Graeme Le Saux
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Graeme Pierre Le Saux | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Graeme Pierre Le Saux (ur. 17 października 1968 na Jersey), piłkarz angielski grający na pozycji lewego obrońcy lub pomocnika.
Kariera klubowa
Początki i pobyt w Chelsea
Le Saux pochodzi z wyspy Jersey należącej do archipelagu Wysp Normandzkich. Piłkarską karierę rozpoczął w małym klubie St Paul's of Jersey, a w 1987 roku w wieku 19 lat wyjechał do Londynu i podjął treningi w Chelsea. Młody Graeme został wypatrzony przez menedżera klubu Johna Hollinsa na jednym z lokalnych turniejów na wyspie. Le Saux powoli wprowadzano do drużyny, a szansę debiutu w Second Division otrzymał 13 maja 1989 roku w wygranym 3:2 meczu z Portsmouth. Był to jego jedyny mecz w tamtym sezonie i miał niewielki udział w awansie Chelsea do First Division. W sezonie 1989/1990 Graeme wystąpił już w 7 spotkaniach i zdobył swojego pierwszego gola w profesjonalnych rozgrywkach. Jednak już w sezonie 1990/1991 menedżer zespołu Bobby Campbell zaczął pewnie stawiać na Graeme i ten rozegrał już 28 ligowych meczów, w których zdobył 4 gole. W kolejnym sezonie Le Saux grał niemal we wszystkich ligowych meczach „The Blues”, a w Chelsea spędził również rundę jesienną sezonu 1992/1993, jednak podczas meczu z Southampton podczas zmiany rzucił koszulką w menedżera Iana Porterfielda i pewnym było, że odejdzie z klubu. W trakcie pobytu w stołecznym klubie padł ofiarą nagonki ze strony kolegów co ujął w swojej autobiografii. Jego nietypowe hobby takie jak kolekcjonowanie antyków oraz niechęć do uczestniczenia w imprezach zakrapianych alkoholem sprawiły, że w środowisku piłkarskim przyklejono mu łatkę geja, mimo iż w rzeczywistości nigdy nie miał homoseksualnych skłonności. W związku z tym podczas meczów Ligi Angielskiej był bardzo często obrażany przez piłkarzy drużyny przeciwnika. W konsekwencji tego stawał się bohaterem bójek z innymi zawodnikami. Między innymi z Paulem Incem i Davidem Beckhamem.
Transfer do Blackburn Rovers
W marcu 1993 Le Saux za 700 tysięcy funtów przeszedł do Blackburn Rovers. Był wówczas częścią planu transferowego szefa klubu Jacka Walkera i menedżera Kenny'ego Dalglisha. W Rovers zadebiutował 3 kwietnia w wygranym 4:1 spotkaniu z Liverpoolem. Drużyna z takimi zawodnikami jak Alan Shearer, Chris Sutton, Tim Flowers czy Henning Berg stała się jedną z najsilniejszych ekip w Anglii i już pod koniec sezonu 1992/1993 zajęła 4. miejsce w Premiership. W sezonie 1993/1994 Blackburn zostało już wicemistrzem kraju przegrywając jedynie z Manchesterem United, a rok później Le Saux z klubowymi kolegami sięgnął po mistrzowski tytuł. W obu sezonach pojawiał się niemal w każdym meczu na boisku i pauzował tylko z powodu kartek.
W sezonie 1995/1996 Le Saux wystąpił z Blackburn w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Angielski zespół okazał się jednak słabszy zarówno od Spartaka Moskwa, Legii Warszawa i Rosenborga Trondheim i zajął ostatnią pozycję w grupie. Le Saux został zapamiętany również z powodu bójki z klubowym kolegą Davidem Batty podczas meczu ze Spartakiem. W drugiej połowie sezonu doznał kontuzji kostki i opuścił resztę sezonu. W części sezonu 1996/1997 Le Saux także nie grał z powodu kontuzji, tym razem stopy i po sezonie poprosił prezydenta klubu o wystawienie na listę transferową. W Blackburn przez 5,5 roku rozegrał 127 meczów i zdobył 7 goli.
