Grań Apostołów

Grań Apostołów widziana z Włosienicy

Żabi Szczyt Niżni i Grań Apostołów. (szczegółowy opis)

Grań Apostołów od południa

Grań Apostołów (niem. Apostelgrat, słow. Hrebeň apoštolov, węg. Apostolok gerince^[1]) – dobrze widoczna z drogi prowadzącej z Włosienicy do Morskiego Oka, mocno poszarpana grań odchodząca na zachód od Żabiej Grani w obrębie masywu Żabiego Szczytu Niżniego. Opada ok. 300 m w dół, w kierunku Morskiego Oka^[2]. Władysław Cywiński preferuje nazwę Apostoły^[3].

Nazwa grani pochodzi od skojarzenia widoku pojedynczych skał turni z sylwetkami postaci, które miały zamarznąć w drodze do nieba. Siedem większych turni nazywanych jest Apostołami i oznaczanych rzymskimi cyframi^[2]. Mimo tej liczby czasem spotykana jest nazwa Dwunastu Apostołów. Ta nazwa jak pisze W. Cywiński przystaje raczej do niebiańskiej niż ziemskiej rzeczywistości^[3].

Topografia

Najwyższa z turni (Apostoł VII) leży w punkcie zwornikowym grani, kilkadziesiąt metrów na południe od wierzchołka Żabiego Szczytu Niżniego. Prawe (patrząc od dołu) ograniczenie grani Apostołów tworzą Marusarzowy Żleb i Owczy Żleb, lewe – Apostolska Depresja^[3]. W Grani Apostołów kolejno od góry na dół znajdują się:

• Apostoł VII (ok. 2080 m)
• Wrótka nad Oknem (ok. 1995 m)
• Apostoł VI (ok. 2010 m)
• Wyżni Apostolski Karb (ok. 1990 m)
• Apostoł V (ok. 2015 m)
• Wrótka nad Tunelem (ok. 1950 m)
• Apostoł IV (ok.1970 m)
• Niżni Apostolski Karb (ok. 1940 m)
• Apostoł III (ok. 1945 m)
• Wyżni Apostolski Przechód (ok.1870 m)
• Apostoł II (ok. 1885 m)
• Niżni Apostolski Przechód (ok. 1750 m)
• Apostoł I (ok. 1770 m)^[3].

Apostoł IV i Apostoł II są zwornikami. Od Apostoła IV w kierunku południowo-zachodnim odgałęzia się Grań Diabłów, w której tak samo jak w Grani Apostołów jest 7 turni zwanych Diabłami. Dolną kontynuacja Grani Apostołów jest zachodnia grzęda Apostoła II. Poprzedzielana żlebami i kociołkami wśród gąszczy kosodrzewiny opada aż na brzeg Morskiego Oka^[3].

Taternictwo

Pierwsze wejścia:

• na Apostoła I – Wanda Jerominówna, Mieczysław Białkowski, Włodzimierz Boldireff, Janusz Chmielowski, Gyula Komarnicki, Roman Kordys i Jan Nowicki, 18 sierpnia 1908 r.,
• prawdopodobnie na Apostoła IV i VI – Izabela Zaruska, Zygmunt Dadlez, Kazimierz Drewnowski, Aleksander Litwinowicz i Mariusz Zaruski, 23 września 1910 r. oraz bez Litwinowicza: 25, 26, 27 i 28 września 1910 r.,
• na Apostoła II – Mary Glynne, Ruth Hale i Witold Henryk Paryski, 8 września 1936 r.,
• na Apostoła III – Witold Henryk Paryski, 9 września 1936 r.,
• na Apostoła V – Halina Ptakowska, Jazon Blum i Zdzisław Dąbrowski, 31 sierpnia 1937 r.
• zimowe na Apostoła I – Zbigniew Krysa i Jerzy Mitkiewicz, 30 marca 1948 r.^[2]

Nie sposób już ustalić kto pierwszy przeszedł całą granią. Prowadzi nią droga wspinaczkowa Być na wszystkich. Jej maksymalna trudność to VII, czas przejścia 4 godz.^[3]

Grań Apostołów dawniej była popularnym obiektem taternickim, jednak od 1979 r. wspinanie się tu jest niedozwolone^[3]. Cały ten rejon to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego i TANAP-u^[4]. Na zachodnich (polskich) zboczach Żabiej Grani taternictwo można uprawiać na południe od Białczańskiej Przełęczy)^[5].

Przypisy

Najniżej położony Apostoł I nazywany był dawniej Igłą w Żabim lub Turnią Wandy, obie te nazwy wyszły już z użycia.