Grażyna Borkowska

Grażyna Borkowska (ur. 11 kwietnia 1956 w Szczecinie) – profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Badań Literackich PAN. Zajmuje się przede wszystkim historią literatury od XIX do dziś, teorią literatury, w tym szczególnie krytyką feministyczną. Jest kierownikiem studiów doktoranckich[1]. Redaktor naczelna „Pamiętnika Literackiego”[2], wieloletnia współpracowniczka czasopisma „Res Publica Nowa”[3].

Od 2019 członkini Zespołu Nazewnictwa Miejskiego w Urzędzie m.st. Warszawy[4][5].

Wybrane publikacje

  • Dialog powieściowy i jego konteksty (na podstawie twórczości Elizy Orzeszkowej), Wrocław 1988;
  • Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej, Warszawa 1996;
  • Pozytywiści i inni, Warszawa 1996;
  • Maria Dąbrowska i Stanisław Stempowski, Kraków 1999;
  • Pisarki polskie - od średniowiecza do współczesności. Przewodnik (wraz z M. Czermińską i U. Phillips), Gdańsk 2000;
  • Nierozważna i nieromantyczna. O Halinie Poświatowskiej, Kraków 2001.

Przypisy

  1. ↑ Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. [dostęp 2020-04-03].
  2. ↑ Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk - Pamiętnik Literacki, ibl.waw.pl [dostęp 2020-06-13].
  3. ↑ Res Publica Nowa, Res Publica Nowa [dostęp 2020-06-13] (pol.).
  4. ↑ Jarosław Osowski, Nowy szef komisji nazewnictwa w Ratuszu. Przywrócił Kłopot, ale Taniej nie będzie, warszawa.wyborcza.pl, 3 marca 2019 [dostęp 2020-06-13].
  5. ↑ Jarosław Osowski. Obronili Krowią, przywrócili Kłopot. „Gazeta Stołeczna”, s. 5, 2–3 marca 2019. 

Bibliografia

  • Barbara Marzęcka, Borkowska Grażyna, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 45–49