Gospodarka Holandii

Ten artykuł od 2020-01 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gospodarka Holandia

Amsterdam – stolica Holandii
Informacje ogólne
Waluta	1 euro = 100 centów
Dane statystyczne
PKB (nominalny)	858,3 mld $ (2011)
PKB (ważony PSN)	705,7 mld $ (2011)
PKB per capita	42 300 $ (2011)
Wzrost PKB	1,6% (2011)
Struktura PKB	rolnictwo: 2,7% przemysł: 24,2% usługi: 73% (2011)
Inflacja	2,3% (2011)
Wymiana handlowa
Eksport	576,9 mld $ (2011)
Towary eksportowane	towary rolnicze (kwiaty i warzywa)[1], maszyny, samochody i produkty chemiczne, sery, mięso[2]
Główni partnerzy	Niemcy 26%, Belgia 13%, Francja 9,2%, Wielka Brytania 7,7%, Włochy 4,9% (2010)
Import	514,1 mld $ (2011)
Towary importowane	maszyny, produkty chemiczne, paliwa, ubrania
Główni partnerzy	Niemcy 15,5%, Chiny 12,6%, Belgia 8,3%, Stany Zjednoczone 6,8%, Wielka Brytania 6,2%, Rosja 5,6% (2010)
Zatrudnienie
Siła robocza	7,785 mln
Struktura zatrudnienia	usługi 80%, przemysł 18%, rolnictwo 2% (2005)
Płaca minimalna	1446,6 € (2012)[3]
Stopa bezrobocia	5,2% (2011)
Wskaźniki jakości życia
Ludność poniżej progu ubóstwa	10,5% (2005)
Współczynnik Giniego	30,9 (2007)
Finanse publiczne
Dług publiczny	64,4% PKB (2011)
Deficyt budżetowy	3,8% PKB (2011)
Przychody budżetowe	392,1 mld $
Wydatki budżetowe	424,8 mld $

Gospodarka Holandii jest wysoko rozwinięta, jej najwyższą dziedziną są usługi wytwarzające ponad 70% PKB^[1]. Walutą państwa jest euro.

Współcześnie Holandia jest gospodarką rynkową z przeważającą własnością prywatną, ale o wysokim poziomie redystrybucji dochodów poprzez podatki, w 2006 wynoszącym 39% PKB. Holandia jest nominalnie szesnastą gospodarką świata, a po zmierzeniu parytetem siły nabywczej dwudziestą drugą. Rozwój gospodarczy nastąpił ze względu na korzystne położenie państwa oraz przekształceniu państwa z czasów II wojny światowej z kraju rolniczego na państwo przemysłowe.

W Holandii kładzie się ogromny nacisk na ekologię: wykorzystanie alternatywnych źródeł energii, zakładanie w samochodach instalacji gazowych itp. Jednak mimo tego konsumpcja pochodnych paliw kopalnych jak benzyny od 1990 do 2007 roku znacząco wzrosła. Potem spadła w związku ze światowym kryzysem w 2008 roku, ale w 2018 nadal była znacząco wyższa niż w 1990^[4].

W holenderskim skarbcu narodowym znajduje się 612,5 ton złota^[5].

PKB

Rolnictwo

Rolnictwo w Holandii jest bardzo intensywne. Holandia zajmuje trzecie miejsce na świecie pod względem eksportu produktów rolnych dzięki uprawie kwiatów i warzyw w cieplarniach (głównie pomidory, ogórki oraz papryki)^[1]. W rolnictwie pracuje 4% ludności czynnej zawodowo^[6]. W 2010 Holandia wyeksportowała 3,6 miliarda cebulek kwiatowych (tulipany, mieczyki, narcyzy i hiacynty) o wartości 313 milionów euro^[7].

Przemysł

Przemysł w Holandii jest wysoko rozwinięty. Na eksport przeznacza się takie produkty jak maszyny, samochody czy też produkty rolne. W tym sektorze pracuje 23% ludności czynnej zawodowo^[6]. Głównym źródłem energii są produkty ropopochodne i gaz ziemny, który tak jak i ropa naftowa wydobywany jest przez Holandię na Morzu Północnym (jest ósmym na świecie wydobywcą gazu ziemnego – 77,3 mld m³ (2006))^[8].

Przemysł przeżywa szybki rozwój (zwłaszcza sektor stoczniowy, elektroniczny oraz chemiczny^[2]).

Obecny rozkwit tego sektora nastąpił po II wojnie światowej. Wcześniej największe zyski przynosił sektor włókienniczy^[9].

Usługi

Usługi są najważniejszą dziedziną gospodarki wytwarzające 70% PKB^[1]. W tym sektorze pracuje 73% ludności czynnej zawodowo^[6].

Transport

Wysoki poziom rozwoju kraju wiąże się z położeniem przy najbardziej uczęszczanych drogach morskich na świecie. W Rotterdamie znajduje się Europoort – największy port morski w Europie oraz drugi na świecie. Oprócz tego ważny port leży w Amsterdamie.

Żegluga śródlądowa odgrywa w Holandii dużą rolę, w szczególności na Renie, Mozie oraz Skaldzie.

Przez ten kraj przebiegają autostrady łączące Francję i Hiszpanię z północną i wschodnią Europą^[10].

Emisja gazów cieplarnianych

Łączna emisja równoważnika dwutlenku węgla z Holandii wyniosła w 1990 roku 220,479 Mt, z czego 161,282 Mt stanowił dwutlenek węgla. W przeliczeniu na mieszkańca emisja wyniosła wówczas 10,777 t dwutlenku węgla, a w przeliczeniu na 1 dolar PKB 334 kg. Na drugim miejscu była emisja metanu, następnie podtlenku azotu i gazów fluorowanych. Po roku 1990 poziom emisji wszystkich gazów wahał się, osiągając maksimum w drugiej połowie lat 90. W 2018 roku emisja dwutlenku węgla pochodzenia kopalnego wyniosła 162,292 Mt, a w przeliczeniu na mieszkańca 9,499 t i w przeliczeniu na 1 dolar PKB 189 kg. Różne branże były odpowiedzialne za tę emisję w podobnym stopniu, przy czym największy udział zwykle miała energetyka i emisja z budynków, a trochę mniejszy transport i emisja ze spalania w innych branżach przemysłu^[11].

Największe przedsiębiorstwa

Znane holenderskie przedsiębiorstwa to między innymi: Royal Dutch Shell, Unilever, KLM, AkzoNobel, DAF Trucks, Philips, ING Groep, Rabobank, Heineken, PostNL i Randstad.

Historia

Waga miejska w Amsterdamie

Wysoki rozwój kraju wiąże się z położeniem przy najbardziej uczęszczanych drogach morskich na świecie^[1]. Podczas II wojny światowej Belgia, Holandia oraz Luksemburg podpisały konwencję celną (w Londynie), która integruje te europejskie gospodarki. W 1958 w Hadze utworzono Benelux^[10]. Po II wojnie światowej nastąpił szybki rozwój Holandii po zamianie kraju z państwa rolniczego na przemysłowe^[12].

W 1952 roku Holandia stała się członkiem Unii Europejskiej. W 1985 stała się członkiem strefy Schengen. W 1999 roku została włączona do strefy euro i wprowadziła wspólną walutę euro.

1 stycznia 2007 Holandia otworzyła rynek pracy dla Polaków oraz mieszkańców innych państw wchodzących 1 maja 2004 do Unii Europejskiej^[13]. Miało to na celu wyeliminowanie szarej strefy.

Przypisy