Grażyna Krzanowska

Grażyna Krzanowska
Data i miejsce urodzenia1 marca 1952
Legnica
Pochodzeniepolskie
Gatunkimuzyka poważna, muzyka współczesna, postmodernizm
Zawódkompozytorka, pedagog

Grażyna Krzanowska, z domu Makowska (ur. 1 marca 1952 w Legnicy)[1] – polska kompozytorka i pedagog.

Życiorys

W latach 1971–1976 studiowała kompozycję u Tadeusza Natansona w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. W latach 1976–1986 wykładała teorię muzyki w Państwowej Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach, od 1986 w Państwowej Szkole Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Bielsku-Białej[1][2][3].

Od 1976 mieszka w Czechowicach-Dziedzicach, gdzie działa jako organizator życia muzycznego, m.in. zainicjowała i prowadzi od 1991 Muzyczne Spotkania Młodych „Alkagran” (festiwal poświęcony pamięci Andrzeja Krzanowskiego), a w 1993 założyła prywatną Małą Akademię Muzyki[1][3].

Główne nagrody i wyróżnienia

(na podstawie materiałów źródłowych[3][2])

  • 1978 – II nagroda w Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za Symfonię z uderzeniem w kotły na orkiestrę (1977–1978)
  • 1979 – III nagroda w Konkursie Kompozytorskim Naczelnej Redakcji Muzycznej Polskiego Radia i Telewizji za Polanowe ognie na sopran, alt i zespół instrumentalny (1979)
  • 1983 – wyróżnienie na The Okanagan Music Festival for Composers w Kanadzie za Kwartet smyczkowy nr 2 (1980)
  • 1989 – II nagroda w IX Międzynarodowym Konkursie dla Kompozytorek w Mannheim za Silver Line na piętnaście instrumentów smyczkowych (1988–1989)

Twórczość

W twórczości Krzanowskiej przenikają się trzy nurty: folklorystyczny, dydaktyczny i symfoniczno-kameralny, w którym osobowość kompozytorki wyraża się najpełniej. Dramaturgia większości jej utworów rozgrywa się na planie harmoniczno-sonorystycznym. Jej stylistycznie różnorodny język muzyczny zbliża ją do postmodernistów[1].

Kompozytorka swobodnie czerpie z tradycyjnych technik i klasycznych form, mieszając technikę aleatoryczną i klasterowe brzmienia z wyraźnymi odniesieniami tonalnymi. A przy tym nadaje brzmieniom dźwięczność zaczerpniętą z kameralistyki, co pozwala jej, nawet w muzyce orkiestrowej, tworzyć chwile wielkiej intymności i subtelności[2].

Jej utwory były wykonywane m.in. podczas „Warszawskiej Jesieni”, Festiwalu Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Śląskich Dni Muzyki Współczesnej w Katowicach[4].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Widłak 1997 ↓.
  2. ↑ a b c d Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Barbara Zwolska-Stęszewska: Krzanowska, Grażyna (ang.). W: Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)]. via Oxford University Press.
  3. ↑ a b c d Grażyna Krzanowska. W: Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)].
  4. ↑ Grażyna Krzanowska. Culture. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)].

Bibliografia

  • Elżbieta Widłak: Krzanowska Grażyna. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997. ISBN 83-224-3303-4. OCLC 164821167.

Media użyte na tej stronie

Closed Access logo alternative.svg
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.