Powrót do Chelsea
W sierpniu 1997 Le Saux wrócił do Chelsea. Stołeczny klub zapłacił za niego sumę 5 milionów euro i Graeme stał się tym samym najdroższym obrońcą na Wyspach. W drużynie prowadzonej przez Ruuda Gullita stworzył się silny kadrowo zespół z takimi zawodnikami jak Ed de Goey, Frank Leboeuf, Dan Petrescu, Tore Andre Flo czy Gianluca Vialli. Z Chelsea wywalczył zarówno Puchar Ligi Angielskiej oraz Puchar Zdobywców Pucharów – nie wystąpił w wygranym 1:0 finale z VfB Stuttgart. W lidze natomiast zajęła 4. pozycję. Latem natomiast zdobył Superpuchar Europy. W sezonie 1998/1999 Chelsea z Le Saux zagrała jeszcze lepiej i zakończyła rozgrywki na 3. pozycji, dzięki czemu w kolejnym po raz pierwszy w swojej historii wystąpiła w Lidze Mistrzów i dotarła do ćwierćfinału. Jednak już w sierpniowym spotkaniu Premiership z Leicester City doznał kontuzji, która na tyle doskwierała mu przez cały sezon, że rozegrał zaledwie 8 meczów ligowych i 5 pucharowych. Nie wystąpił również w wygranym finale Pucharu Anglii z Aston Villą.
Latem 2000 nowy menedżer Claudio Ranieri na skutek absencji Dennisa Wise'a mianował Le Saux kapitanem drużyny. W trzeciej kolejce ligowej, w meczu z Sunderlandem otrzymał czerwoną kartkę za atak na Kevina Kilbane'a (kolejną w karierze), a do tego doznał kolejnej kontuzji i nie grał aż do stycznia 2001. Po powrocie z powrotem wskoczył do wyjściowej jedenastki i pomógł jej w zajęciu 6. miejsca, premiowanego startem w Pucharze UEFA. Sezon 2001/2002 był jego jednym z najlepszych w historii występów w Chelsea. Został przesunięty z defensywy do pomocy i grając na tej pozycji zaliczył dużą liczbę asyst. Dotarł z kolegami do finału krajowego pucharu, ale jego zdobywcą okazał się Arsenal, który pokonał rywali 2:0. W Chelsea Le Saux wystąpił także w sezonie 2002/2003 i zajął z nią 4. pozycję w lidze. Łącznie rozegrał w niej 210 ligowych spotkań, w których 12 razy trafił do siatki rywali.
Southampton
Latem 2003 roku Le Saux wziął udział w transakcji pomiędzy Chelsea a Southamptonem. Został wymieniony przez londyński klub na Wayne'a Bridge'a. W Southampton zadebiutował 16 sierpnia w zremisowanym 2:2 meczu z Leicester City. Jednak z powodu wieku i przebytych wcześniej kontuzji grał już mniej. W sezonie 2003/2004 wystąpił w 19 spotkaniach Premiership, a z Southampton zajął 12. miejsce. Natomiast w kolejnym, 2004/2005 zagrał 25 razy i strzelił 1 bramkę, a po sezonie zdecydował się zakończyć piłkarską karierę. Liczył sobie wówczas niespełna 37 lat.
