Grand Prix Abu Zabi 2021

Grand Prix Abu Zabi 2021

Formula 1 Etihad Airways Abu Dhabi Grand Prix 2021

22. wyścig z 22 w sezonie 1057. Grand Prix Formuły 1
Yas Marina Circuit
Data	10–12 grudnia 2021
Trasa
Liczba okrążeń	58
Długość okrążenia	5,281 km
Dystans	306,183 km
Uczestnicy
Zgłoszenia	20 kierowców
Zakwalifikowało się	20 kierowców
Sklasyfikowano	15 kierowców
Ukończyło wyścig	14 kierowców
Wyniki
Pole position	Max Verstappen (1:22,109, Red Bull)
Zwycięzca	Max Verstappen (1:30:17,345, Red Bull)
Najszybsze okrążenie	Max Verstappen (1:26,103, Red Bull)
22. Grand Prix w sezonie 2021
Poprzednie	Grand Prix Arabii Saudyjskiej
13. Grand Prix Abu Zabi
2020 2021 2022

Grand Prix Abu Zabi 2021, oficjalnie Formula 1 Etihad Airways Abu Dhabi Grand Prix 2021^[1] – dwudziesta druga i ostatnia runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 2021. Grand Prix odbyło się w dniach 10–12 grudnia 2021 na torze Yas Marina Circuit na wyspie Yas, Abu Zabi. Wyścig wygrał po starcie z pole position Max Verstappen (Red Bull), a na podium kolejno stanęli Lewis Hamilton (Mercedes) oraz Carlos Sainz Jr. (Ferrari)

Tło

Przebudowa toru

Tor Yas Marina przeszedł przebudowę, która skróciła tor i szacowany czas okrążenia w celu zwiększenia prędkości maksymalnej i możliwości wyprzedzania^[2]. Szykana po zakręcie 4 została usunięta, a na zakręcie 5 (który był zakrętem 7 przed przebudową) została poszerzona. Sekwencja czterech zakrętów, która była zakrętami 11–14 stała się jednym zakrętem 9. Promień zakrętów 12–15 (wcześniej 17–20) został zwiększony, aby umożliwić samochodom rozwijanie większych prędkości, a zmiany w zakręcie 15 umożliwiają samochodom jazdę na pełnych obrotach przez zakręt^[3].

Lista startowa

Lista kierowców zgłoszonych do udziału w wyścigu była początkowo taka sama jak na liście startowej sezonu, bez zgłoszeń kierowców rezerwowych^[4]. W pierwszej sesji treningowej wystartował Jack Aitken w miejsce George’a Russella^[4]. Nikita Mazepin wycofał się przed wyścigiem po pozytywnym wyniku testu na COVID-19, ale nie został zastąpiony przez kierowcę rezerwowego Pietro Fittipaldiego, ponieważ Fittipaldi nie wziął udziału w kwalifikacjach przed wyścigiem^[5][6][7][8].

Grand Prix Abu Zabi było ostatnim wyścigiem Formuły 1 dla mistrza świata z 2007 roku Kimiego Räikkönena, który ogłosił zamiar przejścia na emeryturę po zakończeniu sezonu 2021, kończąc tym samym karierę w Formule 1 po 19 sezonach^[9]. Był to również ostatni wyścig Antonio Giovinazziego, który ogłosił zamiar przejśćia do Formuły E, oraz dla Nikity Mazepina, którego kontrakt z Haasem został rozwiązany po Inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku i anulowaniu sponsoringu tytularnego Uralkali. Były to również ostatnie wyścigi George’a Russella i Valtteriego Bottasa w Williamsie i Mercedesie, którzy przechodzą odpowiednio do Mercedesa i Alfy Romeo^[10][11].

Bottas ścigał się w specjalnym kasku na tę okazję, na którym widniały zdjęcia wszystkich chwil spędzonych w Mercedesie, a także nosił specjalny zestaw niebieskich kombinezonów wyścigowych. Wyścig był także ostatnim dla Hondy jako dostawcy silników, ponieważ japońska firma zaprzestała dostarczania silników zespołom Red Bull Racing i AlphaTauri^[10], chociaż mają one zapewnić pomoc dla Red Bull Powertrains, które przejmują dostawy silników od sezonu 2022^[12].

