Gotha Go 242

Gotha Go 242
(Dane wersji Go 242A-1)

(c) Bundesarchiv, Bild 101I-561-1138-21A / Seeger, Erwin / CC-BY-SA 3.0
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Gothaer Waggonfabrik
Typ	średni szybowiec desantowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcja mieszanej
Załoga	2
Historia
Data oblotu	1941
Lata produkcji	1941 – 1944
Wycofanie ze służby	1945
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	24,60 m
Długość	15,27 m
Wysokość	4,26 m
Powierzchnia nośna	64,40 m²
Masa
Własna	3 200 kg
Użyteczna	3 600 kg
Startowa	6 800 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość holowania	240 km/h (maksymalna) 210 km/h (przelotowa)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm (stałe) 4 karabiny maszynowe MG34 kal. 7,92 mm (montowane doraźnie w oknach bocznych)
Przestrzeń ładunkowa
do 3 200 kg ładunku lub 21 żołnierzy z oporządzeniem
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty

Gotha Go 242 – niemiecki średni szybowiec transportowo-desantowy z okresu II wojny światowej

Historia

W wyniki doświadczeń w bojowym użyciu szybowca DFS 230 pod koniec 1940 roku niemieckie Ministerstwo Lotnictwa (RLM) zwróciło się do wytwórni Gothear Waggonfabrik AG o opracowanie większego szybowca zdolnego do przewozu 21 żołnierzy. Już na wiosnę 1941 roku zbudowano dwa prototypy szybowca oznaczonego jako Gotha Go 242. Natychmiast też podjęto badania w locie.

Jeszcze przed zakończeniem badań przystąpiono do budowy serii informacyjnej tych szybowców, a następnie pierwszej wersji seryjnej oznaczonej jako Go 242A-1. Wersja ta była przeznaczona do zadań transportowych i posiadała uzbrojenie obronne. Równocześnie rozpoczęto produkcję wersji desantowej oznaczonej jako Go 242A-2.

W toku produkcji seryjnej dokonywano dalszych zmian w tym szybowcu budując jego kolejne wersje. Produkcja szybowca trwała do 1944 roku, początkowo w wytwórni Gothaer Waggonfabrik AG, później także w wytwórni Hartwig w Sonneburgu. Łącznie zbudowano 1528 szybowców Go-242 wszystkich wersji.

Na bazie tego szybowca opracowano również jego wersję silnikową, która otrzymała oznaczenie Gotha Go 244. Wersja ta wyposażona została w silniki produkcji francuskiej Gnôme-Rhône 14M06/07. Na wersję silnikową przebudowano 133 szybowce Go-242 (różnych wersji) oraz zbudowano 41 zupełnie nowych, które oznaczono jako Go 244B-5.

Wersje szybowca Go 242

• Go 242V-1 (Go 242V-2) – prototypy
• Go 242A-0 – seria informacyjna
• Go 242A-1 – wersja przeznaczona do zadań transportowych
• Go 242A-2 – wersja przeznaczona do zadań desantowych
• Go 242B-1 – wersja przeznaczona do zadań transportowych wyposażona w podwozie kołowe amortyzowane przez drążki skrętne
• Go 242B-2 – wersja przeznaczona do zadań desantowych wyposażona w podwozie kołowe amortyzowane hydraulicznie
• Go 242B-3 – wersja przeznaczona do zadań desantowych Go 242A-1, wyposażona w dodatkowe drzwi dla skoczków spadochronowych
• Go 242B-4 – wersja przeznaczona do zadań desantowych Go 242B-3 wyposażona w podwozie kołowe
• Go 242B-5 – wersja wyposażona w podwójny układ sterowniczy
• Go 242C-1 – wersja wyposażona w pływaki umieszczone pod kadłubem, wersja ta nie wyszła poza sferę projektu i miała być zastosowana w ataku na flotę brytyjską stacjonującą w Scapa Flow

Użycie

Szybowce Go-242 już w 1941 roku zostały wprowadzone do jednostek desantowych, ale głównym ich zadaniem stał się transport zaopatrzenia na froncie wschodnim oraz do Afryki Północnej, a do ich holowania używano samolotów Junkers Ju 52.

Używano ich także do zaopatrywania i ewakuacji wojsk zamkniętych w kotłach przez Armię Radziecką, w szczególności w rejonie Cholmu na Kubaniu i na Krymie. Ponosiły one wtedy znaczne straty.

Opis konstrukcji

Szybowiec Gotha Go 242 był górnopłatem o konstrukcji mieszanej metalowo-drewnianej, z dwoma belkami kadłubowymi.

Belki kadłubowe miały konstrukcję półskorupową drewnianą, na ich końcu zamocowano poziome usterzenie, usterzenie pionowe było zdwojone. Centralny kadłub miał konstrukcję kratownicową ze spawanych rur stalowych i pokryty był płótnem. Tylna część kadłuba stanowiła równocześnie zamknięcie ładowni i odchylała się do góry. Po bokach kadłuba znajdowały się drzwi boczne, w wersjach Go 242B-3 i Go 242B-4 były jeszcze dodatkowe drzwi dla skoczków spadochronowych.

Płat miał konstrukcję drewnianą, kryty sklejką do głównego dźwigara, a następnie płótnem. Skrzydła zewnętrzne podparte były zastrzałami i wyposażone w lotki i tylne klapy.

Podwozie w pierwszych wersjach składało się z układu płóz, a w kolejnych w podwozie kołowe trójpodporowe amortyzowane, stałe.

Wersja transportowa szybowca posiadała uzbrojenie obronne w postaci czterech ruchomych stanowisk wyposażonych w karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm z zapasem 250 naboi każdy; umieszczone one były z przodu, w dolnej oraz górnej i tylnej części kadłuba. Istniała też możliwość umieszczenia dodatkowo 4 karabinów maszynowych MG34 kal. 7,92 mm w bocznych oknach kadłuba.

Bibliografia

• TadeuszT. Królikiewicz TadeuszT., Szybowce transportowe, Warszawa: MON, 1985, ISBN 83-11-07162-4, OCLC 750576901 .

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie szybowca
• Rysunek szybowca w trzech rzutach