Granatnik Kampfpistole

(c) Bundesarchiv, Bild 101I-264-1623-20 / Schelm / CC-BY-SA 3.0

Żołnierz Wehrmachtu uzbrojony w Kampfpistole. Wał Atlantycki we Francji (1944)

Żołnierz Wehrmachtu uzbrojony w Sturmpistole z głowicą Panzerwurfkörper 42 (1943)

Kampfpistole – niemiecki lekki granatnik z okresu II wojny światowej będący pochodną pistoletu sygnałowego Walthera 2,7 cm Leuchtpistole 42 (w skrócie LeuP 42).

Poza podstawową wersją Kampfpistole – granatnika kalibru 23 mm powstałego przez wyposażenie LeuP 42 w gwintowaną lufę wkładkową kalibru 23 mm – skonstruowano także:

• Kampfpistole „Z” – skonstruowana w 1942 wersja Kampfpistole o wzmocnionej konstrukcji, wyposażona w gwintowaną lufę wkładkową kalibru 23 mm.
• Sturmpistole – wersja wyposażona w gwintowaną lufę wkładkową kalibru 23 mm i kolbę składaną.

Z granatników tych można było wystrzeliwać następujące granaty:

• Z Kampfpistole, a także LeuP 42:
  • Wurfkorper 361 LP – głowica Stielhandgranate 24 lub Eihandgranate 39 wyposażona w drewniany, zakończony metalowymi tulejami trzonek długości 160 mm i średnicy 20 mm. Do jednej tulei była przykręcona głowica, druga pełniła funkcję łuski. Granat był ładowany odprzodowo. Zapalnik uderzeniowy lub ze zwłoką (4,5 s). Maksymalna donośność około 75–100 m.
  • Nebelgranate 42/11 – granat dymny o konstrukcji identycznej jak Wurfkorper 361 LP.
  • Wurfgranat Patrone 326 LP – granat odłamkowy kalibru 26 mm scalony z klasyczną łuską naboju do rakietnicy. Granat był stabilizowany brzechwami. Zasięg maksymalny wynosił do 500 m, ale zasięg strzału celowanego był znacznie mniejszy. Zapalnik uderzeniowy.
  • Sprenggranat Patrone LP – konstrukcja podobna do Wurfgranat Patrone 326 LP, ale ze znacznie cięższym granatem. Zasięg wynosił tylko 5 metrów. Używany głównie przez załogi czołgów (do zwalczania piechoty znajdującej się w bezpośredniej bliskości czołgu). Zapalnik uderzeniowy.
• Z Kampfpistole wyposażonego w lufę wkładkową 23 mm lub Sturmpistole:
  • Wurfkorper 361 KP – granat odłamkowy, wersja Wurfkorper 361 LP przystosowana do wystrzeliwania z lufy kalibru 23 mm.
  • Nebelpatrone 42/11 KP – granat dymny, wersja Nebelgranate 42/11 przystosowana do wystrzeliwania z lufy kalibru 23 mm.
  • Sprengpatrone für KP – granat odłamkowy kalibru 23 mm osadzony w skróconej łusce naboju do rakietnicy. Stabilizacja obrotowa. Zasięg maksymalny 100 m.
  • Panzerwurfkorper 42 LP – granat przeciwpancerny o działaniu kumulacyjnym. Przebijalność około 80 mm, zasięg maksymalny 80 m.
  • Nebelpatrone für KP – granat dymny.
  • Deutpatrone für KP – granat wskaźnikowy. Paląc się dawał czerwonobrązowy dym.
  • Fallschirm Leuchtpatrone für KP – granat oświetlający. Po około 3 s od momentu wystrzelenia z głowicy był wyrzucany ładunek oświetlający, opadający na spadochronie.
  • Fallschirm Signalpatrone für KP – granat sygnałowy (konstrukcja taka sama jak Fallschirm Leuchtpatrone für KP, ale ładunek świecący zielony).

Dane taktyczno-techniczne

Linki zewnętrzne

• Pionier 39: 2,7 cm Leuchtpistole 38, Kampfpistole i Sturmpistole
• Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie: Sturmpistole