Grażyna Staniszewska (polityk)

Grażyna Staniszewska
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1949 Biała Krakowska
Zawód, zajęcie	polityk, nauczycielka
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Stanowisko	posłanka na Sejm X, I, II i III kadencji (1989–2001), senator V kadencji (2001–2004), posłanka do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2004–2009)
Odznaczenia

Grażyna Ewa Staniszewska (ur. 2 listopada 1949 w Białej Krakowskiej) – polska polityk, nauczycielka, działaczka opozycji w PRL, posłanka na Sejm X, I, II i III kadencji, senator V kadencji, posłanka do Parlamentu Europejskiego VI kadencji.

Życiorys

Ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1972–1977 pracowała jako nauczycielka w liceum w Bielsku-Białej, w latach 1977–1980 była kierowniczką domu kultury w Wapienicy. Od 1980 działała w zarządzie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Regionu Podbeskidzie, była też przewodniczącą podziemnych struktur regionu. W czasie stanu wojennego była internowana od grudnia 1981 do lipca 1982, w 1983 ponownie aresztowana. Po zwolnieniu z internowania kontynuowała działalność w podziemnej „Solidarności”. Pracowała jako instruktor w domu kultury oraz w Ośrodku Informacji Naukowo-Technicznej i Ekonomicznej „Redor” w Bielsku-Białej.

W latach 1988–1990 wchodziła w skład krajowego kierownictwa „Solidarności”. Uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w 1989, w czerwcu tego samego roku została po raz pierwszy wybrana do Sejmu z listy Komitetu Obywatelskiego. Była członkinią władz Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna. Zasiadała w Sejmie przez cztery kolejne kadencje, reprezentując następnie Unię Demokratyczną i Unię Wolności, była członkinią władz krajowych tych partii. W 1992 jej nazwisko pojawiło się na tzw. liście Macierewicza. Prawomocnym wyrokiem z 7 marca 2000 Sąd Apelacyjny w Warszawie orzekł, iż nie była ona tajnym i świadomym współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu ustawy.

W Sejmie zajmowała się głównie problematyką gospodarczą i edukacyjną. Była inicjatorką Społecznego Ruchu Inicjatyw Gospodarczych „Spring'92”, popularyzującego reguły gospodarki rynkowej. W latach 1997–2001 przewodniczyła sejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. W 1998 zainicjowała program „Interkl@sa”, zmierzający do przygotowania młodzieży do swobodnego funkcjonowania w społeczeństwie informacyjnym. Za tę inicjatywę, a także inne działania na rzecz informatyzacji, została odznaczona medalem Polskiego Towarzystwa Informatycznego „Za zasługi dla edukacji informatycznej w Polsce”.

W 2001 została wybrana do Senatu RP z listy komitetu Blok Senat 2001. W 2004 z ramienia Unii Wolności uzyskała mandat posła do Parlamentu Europejskiego VI kadencji^[1] w okręgu śląskim. W 2005 przystąpiła do Partii Demokratycznej – demokraci.pl. Zasiadała m.in. w radzie krajowej i radzie politycznej tej partii. Nie ubiegała się o reelekcję w wyborach europejskich. W 2010 kandydowała z własnego komitetu bezskutecznie na urząd prezydenta Bielska-Białej, uzyskała natomiast mandat radnej^[2]. W 2014 nie brała ponownie udziału w wyborach. Po przekształceniu PD od 2016 związana z Unią Europejskich Demokratów.

Działa w wielu organizacjach społecznych, m.in. w Stowarzyszeniu Instytut Południowy, Beskidzkim Stowarzyszeniu Edukacyjnym, Beskidzkim Stowarzyszeniu Wspierania Inicjatyw Sportowo-Rekreacyjnych i Turystycznych oraz w Beskidzkim Stowarzyszeniu Wspierania Organizacji Pozarządowych. Podjęła także współpracę z Komitetem Obrony Demokracji. Patronuje Beskidzkim Rodzinnym Rajdom Rowerowym.

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[3]
• Order Księżnej Olgi III stopnia (Ukraina, 2008)^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2017-07-11].
• Biogram na stronie Senatu (V kadencja). [dostęp 2017-07-11].