Granat obronny wz.KC

wz. KC
Dane podstawowe
Państwo

 II Rzeczpospolita

Przeznaczenie

granat obronny

Dane techniczne
Wysokość

76,5 mm

Średnica

51 mm

Masa

450g

Materiał wybuchowy

proch czarny

Typ zapalnika

wz. AC 23

Zasięg rzutu

30-35 m

Użytkownicy
Polska

Granat obronny wz. KCgranat zaczepny polskiej produkcji, używany przez Wojsko Polskie. Granat był wykonany ze skorupy w kształcie jajowym wykonanej z żelaza o grubości 6–8 mm, rozrywającej się w trakcie wybuchu na bardzo wiele małych raniących odłamków. Jej waga wynosiła 305 g. Skorupa pomalowana była na czarno lakierem asfaltowym.

Materiałem wybuchowym był proch czarny w ilości około 40 g. Granat posiadał zapalnik czasowy wz. AC. 23 o ciężarze około 125 g.

Granat działał odłamkami, na które rozpadała się pokarbowana skorupa. Ich rozrzut to do kilkudziesięciu metrów od miejsca wybuchu. Używany był tylko z ukrycia. Został zastąpiony granatem obronnym wz.23.

Bibliografia

  • Kpt. Mikołaj Tarnowski: Granaty ręczne, karabinowe i bomby Stokesa. Wyd. pierwsze. Warszawa: Skład Główny: Główna Księgarnia Wojskowa, 1928, s. 57–58.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).