Grabowo (gromada w powiecie gołdapskim)

Grabowo
gromada
1954–1973
Państwo

 PRL

Województwo

białostockie

Powiat

gołdapski

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Grabowo

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

10

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

19

brak współrzędnych
Portal Polska

Grabowo – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Grabowo z siedzibą GRN w Grabowie utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie gołdapskim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 14/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Boćwinka, Główka, Grabowo, Jeziorki Wielkie, Marcinowo, Różyńsk Wielki, Siedlisko, Sokoły i Wronki Wielkie, miejscowości Kalniszki i Borek oraz obszar lasów państwowych leśnictwa Borek z dotychczasowej gromady Kalniszki i miejscowość Dunajek z dotychczasowej gromady Dunajek ze zniesionej gminy Grabowo w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 19 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1958 do gromady Grabowo przyłączono obszar zniesionej gromady Nasuty[8].

1 stycznia 1959 z gromady Grabowo wyłączono obszar lasów państwowych Nadleśnictwa Kowale Oleckie o powierzchni 96,49 ha (oddziały 292, 296 i 297) włączając go do gromady Sokółki w powiecie oleckim oraz obszar lasów państwowych Nadleśnictwa Kowale Oleckie o powierzchni 71,91 ha (oddziały 295 i 299) włączając go do gromady Kowale Oleckie w powiecie oleckim [9].

1 stycznia 1972 z gromady Grabowo wyłączono miejscowości Błędowo, Kamionki i Rudzie oraz część gruntów Nadleśnictwa Kowale Oleckie o powierzchni 1315,85 ha (oddziały Nr Nr 65—72, 138—151, 82—112) włączając je do nowo utworzonej gromady Pogorzel; miejscowości Suczki i Wronki Wielkie włączając je do znoszonej gromady Skocze; miejscowość Nowiny włączając ją do gromady Lisy; oraz obszar o powierzchni 20,42 ha ze wsi Boćwinka (działki Nr Nr 12, 10 i 13) włączając go do gromady Banie Mazurskie w tymże powiecie[10].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11]. Z dniem 1 stycznia 1973 roku reaktywowano gminę Grabowo[12].

Przypisy

  1. ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. ↑ Uchwała Nr 14/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu gołdapskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. ↑ Uchwała Nr 129/LXII/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Gołdapi z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 30)
  8. ↑ Uchwała Nr 11/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 20 września 1957 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 5 grudnia 1957 r., Nr. 4, Poz. 12)
  9. ↑ Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 392
  10. ↑ Uchwała Nr XIII/43/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w woj. białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 233)
  11. ↑ Obwieszczenie Wydziału Organizacyjno-Prawnego Prezydium WRN w Białymstoku z dnia 26 listopada 1971 r. w sprawie podziału administracyjnego województwa białostockiego – stan na dzień 1 stycznia 1972 r.(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 234)
  12. ↑ Uchwała Wojewódzkiej Rady Narodowej Nr XXI/72/72 z dnia 9 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 stycznia 1973 r., Nr. 1, Poz. 1)
Powiat gołdapski (1945–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).