Gottfried von Hohenlohe

Ten artykuł od 2018-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gottfried von Hohenlohe

Gottfried von Hohenlohe
Herb Gottfrieda von Hohenlohe jako wielkiego mistrza
wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego
Okres	od 1297 do 1303
Poprzednik	Konrad von Feuchtwangen
Następca	Siegfried von Feuchtwangen
Dane biograficzne
Data urodzenia	1265
Data i miejsce śmierci	19 października 1310 Mergentheim

Gottfried von Hohenlohe (ur. 1265, zm. 19 października 1310 w Mergentheim) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1297-1303.

Życiorys

Syn Krafta I von Hohenlohe i Willeborgi von Wertheim oraz krewny wielkiego mistrza Heinricha III von Hohenlohe, ponieważ obaj pochodzili z tego samego rodu Hohenlohe^[1].

Gottfried von Hohenlohe pochodził z rodu bogatych feudałów wirtemberskich osiadłych w miejscowości Hohenloch pod Uffenheim. Do zakonu krzyżackiego wstąpił w 1279 r. W 1290 r. został komturem we Frankonii, a w 1294 r. awansował do urzędu mistrza krajowego na terenie Niemiec. Jako bliski współpracownik wielkiego mistrza Konrada von Feuchtwangena został wybrany jego następcą na kapitule zakonnej w Wenecji w 1297 r.

Z uwagi na bierną postawę, jaką wykazywał w sprawie dalszego rozwoju państwa zakonu krzyżackiego na terenie Prus i Inflant, a także nierealizowanie żądań stawianych przez te prowincje, został zmuszony do złożenia urzędu wielkiego mistrza przez kapitułę zebraną w 1303 r. w Kłajpedzie. Oficjalną abdykację podpisał na kapitule generalnej zakonu w Elblągu 18 października 1303 r. opuścił Prusy i udał się do Niemiec, gdzie otrzymał w zarząd baliwat frankoński. W Niemczech nadal tytułował się wielkim mistrzem krzyżackim i uzurpował sobie wszystkie jego kompetencje. Stanął na czele opozycji i doprowadził do krótkotrwałego rozłamu w szeregach braci zakonnych. Rezydował w Ulm, w 1307 r. przeniósł się do Mergentheim. Pochowany został w Marburgu.

Przypisy