Gottfried August Homilius
| ||
.jpg) Portret Gottfrieda Augusta Homiliusa, mal. Christian Ludwig Seehas (1753–1802) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1714 Rosenthal | |
| Pochodzenie | niemieckie | |
| Data i miejsce śmierci | 2 czerwca 1785 Drezno | |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka klasycyzmu | |
| Zawód | kompozytor, kantor, organista | |
Gottfried August Homilius (ur. 2 lutego 1714 w Rosenthal, zm. 2 czerwca 1785 w Dreźnie[1][2][3][4]) – niemiecki kompozytor, kantor i organista.
Życiorys
Syn pastora[1][2][3]. Po śmierci ojca w 1722 roku został uczniem szkoły St. Anna w Dreźnie, gdzie prawdopodobnie jego nauczycielem był Johann Gottfried Stübner[1]. W 1735 roku wyjechał do Lipska, gdzie rozpoczął studia prawnicze na tamtejszym uniwersytecie[1]. Uczył się też muzyki u Johanna Sebastiana Bacha (kompozycja i klawesyn) i prawdopodobnie u organisty kościoła św. Mikołaja, Johanna Schneidera[1]. Od 1742 roku był organistą w kościele Marii Panny w Dreźnie[1][2][4][5]. Od 1755 roku był także kantorem w kościele Świętego Krzyża oraz nauczycielem muzyki, łaciny i greki w Kreuzschule[1][5].
Do jego uczniów należeli Johann Adam Hiller, Johann Gottlieb Naumann, Johann Friedrich Reichardt i Daniel Gottlob Türk[1].
Twórczość
Był czołowym przedstawicielem protestanckiej muzyki religijnej w Niemczech 2. połowy XVIII wieku[1][2][3]. Jego twórczość ma cechy typowe dla Empfindsamer Stil[1]. Ceniony przez współczesnych jako wirtuoz organista i improwizator[1]. W swojej twórczości organowej kontynuował dorobek Palestriny i J.S. Bacha, operując chorałowym cantus firmus i techniką polifoniczną[1]. W wielkich dziełach wokalno-instrumentalnych Homiliusa widoczna jest typowa dla klasycyzmu tendencja do uproszczenia formy i harmonii, symetrii budowy oraz śpiewnej melodyki[1].
Skomponował m.in. 2 oratoria (na Boże Narodzenie i na Wielkanoc), 10 pasji, 60 motetów, 180 kantat, cztery opracowania Magnificatu, około 50 preludiów i fug[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 284. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 281. ISBN 978-0-8108-7183-0.
- ↑ a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 392. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 205–206. ISBN 978-0-8108-5751-3.
- ↑ a b Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1603. ISBN 978-0-02-865528-4.
Media użyte na tej stronie