Grajcar (broń)

XIX-wieczny rosyjski grajcar (nr 45) i stempel z przykręconym grajcarem

Grajcar (także: grajcarek lub (staropol.) krajcar[1]; z niem. Krätzer – skrobacz lub od kratzen – skrobać, drapać, gręplować) – przyrząd służący do rozładowania historycznej broni odprzodowej – przypominający podwójny korkociąg lub w postaci wkręta albo będący połączeniem obu tych rozwiązań, nakręcany na stempel (pobojczyk), wkręcany w ołowiany pocisk w lufie – w celu usunięcia niewypału lub zamokniętego ładunku. Używany także do czyszczenia lufy[2]. Także przyrząd w postaci pręta o odpowiednim zakończeniu do wykręcania przedmiotów uwięzłych w rurach lub lufach.

Przypisy

  1. Błażej Lipowski: PIECHOTNE ĆWICZENIE albo WOJENNOŚĆ PIESZA, którą łacinnicy pedestrem militiam nazywają (pol.). 2009 (1660). [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  2. Piotr Czerepak: GRAJCARY (pol.). W: Narzędzia i akcesoria do broni skałkowej [on-line]. 2004-12-13. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-05)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grajcar.jpg
Stempel (nr 5) i grajcar (nr 45)