Klasyfikacje przed wyścigiem i permutacje tytułowe

Dwóch rywali o tytuł mistrza świata, którymi są Max Verstappen z zespołu Red Bull Racing i Lewis Hamilton z zespołu Mercedes, rozpoczną wyścig z 369,5 punktami na koncie, dzięki czemu po raz pierwszy od sezonu 1974 i po raz drugi w historii tego sportu pretendenci do mistrzostwa kierowców będą mieli tyle samo punktów w rundzie kończącej sezon. Mistrzostwo Kierowców zostanie rozstrzygnięte w rundzie kończącej sezon po raz 30. i pierwszy od sezonu 2016^[13]. Kierowca, który zdobędzie najwięcej punktów, wygra mistrzostwa. Jeśli kierowcy zdobyliby równą liczbę punktów - co jest możliwe tylko wtedy, gdy żaden z nich nie ukończy wyścigu w punktach lub jeśli jeden ukończy wyścig na dziewiątym miejscu, a drugi na dziesiątym z najszybszym okrążeniem - Verstappen zdobędzie mistrzostwo ze względu na wygranie większej liczby wyścigów w stosunku dziewięć do ośmiu^[13][14]. W Mistrzostwach Konstruktorów Mercedes prowadzi z 587,5 punktami, 28 przed Red Bullem z 559,5 punktami. Jest to pierwszy raz od sezonu 2008, gdy o mistrzostwie konstruktorów decydowała ostatnia runda. Ferrari prowadzi z McLarenem w walce o trzecie miejsce w konstruktorów z przewagą 38,5 punktów, co oznacza, że nawet jeśli Mclaren zdobyłby maksymalną liczbę punktów za miejsca 1–2 i uzyskał punkt za najszybszy czas okrążenia, oba bolidy Ferrari musiałyby zająć pozycje poniżej siódmej^[13].

Zaciekłe walki na torze przez cały sezon doprowadziły do obaw, że jeden z kierowców może spowodować celową kolizję w wyścigu, próbując zdobyć mistrzostwo. Do takich zdarzeń dochodziło w przeszłości: walka o mistrzostwo w 1989 roku pomiędzy kolegami z drużyny McLaren, Ayrtonem Senną i Alainem Prostem, została rozstrzygnięta przez incydent w Grand Prix Japonii; rewanż o mistrzostwo w 1990 roku, w którym Prost jeździł dla Ferrari, zakończył się na korzyść Senny kolejną kolizją w wyścigu na Suzucę; Zderzenie Michaela Schumachera z Damonem Hillem podczas Grand Prix Australii w 1994 roku przekreśliło Brytyjczyka z rywalizacji o tytuł w sezonie 1994; a kolizja spowodowana przez Schumachera z Jakiem Villeneuve’em podczas Grand Prix Europy 1997 została uznana za celową i doprowadziła do dyskwalifikacji niemieckiego kierowcy z sezonu 1997^[15]. W odpowiedzi na obawy dyrektor wyścigowy Michael Masi ostrzegł, że Verstappen lub Hamilton mogą podlegać dalszym sankcjom ze strony FIA, jeśli jeden z nich zdecyduje się na celową kolizję kończącą wyścig, aby uzyskać korzystny wynik w klasyfikacji. Sankcje wymienione przez dyrektora wyścigów objęły częściowe odjęcie punktów w klasyfikacji, zakaz udziału w niektórych przyszłych wyścigach lub dyskwalifikację z całego sezonu^[16][17].

