) 82. 1794 | |
Gorysz błotny (Peucedanum palustre (L.) Moench) – gatunek byliny z rodziny selerowatych. W Polsce jest średnio pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Morfologia
- Łodyga
- Wzniesiona, rozgałęziona w górnej części, dęta, głęboko bruzdowana, bez tuniki ze starych liści. Osiąga wysokość 40–150 cm.
- Liście
- 2–3-krotnie pierzaste, złożone z wąskojajowatych lub lancetowatych odcinków, przeważnie całobrzegich (czasami tylko mają szorstkie brzegi). Liczne, lancetowate pokrywy baldachu mają szorstkie brzegi i są odgięte w dół. Również pokrywki są lancetowate.
- Kwiaty
- Zebrane w duży baldach złożony. Baldach ma 15–30 szorstko włochatych szypuł i jest płaski. Kwiaty są białe.
- Owoc
- Okrągłe, czerwonobrunatne i szerokooskrzydlone owocki o średnicy 4–5 mm.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Występuje na torfowiskach i mokrych łąkach i w zaroślach. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Magnocaricion[3]. Liczba chromosomów 2n= 22[4].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Bibliografia
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Media użyte na tej stronie