Eihandgranate 39

Eihandgranate 39
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Przeznaczenie

zaczepny, burzący

Data konstrukcji

1939

Lata produkcji

1940 - 1945

Dane techniczne
Wysokość

76 mm

Średnica

60 mm

Masa

230 g

Materiał wybuchowy

kruszący, 112 g

Typ zapalnika

BZE39

Opóźnienie

4,5 sekundy (typowe), 1 - 10 sekund w zależności od wersji zapalnika

Użytkownicy
Niemcy

Eihandgranate 39 - granat ręczny "jajko" armii niemieckiej używany przez całą drugą wojnę światową. Zbudowany był z dwóch połówek metalowych z wykręcanym zapalnikiem typu BZE39 (Brennzünder fur Eihandgranate 39).

Historia i opis konstrukcji

Pierwsze granaty tego typu powstały jeszcze przed pierwszą wojną światową. Skonstruowany w końcu 1939, a wprowadzony do uzbrojenia na początku 1940 granat Eihandgranate 39 znany także jako M39 był rozwinięciem granatu z 1916 roku. Małe rozmiary granatu ułatwiały transport, pozwalały na przenoszenie większej jego liczby przez jednego żołnierza. Korpus granatu składał się z dwóch półkulistych wyprasek z blachy stalowej wypełnionych materiałem wybuchowym. Połówki były połączone poprzez zaprasowanie brzegów blachy. Początkowo obły kształt granatu, wzbogacono w maju 1942 o uchwyt w kształcie kółka przytwierdzony do dna korpusu, umożliwiający łatwiejsze przyczepienie do umundurowania, pasa itp. We wrześniu 1944 wprowadzono do użycia koszulkę odłamkową analogicznie jak w granacie trzonkowym Stielhandgranate 24. Granaty te występowały w dwóch wariantach malowania - w kolorze zielono-szarym (feldgrau) i piaskowym.

Do granatu opracowano nowy typ zapalnika BZE39 (Brennzünder fur Eihandgranate 39) wkręcany w korpus granatu przy pomocy specjalnego klucza. Następne modele zapalników zaopatrzono w skrzydełka (wygięte w górę lub w dół) umożliwiające wkręcenie go bez użycia narzędzi. Uzbrojenie granatu odbywało się przez wykręcenie kulistej nakrętki zapalnika i pociągnięcie przytwierdzonego do niej sznura uruchamiającego zapalnik tarciowy. Eksplozja następowała po upływie 1 do 10 sekund w zależności od typu zapalnika. Stosowano 4 rodzaje zapalników charakteryzujących się różnym czasem zwłoki i oznaczano je przez pomalowanie nakrętki zapalnika na jeden z kolorów:

  • Czerwone - opóźnienie 1 sekunda (używany jako granat-pułapka, często celowo pozostawiany przez wycofujące się oddziały niemieckie by razić żołnierzy przeciwnika próbujących go użyć),
  • Niebieski - 4,5 sekundy opóźnienia - zapalnik standardowy,
  • Żółty - 7,5 sekundy opóźnienia,
  • Szary - 10 sekund opóźnienia.

Ocenia się że wyprodukowano ok. 84 milionów sztuk tych granatów.

Media użyte na tej stronie

Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
German grenade m39.JPG
Autor: Iwo Patryn, Licencja: CC BY-SA 4.0
Niemiecki granat ręczny m39 w malowaniu pustynnym (piaskowym)