Treningi

W trakcie weekendu zaplanowano trzy sesje treningowe. Pierwsza i druga sesja odbyła się odpowiednio o godzinie 13:30 i 17:00 czasu lokalnego w piątek 10 grudnia, a trzecia odbyła się o godzinie 14:00 czasu lokalnego w sobotę 11 grudnia^[18]. Pierwsza sesja treningowa przebiegła bez odnotowanych incydentów i zakończyła się ustanowieniem najszybszego czasu przez Maxa Verstappena, za którym uplasowali się Valtteri Bottas i Lewis Hamilton^[19]. Drugą sesję treningową zwyciężył Lewis Hamilton z przewagą 0,3 sekundy do drugiego Estebana Ocona. Trzecie miejsce zajął Valtteri Bottas. Na czwartym miejscu uplasował się Max Verstappen ze stratą 0,6 sekundy do lidera. W ostatniej minucie czasu sesji swój bolid rozbił Kimi Räikönnen^[20]. Trzecią sesję treningową zwyciężył po raz drugi Lewis Hamilton, drugi był ze stratą 0,2 sekundy Max Verstappen. Trzecie miejsce zajął ponownie Valtteri Bottas^[21].

Kwalifikacje

Kwalifikacje odbyły się według planu o godzinie 17:00 czasu lokalnego w sobotę 11 grudnia^[18].

Wyścig

Start wyścigu odbył się według planu o godzinie 17:00 czasu lokalnego w niedzielę 12 grudnia^[18].

Lista startowa

Na niebieskim tle kierowcy biorący udział jedynie w piątkowych treningach.

Nr	Kierowca	Zespół	Samochód	Silnik	Opony
3	Daniel Ricciardo	McLaren F1 Team	McLaren MCL35M	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
4	Lando Norris	McLaren F1 Team	McLaren MCL35M	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
5	Sebastian Vettel	Aston Martin Cognizant Formula One Team	Aston Martin AMR21	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
6	Nicholas Latifi	Williams Racing	Williams FW43B	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
7	Kimi Räikkönen	Alfa Romeo Racing ORLEN	Alfa Romeo C41	Ferrari 065/6 1,6 V6T	P
9	Nikita Mazepin	Uralkali Haas F1 Team	Haas VF-21	Ferrari 065/6 1,6 V6T	P
10	Pierre Gasly	Scuderia AlphaTauri Honda	AlphaTauri AT02	Honda RA621H 1,6 V6T	P
11	Sergio Pérez	Red Bull Racing Honda	Red Bull RB16B	Honda RA621H 1,6 V6T	P
14	Fernando Alonso	Alpine F1 Team	Alpine A521	Renault E-Tech 20B 1,6 V6T	P
16	Charles Leclerc	Scuderia Ferrari Mission Winnow	Ferrari SF21	Ferrari 065/6 1,6 V6T	P
18	Lance Stroll	Aston Martin Cognizant Formula One Team	Aston Martin AMR21	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
22	Yūki Tsunoda	Scuderia AlphaTauri Honda	AlphaTauri AT02	Honda RA621H 1,6 V6T	P
31	Esteban Ocon	Alpine F1 Team	Alpine A521	Renault E-Tech 20B 1,6 V6T	P
33	Max Verstappen	Red Bull Racing Honda	Red Bull RB16B	Honda RA621H 1,6 V6T	P
44	Lewis Hamilton	Mercedes-AMG Petronas Formula One Team	Mercedes-AMG F1 W12 E Performance	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
47	Mick Schumacher	Uralkali Haas F1 Team	Haas VF-21	Ferrari 065/6 1,6 V6T	P
55	Carlos Sainz Jr.	Scuderia Ferrari Mission Winnow	Ferrari SF21	Ferrari 065/6 1,6 V6T	P
63	George Russell	Williams Racing	Williams FW43B	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
77	Valtteri Bottas	Mercedes-AMG Petronas Formula One Team	Mercedes-AMG F1 W12 E Performance	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
89	Jack Aitken	Williams Racing	Williams FW43B	Mercedes-AMG F1 M12 1,6 V6T	P
99	Antonio Giovinazzi	Alfa Romeo Racing ORLEN	Alfa Romeo C41	Ferrari 065/6 1,6 V6T	P
Źródło: FIA[4]

