Gospodarz (gmina)
gmina wiejska | |||||
1867-1953[1] | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | 1919–39: łódzkie (II RP) | ||||
Powiat | |||||
Siedziba | |||||
Populacja (1924[2]) • liczba ludności |
| ||||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||||
| |||||
Portal Polska |
Gospodarz (od 1953 Rzgów) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1953 roku[3] w woj. łódzkim. Nazwa gminy pochodzi od wsi Gospodarz, lecz siedzibą władz gminy był Rzgów[4].
Za Królestwa Polskiego gmina Gospodarz należała do powiatu łódzkiego w guberni piotrkowskiej. 19 maja?/ 31 maja 1870 do gminy przyłączono pozbawiony praw miejskich Rzgów (Rżgów)[5].
W 1915 roku niemieckie władze okupacyjne wprowadziły administrację cywilną i z wiejskiej gminy Gospodarz wyodrębniły Rzgów, nadając mu status miasta, liczącego w 1916 roku 2165 mieszkańców[6]. Władze polskie nie uznały jednak Rzgowa za miasto w 1919 roku[7], przez co Rzgów stał się ponownie osadą w wiejskiej gminie Gospodarz.
W okresie międzywojennym gmina Gospodarz należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. 1 kwietnia 1927 do gminy Gospodarz przyłączono część obszaru gminy Brus (Gadka Stara, Gadka Nowa i Ruda Las)[8].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 13 lutego 1946 roku z gminy Gospodarz wyłączono część wsi Starowa Góra i włączono ją do Łodzi[9]. 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 12 gromad: Czyżeminek, Gadka Nowa, Gadka Stara, Gospodarz, Guzew, Kalinko, Modlica, Prawda, Romanów, Rydzynki, Rzgów i Starowa Góra[10].
21 września 1953 roku jednostka o nazwie gmina Gospodarz została zniesiona przez przemianowanie na gminę Rzgów[11].
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
- ↑ Do 20 września 1953 roku
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Postanowienie z 23 stycznia (4 lutego) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 77)
- ↑ Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
- ↑ Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 17, poz. 137
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 4, poz. 35
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1953 r. nr 42, poz. 199
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).