Gotta Travel On

Gotta Travel
Utwór Boba Dylana
z albumu Self Portrait
Wydany8 czerwca 1970
Nagrywany5 marca i 13 marca 1970
Gatunekfolk
Długość3:08
TwórcaBob Dylan
ProducentBob Johnston
WydawnictwoColumbia Records

Gotta Travel On – piosenka zaaranżowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego na dwóch sesjach w marcu 1970 r. i wydana na albumie Self Portrait w czerwcu 1970 r.

Historia i charakter utworu

Utwór ten został nagrany na siódmej sesji do albumu 5 marca 1970 r. Plonem tej sesji były także: „Alberta # 1”, „Alberta # 2”, „Copper Kettle”, „The Boxer”, „It Hurts Me Too”, „Little Sadie”, „Belle Isle” oraz „Annie's Gonna Sing Her Song” i „If Not for You”. Ta siódma sesja była ostatnią sesją nagraniową do albumu oraz ostatnią, w której udział brał Dylan. Pozostałych siedem sesji były instrumentalnymi sesjami overdubbingowymi. Dla tej piosenki sesją overdubów była sesja 10 (13.3)[1].

Pierwotnym źródłem tej piosenki jest XIX-wieczna folkowa piosenka angielska. Jednak w toku jej istnienia była rozwijana przez wielu wykonawców i autorów, z których trzeba wymienić Paula Claytona, Davida Lazara, Larry’ego Ehrlicha i Toma Sixa[2].

Dylan zetknął się z utworem bardzo wcześnie, bo nagrał go już w 1960 r. na tzw. St. Paul Tape. Niektórzy sugerują, że po raz pierwszy usłyszał tę piosenkę, gdy Buddy Holly koncertował w Duluth w 1959 r. Znał on także samego Paula Claytona, z którym współpracował i jako gość pojawił się na koncercie Claytona w Waszyngtonie we wrześniu 1961 r. Później relacje między nimi się zepsuły[3].

Piosenka ta była także śpiewana przez Pete'a Seegera. Jak sam wspominał, nauczył się jej od Larry’ego Ehrlicha w Chicago. Ehrlich nauczył się jej od Arthura Kyle’a Davisa z University of Virginia. Davis nauczył się jej z broszurki pewnego francuskiego profesora. Jego źródłem był anonimowy afroamerykański piosenkarz folkowy.

Wersja piosenki, którą Dylan zaprezentował na albumie, jest dynamiczna, bardzo dobrze zaśpiewana; ekspresji dodaje jej także wykorzystanie kongi. Być może jest to najlepsza piosenka na albumie[3].

W 1976 r. Dylan wykonywał ten utwór w drugiej serii koncertów w ramach tury Rolling Thunder Revue.

Muzycy

Sesja 7
  • Bob Dylan – gitara, harmonijka, wokal, pianino
  • Norman Blake – gitara
  • Fred Carter, Jr. – gitara
  • Pete Drake – Elektryczna gitara hawajska
  • Bob Moore – gitara basowa
  • Bill Pursell – pianino
  • Kenneth Buttrey – perkusja
sesja overdubbingowa
Sesja dziesiąta
  • Charlie McCoy – gitara basowa, marimba
  • Kenneth Buttrey – perkusja

Wykonania piosenki przez innych artystów

  • The Weavers – Greatest Hits (1957)
  • Rex Allen – Rex Allen Sings 16 Favorites (1961)
  • The Springfields – Silver Threads & Golden Needles (1962)
  • Ray Bryant – Alone at Montreux (1972)
  • Bill Monroe – Bluegrass 1950-1958 (1990)
  • Osborne Brothers – Bluegrass 1956-1968 (1996)

Przypisy

  1. ↑ Heylin 1995 ↓, s. 78.
  2. ↑ Trager 2004 ↓, s. 217.
  3. ↑ a b Trager 2004 ↓, s. 218.

Bibliografia

  • Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. Omnibus Press. Nowy Jork, 2004 ​ISBN 1-84449-095-5​
  • Clinton Heylin: Bob Dylan. The Recording Sessions 1960-1994. Nowy Jork: St. Martin Press, 1995. ISBN 0-312-13439-8. OCLC 32746653.
  • Oliver Trager: Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Nowy Jork: Billboard Books, 2004. ISBN 0-8230-7974-0. OCLC 56751184.

Linki zewnętrzne

Bob Dylan