Kariera w liczbach
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1987/88 | Chelsea F.C. | Anglia  | Second Division | 0 | 0 |
| 1988/89 | Chelsea F.C. | Anglia | Second Division | 1 | 0 |
| 1989/90 | Chelsea F.C. | Anglia | First Division | 7 | 1 |
| 1990/91 | Chelsea F.C. | Anglia | First Division | 28 | 4 |
| 1991/92 | Chelsea F.C. | Anglia | First Division | 40 | 3 |
| 1992/93 | Chelsea F.C. | Anglia | Premier League | 14 | 0 |
| 1992/93 | Blackburn Rovers F.C. | Anglia | Premier League | 9 | 0 |
| 1993/94 | Blackburn Rovers F.C. | Anglia | Premier League | 41 | 2 |
| 1994/95 | Blackburn Rovers F.C. | Anglia | Premier League | 39 | 3 |
| 1995/96 | Blackburn Rovers F.C. | Anglia | Premier League | 14 | 1 |
| 1996/97 | Blackburn Rovers F.C. | Anglia | Premier League | 26 | 1 |
| 1997/98 | Chelsea F.C. | Anglia | Premier League | 26 | 1 |
| 1998/99 | Chelsea F.C. | Anglia | Premier League | 31 | 0 |
| 1999/00 | Chelsea F.C. | Anglia | Premier League | 8 | 0 |
| 2000/01 | Chelsea F.C. | Anglia | Premier League | 20 | 0 |
| 2001/02 | Chelsea F.C. | Anglia | Premier League | 27 | 1 |
| 2002/03 | Chelsea F.C. | Anglia | Premier League | 28 | 2 |
| 2003/04 | Southampton F.C. | Anglia | Premier League | 19 | 0 |
| 2004/05 | Southampton F.C. | Anglia | Premier League | 25 | 1 |
| Łącznie w First Division/Premier League | 402 | 20 |
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Anglii Le Saux zadebiutował za kadencji selekcjonera Terry'ego Venablesa, 9 marca 1994 w wygranym 1:0 wyjazdowym towarzyskim meczu z Danią. W 1996 roku był bliski powołania do kadry na Mistrzostwa Europy, których gospodarzem była Anglia, jednak nie zdołał na czas wykurować kontuzji kostki.
W 1998 roku Le Saux znalazł się w 22-osobowej kadrze na Mistrzostwa Świata we Francji. Selekcjoner Glenn Hoddle postawił na niego i Graeme był podporą defensywy Albionu. Wystąpił w trzech grupowych meczach: wygranym 2:0 z Tunezją, przegranym 1:2 z Rumunią oraz wygranym 2:0 z Kolumbią. Z Anglią awansował do 1/8 finału, jednak w meczu z Argentyną został zmieniony w 71. minucie przez Garetha Southgate'a, a Anglicy przegrali ten mecz po serii rzutów karnych.
Le Saux występował także w kwalifikacjach do Euro 2000 jednak nie pojechał na turniej z powodu kontuzji. Swój ostatni mecz w kadrze rozegrał 7 października 2000 w pierwszym eliminacyjnym spotkaniu do MŚ 2002 z Niemcami przegranym 0:1. Po tym meczu trener Anglii Kevin Keegan podał się do dymisji, zastąpił go Sven Goran Eriksson, który nie powołał Le Saux ani razu. Łącznie w reprezentacji wystąpił w 36 meczach i zdobył 1 gola. Była to honorowa bramka dla Anglii w przegranym 1:3 towarzyskim meczu z Brazylią i została uznana za jedną z kilkunastu najpiękniejszych bramek w historii reprezentacji Anglii.
Po zakończeniu kariery
Po zakończeniu kariery Le Saux pracował jako ekspert dla stacji BBC w programach Match of the Day and BBC Radio 5 Live. 31 marca 2006 przestał pracować dla BBC, a mecze Mistrzostw Świata w Niemczech komentował już Mark Lawrenson.
W 2006 roku Le Saux dołączył do drużyny banku ABN AMRO, w której pełni rolę Ambasadora w Dziale Sportu. Jest też jednym z kilku angielskich piłkarzy, mogącym się pochwalić tytułem magistra (ukończył studia na Uniwersytecie Kingston).
Sukcesy
- Mistrzostwo Anglii: 1995 z Blackburn
- Wicemistrzostwo Anglii: 1994 z Blackburn
- Puchar Zdobywców Pucharów: 1998 z Chelsea
- Superpuchar Europy: 1998 z Chelsea
- Puchar Anglii: 2000 z Chelsea
- Udział w MŚ: 1998
Linki zewnętrzne
- [Gol Le Saux w meczu z Brazylią]
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor:
- Graeme_Le_Saux.JPG: Benny Glowinsky
- derivative work: ukexpat (talk)
football player Graeme Le Saux.