Gottfried von Banfield
9 zwycięstw | |
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 6 lutego 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1909–1918 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | dowódca bazy lotnictwa morskiego w Trieście |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Gottfried Freiherr von Banfield (ur. 6 lutego 1890 w miejscowości Herceg Novi, obecnie w Czarnogórze, zm. 23 września 1986 w Trieście, we Włoszech) – as myśliwski Austro-Węgier w I wojnie światowej, oficer pilot cesarskiej i królewskiej Marynarki Wojennej o największej liczbie zwycięstw. Jedyny lotnik Austro-Węgier, który otrzymał najwyższe odznaczenie monarchii Order Marii Teresy.
Przed Wielką Wojną
Pochodziła z irlandzkiej rodziny o normandzkich XVI w. korzeniach. Jego przodek Tomasz, oficer armii brytyjskiej, podczas służby w Bawarii poślubił arystokratkę austriacką. Urodził się w porcie marynarki austro-węgierskiej Herceg Novi, gdzie służył jego ojciec[2]
Uczęszczał do szkół wojskowych najpierw średniej w St. Pölten, a następnie akademii marynarki wojennej w Fiume - Marineakademie Fiume, którą skończył w 1909 roku jako kadet. W maju 1912 roku został promowany na stopień porucznika, a miesiąc później skierowany do szkoły lotniczej Wiener Neustadt, gdzie w sierpniu otrzymał licencję pilota. Był jednym z pierwszych pilotów marynarki austriackiej. W 1913 roku został skierowany do szkoły pilotów morskich we Francji, gdzie przebywał do momentu wypadku w drugiej połowie 1913 roku.
I wojna światowa
Po wybuchu I wojny światowej został przydzielony jako pilot samolotu Lohner E21 do pancernika SMS Zrinyi. Brał czynny udział w ataku na Czarnogórę z bazy w zatoce Kotorskiej. Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 27 czerwca 1915 roku zestrzeliwując balon włoski. Od lutego 1916 roku został mianowany dowódcą bazy lotnictwa morskiego w Trieście. Stanowisko to piastował do końca wojny.
Po zakończeniu wojny Triest został przyłączony do Włoch. Gotfryd Freiherr von Banfield był przez pewien czas więziony przez policję. W 1920 roku wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie przyjął obywatelstwo. Tutaj ożenił się z Księżną Marią Tripovich z Triestu i zamieszkał w Nwecastle upon Tyre. W 1926 roku przyjął obywatelstwo włoskie i powrócił do Triestu, gdzie prowadził Diodato Tripovich and Co. Trieste Schipping Company.
Po II wojnie światowej był Konsulem Honorowym Francji w Trieście i w 1977 roku otrzymał Legię Honorową.
Odznaczenia
- Order Marii Teresy III Klasy – 17 sierpnia 1917
- Order Leopolda
- Order Korony Żelaznej III klasy z Mieczami
- Złoty i Srebrny Medal Waleczności
- Krzyż Żelazny I i II Klasy – Prusy
- Legia Honorowa V Klasy – Francja
Przypisy
Bibliografia
- Christopher Chant: Austro-Hungarian aces of World War 1. London: Osprey, 2002. ISBN 1-84176-376-4. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Lista zwycięstw powietrznych (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Naval Ensign of Austria-Hungary, used from 1894 to 1915.
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro
Imperial Order of Leopold's ribbon - Austria
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Baretka: Krzyż Żelazny - I Klasy (1813)-1914-1918 (Prusy).
Autor: Louis14, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastro da cavaliere dell'Ordine Militare di Maria Teresa (Austria imperiale)
Gottfried Freiherr von Banfield, Austro-Hungarian naval aeroplane aviator.
Rank insignia of the Austro-Hungarian Navy (K.u.k. Navy) 1786 to 1918, “Lieutenant"