Grażyna Świątecka
| Data i miejsce urodzenia | 27 listopada 1933 |
|---|---|
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: choroby wewnętrzne, kardiologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1966 |
| Habilitacja | 1984 |
| Profesura | 20 października 1994 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Akademia Medyczna w Gdańsku |
| Odznaczenia | |
     | |
Grażyna Maria Świątecka (ur. 27 listopada 1933 w Myszyńcu[1]) – polska lekarka, specjalistka w zakresie kardiologii, nauczycielka akademicka i działaczka społeczna, profesor nauk medycznych, twórczyni gdańskiego Telefonu Zaufania „Anonimowy Przyjaciel”. Dama Orderu Orła Białego.
Życiorys
Urodziła się jako córka Witolda i Emilii, nauczycieli pracujących w Myszyńcu[2]. W 1940 wywieziona do ZSRR, przebywała w miejscowościach obwodów archangielskiego i kujbyszewskiego, a następnie w Stawropolu. W połowie lat 40. powróciła do kraju, zamieszkała w Warszawie, a później w Sopocie. Grażyna Świątecka uczęszczała w tym mieście do Szkoły Podstawowej nr 1 oraz do I Liceum Ogólnokształcącego[3][4]. W 1958 ukończyła studia medyczne na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Pracowała na macierzystej uczelni w Zakładzie Mikrobiologii (1957–1958), jako asystent na Oddziale Wewnętrznym Szpitala Morskiego w Gdyni Redłowie (1959–1960)[1]. Od 1960 pracowała w III Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Gdańsku, początkowo jako asystent[1]. W 1966 doktoryzowała się, od 1967 była zatrudniona na stanowisku adiunkta[1]. W 1984 uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk medycznych[5], od 1987 była zatrudniona na stanowisku docenta, a od 1991 na stanowisku profesora[1]. 20 października 1994 otrzymała tytuł profesora nauk medycznych[6]. Specjalizowała się w zakresie chorób wewnętrznych (I i II stopnia odpowiednio w 1965 i 1969) oraz kardiologii (w 1995)[5].
Była kierownikiem II Kliniki Chorób Serca (1992–2004) oraz dyrektorem Instytutu Kardiologii (1999–2004)[5]. Autorka lub współautorka kilkuset publikacji naukowych, m.in. redaktor pięciu publikacji książkowych. Współtworzyła i pełniła funkcję redaktora naczelnego periodyku „Elektrofizjologia i Stymulacja Serca”[5]. Wchodziła w skład zarządu Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego[6].
W 1992 zainicjowała utworzenie Polskiego Towarzystwa Pomocy Telefonicznej, którego została prezesem[5]. Jest twórczynią gdańskiego Telefonu Zaufania „Anonimowy Przyjaciel”[7].
Autorka publikacji zawierającej wspomnienia z okresu dzieciństwa[2].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Order Orła Białego (nadany w 2019 przez prezydenta Andrzeja Dudę)[8][7]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2004)[9]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)[10]
- Złoty Krzyż Zasługi (1981)[5]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2001)[5]
- Tytuł honorowego obywatela gminy Myszyniec[11]
Przypisy
- ↑ a b c d e Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. IV: S–Ż. Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2002, s. 434.
- ↑ a b Grażyna Świątecka: Mój Myszyniec we wspomnieniach rodziny Świąteckich lat 30. XX wieku. Wyd. 1. Gdańsk: Via Medica, 2022. ISBN 978-83-67263-17-7. OCLC 1333076453.
- ↑ Grażyna Świątecka – relacja. muzeumsopotu.pl. [dostęp 2021-02-14].
- ↑ Grażyna Świątecka. Wspomnienie o Mamie. „Zesłaniec. Pismo Rady Naukowej Zarządu Głównego Związku Sybiraków”. Nr 62, 2015. ISSN 1426-2126. [dostęp 2021-02-14].
- ↑ a b c d e f g Grażyna Świątecka. filharmonia.gda.pl. [dostęp 2019-11-11].
- ↑ a b Prof. dr hab. Grażyna Maria Świątecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-11-11].
- ↑ a b Odznaczenia dla zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu. prezydent.pl, 11 listopada 2019. [dostęp 2019-11-11].
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 58
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 3, poz. 25
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 46, poz. 650
- ↑ Nadanie tytułu Honorowego Obywatela Gminy Myszyniec Pani Profesor Grażynie Marii Świąteckiej. myszyniec.pl, 30 listopada 2021. [dostęp 2021-11-30].