Gospoda Zamoyskiego

Gospoda Zamoyskiego
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	970 m n.p.m.
Data otwarcia	1890
Data zamknięcia	1926
Właściciel	Władysław Zamoyski
Położenie na mapie Tatr Gospoda Zamoyskiego
49°15′42″N 19°52′26″E/49,261667 19,873889

Gospoda Zamoyskiego – nieistniejąca gospoda i schronisko turystyczne na polanie Stare Kościeliska w Dolinie Kościeliskiej w polskich Tatrach Zachodnich^[1]. Był to wyremontowany i rozbudowany w 1890 r. przez hrabiego Władysława Zamoyskiego budynek dawnej i nieczynnej od 25 lat karczmy na Starych Kościeliskach^[2]. Gospoda znajdowała się w pobliżu mostku prowadzącego do Lodowego Źródła. Na parterze miała kuchnię i jadalnię, na piętrze 4 pokoje noclegowe. Wypożyczano w niej również świece niezbędne do zwiedzania jaskiń, oprócz turystyki górskiej w owym czasie modne było również zwiedzanie jaskiń Doliny Kościeliskiej. Gospoda cieszyła się wśród turystów dużą popularnością. Często bywali w niej znani literaci i poeci: Kornel Makuszyński, Jan Kasprowicz, Leopold Staff, Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Karol Szymanowski często pojawiał się tutaj wraz z góralską kapelą. W 1926 r. niszczejący już budynek został rozebrany przez „Zakłady Kórnickie”^[3].

Po rozebraniu gospody Zamoyskiego Polskie Towarzystwo Tatrzańskie planowało wznieść na Starych Kościeliskach nowe schronisko. Był nawet jego projekt wykonany przez Karola Stryjeńskiego. Inwestycja nie została jednak zrealizowana^[3].

Gospoda Zamoyskiego nie była jedynym schroniskiem turystycznym na polanie Stare Kościeliska. Wcześniej turyści nocowali w stojącej na polanie leśniczówce, później w karczmie na Starych Kościeliskach. Polana tętniła życiem. Na początku XIX wieku była na niej cała osada. Pod koniec XVIII wieku były tutaj dwa piece do wytopu miedzi, węglarnia i magazyny, a na początku XIX wieku fryszerka napędzana kołem wodnym, baraki robotników, karczma, leśniczówka i kapliczka zbójnicka. Obecnie na polanie oprócz kapliczki nie ma żadnego budynku, nie pozostały nawet ich fundamenty^[2].

Przypisy