Grad-W

Wyrzutnia 9P125 Grad-W

Grad-W – sowiecka samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa na podwoziu samochodu GAZ-66. Grad-W przeznaczony był dla wojsk powietrznodesantowych.

Grad-W ma dwanaście prowadnic rurowych kalibru 122,4 mm. Z prowadnic mogą być odpalane te same typy pocisków, co z wyrzutni BM-21 Grad. Blok wyrzutni jest zamocowany do ramy, która w położeniu transportowym jest odchylona do przodu (wyloty wyrzutni znajdują się wówczas tuż za kabina samochodu), a w położeniu bojowym odchylona do tyłu, dzięki czemu osiągnięto duży kąt ostrzału w pionie przy niewielkich wymiarach wyrzutni w położeniu transportowym. Kąt ostrzału w pionie zwiększono także poprzez zastąpienie standardowej kabiny kabiną z brezentowym dachem i składanymi szybami. W celu ustatecznienia pojazdu podczas prowadzenia ognia samochód ma dwa wsporniki talerzowe. Czas odpalenia salwy 12 pocisków jest równy 6 sekund. Grad-W może być zrzucany na spadochronie na standardowej palecie spadochronowej.

Dano taktyczno-techniczne wyrzutni

• Kaliber: 122 mm
• Liczba prowadnic: 12
• Masa: 6,0 t
• Długość: 5,66 m
• Szerokość: 2,4 m
• Wysokość: 2,44 m
• Moc silnika: 84 kW
• Zasięg: 600 km
• Prędkość maksymalna 85 km/h
• Załoga: 2 osoby

Bibliografia

• Tomasz Szulc. Następcy Katiuszy. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 6. s. str. 15-20. ISSN 1230-1655. 
• Tomasz Szulc. Następcy Katiuszy Cz. II. „Nowa Technika Wojskowa”. 1999. nr 8. s. str. 25-32. ISSN 1230-1655.