Grace Coolidge
| ||
 Grace Coolidge w 1923 roku | ||
| Data i miejsce urodzenia | 3 stycznia 1879 Burlington | |
| Data i miejsce śmierci | 8 lipca 1957 Northampton | |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | ||
| Okres | od 2 sierpnia 1923 do 4 marca 1929 | |
| Poprzedniczka | Florence Kling Harding | |
| Następczyni | Lou Hoover | |
| Druga dama Stanów Zjednoczonych | ||
| Okres | od 4 marca 1921 do 2 sierpnia 1923 | |
| Poprzedniczka | Lois Irene Marshall | |
| Następczyni | Caro Dawes | |
 | ||
Grace Anna Goodhue Coolidge (ur. 3 stycznia 1879 w Burlington, zm. 8 lipca 1957 w Northampton) – żona prezydenta Stanów Zjednoczonych Calvina Coolidge’a i druga, a następnie pierwsza dama USA w latach 1923–1929.
Życiorys
Grace Anna Goodhue urodziła się 3 stycznia 1879 roku w Burlington, jako córka inspektora okrętowego Andrew Issacher Goodhue i jego żony Lemiry[1]. Szkołę podstawową i średnią ukończyła w rodzinnym mieście[1]. Gdy w 1902 roku skończyła studia, zaczęła pracować jako nauczycielka w szkole dla dzieci głuchoniemych w Northampton[1]. Właśnie tam poznała swojego przyszłego męża, Calvina Coolidge’a[2]. Po dwóch latach związku, Coolidge oświadczył się jej i został przyjęty[2]. Ich ślub odbył się w 1905 roku w Burlington[2].
Po podróży poślubnej do Montrealu, zamieszkali w Northampton[3]. Grace nie interesowała się wówczas polityką, ale zachęcała męża do startu w różnych wyborach[4]. Pozyskiwała także zwolenników dla męża[4]. Pomimo sympatii względem Partii Demokratycznej, zmieniła poglądy i zaczęła wspierać Partię Republikańską, ze względu na Calvina[5]. Gdy w 1921 roku został on wiceprezydentem Stanów Zjednoczonych, Grace musiała dostosować swój styl życia do obowiązków drugiej damy[5]. Zaczęła wówczas częściej bywać na przyjęciach i podejmować dyplomatów[5]. Jej sposób bycia był bardzo pozytywnie odbierany przez waszyngtońską elitę i przysparzał popularności jej mężowi[5].
Gdy w 1923 roku zmarł prezydent Warren Harding, Coolidge został nowym prezydentem USA, a jego żona przejęła obowiązki pierwszej damy[6]. Początkowo wyrażała obawy, czy podoła nowym obowiązkom, ale została ciepło przyjęta przez mieszkańców stolicy[6]. Ponadto miała dobrą prasę, przez co była porównywana z Dolley Madison[7]. W Białym Domu organizowała koncerty i podejmowała gości m.in. dyplomatów, wojskowych, a nawet głowy państw[7]. Pomimo że była przeciwniczką prohibicji, z uwagi na purytańskie wychowanie, postanowiła nie serwować alkoholu na oficjalnych przyjęciach[8]. Zajmowała się także działalnością charytatywną, jak choćby zbiórki pieniędzy na rzecz dzieci głuchoniemych[8]. W siedzibie prezydenckiej pracowała przy biurku, zajmując się segregacją poczty i pisaniem dużej ilości listów[8]. Dodatkowo w każdą ostatnią środę miesiąca spotykała się z żonami członków gabinetu[8].
Pomimo swojej działalności, pierwsza dama nigdy nie ingerowała w sprawy polityczne[9]. Była jednak zwolenniczką praw wyborczych kobiet[9]. Prezydent wydawał swojej żonie liczne zakazy i nakazy m.in.: dotyczące ubioru, prowadzenia samochodu, latania samolotem czy kontroli wydatków[9].
Po opuszczeniu Białego Domu w 1929 roku Coolidge’owie powrócili do Northampton[10]. Grace nadal zajmowała się działalnością dobroczynna na rzecz Czerwonego Krzyża czy też szkół dla dzieci głuchoniemych[10]. Po śmierci męża w 1933 roku popadła w depresję[10]. Mimo to kontynuowała swoją działalność[11]. Była zwolenniczką udziału Stanów Zjednoczonych w II wojnie światowej[11]. Zmarła 8 lipca 1957 roku[11].
Życie prywatne
Grace Goohue wyszła za mąż za Calvina Coolidge’a 4 października 1905 roku[2]. Para miała dwóch synów: Johna (ur. w 1906) i Calvina (ur. w 1908)[3]. Wychowała się w rodzinie metodystów, jednak potem dołączyła do Kościoła kongregacjonalnego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 377.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 378.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 379.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 380.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 381.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 382.
- ↑ a b L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 383.
- ↑ a b c d L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 384.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 386.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 389.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 390.
Bibliografia
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.)
Linki zewnętrzne
- Grace Anna Goodhue Coolidge (ang.). Biały Dom. [dostęp 2016-11-16].
- First Lady Biography: Grace Coolidge (ang.). firstladies.org. [dostęp 2016-11-16].
| Drugie damy USA (1789–1861) |
|
|---|---|
| Drugie damy USA (1861–1945) |
|
| Drugie damy i drudzy dżentelmeni USA (od 1945) |
|
Media użyte na tej stronie
Grace Coolidge (1879–1957), half-length portrait, seated, knitting.
Seal of the Vice President of the United States. The blazon is defined in Executive Order 11884 as:
The design is the same as the Seal of the President of the United States, except that there is no ring of stars, the clouds are gray (instead of proper), the stars are gray (instead of argent), the scroll is gray (instead of white), the arrows are gray (instead of proper), and the background colors and inscription (obviously) differ.The Coat of Arms of the Vice President of the United States shall be of the following design:
SHIELD: Paleways of thirteen pieces argent and gules, a chief azure; upon the breast of an American eagle displayed holding in his dexter talon an olive branch proper and in his sinister a bundle of thirteen arrows gray, and in his beak a gray scroll inscribed "E PLURIBUS UNUM" sable.
CREST: Behind and above the eagle a radiating glory or, on which appears an arc of thirteen cloud puffs gray, and a constellation of thirteen mullets gray.
The Seal of the Vice President of the United States shall consist of the Coat of Arms encircled by the words "Vice President of the United States."
Signature of Grace Coolidge.