Wyniki

Zwycięzcy sesji treningowych

Sesja	Nr	Kierowca	Konstruktor	Czas	Okr.
1	33	Max Verstappen	Red Bull	1:25,009	23
2	44	Lewis Hamilton	Mercedes	1:23,691	26
3	44	Lewis Hamilton	Mercedes	1:23.274	23
Źródło: FIA[22][23][24]

Kwalifikacje

P	Nr	Kierowca	Konstruktor	Czasy w kwalifikacjach			Poz. s.
				Q1	Q2	Q3
1	33	Max Verstappen	Red Bull Racing-Honda	1:23,322	1:22,800	1:22,109	1
2	44	Lewis Hamilton	Mercedes	1:22,845	1:23,145	1:22,480	2
3	4	Lando Norris	McLaren-Mercedes	1:23,553	1:23,256	1:22,931	3
4	11	Sergio Pérez	Red Bull Racing-Honda	1:23,350	1:23,135	1:22,947	4
5	55	Carlos Sainz Jr.	Ferrari	1:23,624	1:23,174	1:22,992	5
6	77	Valtteri Bottas	Mercedes	1:23,117	1:23,246	1:23,036	6
7	16	Charles Leclerc	Ferrari	1:23,467	1:23,202	1:23,122	7
8	22	Yūki Tsunoda	AlphaTauri-Honda	1:23,428	1:23,404	1:23,220	8
9	31	Esteban Ocon	Alpine-Renault	1:23,764	1:23,420	1:23,389	9
10	3	Daniel Ricciardo	McLaren-Mercedes	1:23,829	1:23,448	1:23,409	10
11	14	Fernando Alonso	Alpine-Renault	1:23,846	1:23,460		11
12	10	Pierre Gasly	AlphaTauri-Honda	1:23,489	1:24,043		12
13	18	Lance Stroll	Aston Martin-Mercedes	1:24,061	1:24,066		13
14	99	Antonio Giovinazzi	Alfa Romeo-Ferrari	1:24,118	1:24,251		14
15	5	Sebastian Vettel	Aston Martin-Mercedes	1:24,225	1:24,305		15
16	6	Nicholas Latifi	Williams-Mercedes	1:24,338			16
17	63	George Russell	Williams-Mercedes	1:24,423			17
18	7	Kimi Räikkönen	Alfa Romeo-Ferrari	1:24,779			18
19	47	Mick Schumacher	Haas-Ferrari	1:24,906			19
20	9	Nikita Mazepin	Haas-Ferrari	1:25,685			20
107% czasu: 1:28,644
Źródło: FIA[25][26]

Wyścig

P	Nr	Kierowca	Konstruktor	Okr.	Czas	Start	+/–	Punkty
1	33	Max Verstappen	Red Bull Racing-Honda	58	1:30:17,345	1		25+1[a]
2	44	Lewis Hamilton	Mercedes	58	+2,256	2		18
3	55	Carlos Sainz Jr.	Ferrari	58	+5,173	5	2	15
4	22	Yūki Tsunoda	AlphaTauri-Honda	58	+5,692	8	4	12
5	10	Pierre Gasly	AlphaTauri-Honda	58	+6,531	12	7	10
6	77	Valtteri Bottas	Mercedes	58	+7,463	6		8
7	4	Lando Norris	McLaren-Mercedes	58	+59,200	3	4	6
8	14	Fernando Alonso	Alpine-Renault	58	+1:01,708	11	3	4
9	31	Esteban Ocon	Alpine-Renault	58	+1:04,026	9		2
10	16	Charles Leclerc	Ferrari	58	+1:06,057	7	3	1
11	5	Sebastian Vettel	Aston Martin-Mercedes	58	+1:07,527	15	4
12	3	Daniel Ricciardo	McLaren-Mercedes	57	+1 okrążenie	10	2
13	18	Lance Stroll	Aston Martin-Mercedes	57	+1 okrążenie	13
14	47	Mick Schumacher	Haas-Ferrari	57	+1 okrążenie	19	5
15[b]	11	Sergio Pérez	Red Bull Racing-Honda	55	NU (ciśnienie paliwa)	4	11
NS	6	Nicholas Latifi	Williams-Mercedes	50	NU (wypadek)	16
NS	99	Antonio Giovinazzi	Alfa Romeo-Ferrari	33	NU (hydraulika)	14
NS	63	George Russell	Williams-Mercedes	26	NU (silnik)	17
NS	7	Kimi Räikkönen	Alfa Romeo-Ferrari	25	NU (hamulce)	18
NW	9	Nikita Mazepin	Haas-Ferrari	0	NW (choroba)	—[c]
Źródło: FIA[27]

