Grażyna Zasacka
strzelec | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Grażyna Zasacka ps. „Grażyna” (ur. 2 lutego 1922 w Warszawie[1], zm. ok. 24 września 1944 tamże) – sanitariuszka, łączniczka, w powstaniu warszawskim służąca w III plutonie „Felek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
Życiorys
Córka Ludomira i Bogny z domu Majewska. Podczas okupacji niemieckiej działała w polskim podziemiu zbrojnym. Pod koniec czerwca i w lipcu 1944 roku brała udział w konspiracyjnym szkoleniu „Par II” (w „Bazie Leśnej”)[2], które odbyło się w Puszczy Białej w rejonie Wyszkowa. Początkowo, wraz z m.in. Marią Swierczewską, Anną Zakrzewską, Marią E. Więckowską, Dorotą Łempicką, Anną Wajcowicz i Zofią Kasperską, służyła w 2. drużynie plutonu żeńskiego „Oleńka” dowodzonego przez Zofię Krassowską (ps. „Zosia Duża”), lecz na czas powstania została przydzielona do plutonu „Felek”.
11. dnia powstania warszawskiego wraz z pięcioma żołnierzami (Jerzy Gawin, Andrzej Samsonowicz, Jerzy Rządkowski, Tadeusz Sumiński, Wojciech Markowski) i dwiema sanitariuszkami (Irena Kołodziejska, Stefania Grzeszczak), została odcięta od batalionu podczas walk w obronie cmentarzy wolskich. Grupa ta, po stratach, w dniach następnych przeszła do Kampinosu, stamtąd na Żoliborz, później zaś, przechodząc kanałami na Stare Miasto dotarła do swego oddziału. Następnie, wraz z nim, znalazła się na Czerniakowie.
Grażyna Zasacka została rozstrzelana przez żołnierzy niemieckich ok. 24 września 1944[3] na Woli. Miała 22 lata. Wraz z nią zginęły tego dnia m.in. Irena Kowalska-Wuttke i Krystyna Niżyńska. Symboliczna mogiła Zasackiej znajduje się na Powązkach Wojskowych obok kwater żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka”.
Została odznaczona Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Kartki z Powstania Warszawskiego. [dostęp 2007-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
- ↑ Andrzej Wolski "Jur": Walki Batalionu "Zośka" na Czerniakowie. [dostęp 2013-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-05)].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Zuska (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
ściana z nazwiskami poległych w powstaniu żołnierzy batalionu "Zośka", Powązki Wojskowe w Warszawie (fragment z nazwiskami powstańców z 2. kompanii "Rudy") (fot Zu)
Naramiennik szeregowca Wojska Polskiego (1919-39).