Uwagi

Najszybsze okrążenie

Nr	Kierowca	Konstruktor	Czas	Okr.
33	Max Verstappen	Red Bull	1:26,103	39
Źródło: FIA[27]

Prowadzenie w wyścigu

Nr	Kierowca	Konstruktor	Okrążenia	Suma
44	Lewis Hamilton	Mercedes	1–14, 21–57	51
11	Sergio Pérez	Red Bull	15–20	6
33	Max Verstappen	Red Bull	58	1
Wykres
Źródło: FIA[28]

Klasyfikacja po wyścigu

Kierowcy

Źródło: FIA^[29]

P	+/-	Kierowca	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS
1	0	Max Verstappen	22	395,5	10	8	–	9	6	2
2	0	Lewis Hamilton	22	387,5	8	9	1	5	6	1
3	0	Valtteri Bottas	22	226	1	1	9	4	4	4
4	0	Sergio Pérez	22	190	1	–	4	–	2	2
5	+2	Carlos Sainz Jr.	22	164,5	–	1	3	–	–	–
6	0	Lando Norris	22	160	–	1	3	1	1	1
7	-2	Charles Leclerc	22	159	–	1	–	2	–	2
8	0	Daniel Ricciardo	22	115	1	–	–	–	1	1
9	0	Pierre Gasly	22	110	–	–	1	–	1	3
10	0	Fernando Alonso	22	81	–	–	1	–	–	2
11	0	Esteban Ocon	22	74	1	–	–	–	–	3
12	0	Sebastian Vettel	22	43	–	1	–	–	–	3
13	0	Lance Stroll	22	34	–	–	–	–	–	3
14	0	Yūki Tsunoda	22	32	–	–	–	–	–	4
15	0	George Russell	22	16	–	1	–	–	–	4
16	0	Kimi Räikkönen	20	10	–	–	–	–	–	2
17	0	Nicholas Latifi	22	7	–	–	–	–	–	3
18	0	Antonio Giovinazzi	22	3	–	–	–	–	–	1
19	0	Mick Schumacher	22	0	–	–	–	–	–	3
20	0	Robert Kubica	2	0	–	–	–	–	–	–
21	0	Nikita Mazepin	22	0	–	–	–	–	–	6
P	+/-	Kierowca	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS

Konstruktorzy

Źródło: FIA^[29]

P	+/-	Konstruktor	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS
1	0	Mercedes	44	613,5	9	8	10	9	10	5
2	0	Red Bull Racing-Honda	44	585,5	10	9	4	9	7	4
3	0	Ferrari	44	323,5	–	2	2	2	–	2
4	0	McLaren-Mercedes	44	275	1	1	3	1	2	2
5	0	Alpine-Renault	44	155	1	–	1	–	–	5
6	0	Scuderia AlphaTauri-Honda	44	142	–	–	1	–	1	7
7	0	Aston Martin-Mercedes	44	77	–	1	–	–	–	6
8	0	Williams-Mercedes	44	23	–	1	–	–	–	7
9	0	Alfa Romeo Racing-Ferrari	44	13	–	–	–	–	–	3
10	0	Haas-Ferrari	44	0	–	–	–	–	–	9
P	+/-	Konstruktor	Starty	Punkty	P1	P2	P3	PP	NO	NS

Przypisy