Grand Prix Circuit
| Producent | Random Access, Distinctive Software |
|---|---|
| Wydawca | |
| Projektant | Don Mattrick, Brad Gour |
| Data wydania | |
| Gatunek | |
| Tryby gry | Gra jednoosobowa |
| Kategorie wiekowe | PEGI: brak ograniczeń |
| Język | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | ZX Spectrum |
| Nośniki | |
| Kontrolery | |
Grand Prix Circuit – symulator wyścigów Formuły 1. Gra stworzona została przez zespół Distinctive Software dla Accolade, który wcześniej zrobił pierwszą grę z serii Test Drive. Wydana na ZX Spectrum, PC, Apple IIGS, Commodore 64 i Amstrad CPC. Po raz pierwszy gra została zaprezentowana w 1987 przez studio Accolade. Gra jest pierwszym symulatorem komputerowym który dawał możliwość poprowadzenia wirtualnego bolidu po torach Formuły 1 widoku 2D[1].
Muzyka do gry na komputer Commodore 64 została wykonana przez Krisa Hatlelida.
Rozgrywka
W grze zastosowano model zniszczeń, w którym gracz mógł zniszczyć przednie spoilery, co dało automatycznie nieukończenie wyścigu (skrót. DNF) i opony. Gracz ma do dyspozycji pięć poziomów trudności, liczbę okrążeń (1-99) oraz trzy tryby gry:[1]
- Practice – gracz próbuje ustanowić jak najlepszy czas na danym torze, wyniki są zapisywane w tablicy Fastest lap Times danego toru
- Single Race – gracz bierze udział pojedynczym dowolnym wyścigu
- Championship Circuit – gracz uczestniczy w mistrzostwach
W grze jest osiem wyścigów Grand Prix w:
Źródło: stare.e-gry.net[2]
| Grand Prix | Tor | |
|---|---|---|
| Nazwa występująca w grze | Nazwa występująca w rzeczywistości | |
| Brazil | Grand Prix Brazylii | Jacarepaguá |
| Monaco | Grand Prix Monako | Monte Carlo |
| Canada | Grand Prix Kanady | Gilles Villeneuve |
| Detroit | Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Wschód | Detroit |
| Britain | Grand Prix Wielkiej Brytanii | Silverstone |
| Germany | Grand Prix Niemiec | Hockenheimring |
| Italy | Grand Prix Włoch | Monza |
| Japan | Grand Prix Japonii | Suzuka |
Bolidy
Do wyboru są bolidy :McLaren MP4/4, Ferrari F1-87/88C oraz Williams FW12. Wprowadzono różnice pomiędzy bolidami. Model Ferrari jest najłatwiejszy w obsłudze, ale za to ma najmniejszą moc i prędkość, model McLarena jest najszybszy i jest trudny w obsłudze. Samochód Williamsa oba parametry ma wypośrodkowane względem rywali.
Tabela podaje osiągi bolidów w grze:
Źródło: Abandonia[3]
| Model Bolidu | Silnik | Moc silnika | Liczba biegów | Opony | Waga | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Podane w jednostce Hp | Podane w jednostce KM | Podane w jednostce rpm | Maksymalne obroty silnika(Redline) w rpm | Podane w jednostce lbs | Podane w jednostce kg | ||||
| MP4/4 | 1.5 l Honda V6 Turbo | 790 | 800 | 11,500 | 11,500 | 6 | Goodyear | 1190 | 540 |
| FW12 | 3.5 l Renault V8 | 735 | 745 | 11,500 | 11,500 | 6 | 1150 | 522 | |
| 187/88C | 3.5 l Ferrari V12 | 680 | 689 | 10,000 | 10,500 | 5 | 1100 | 500 | |
Odbiór gry
Przypisy
- ↑ a b Grand Prix Circuit. gry-online.pl. [dostęp 2010-07-20]. (pol.).
- ↑ Grand Prix Circuit. stare.e-gry.net. [dostęp 2010-07-20]. (pol.).
- ↑ Screeny z Grand Prix Circuit. Abandonia. [dostęp 2010-07-20]. (ang.).
- ↑ Grand Prix Circuit. Lemon. [dostęp 2010-07-20]. (ang.).
- ↑ Grand Prix Circuit. bestoldgames. [dostęp 2010-07-20]. (ang.).
Bibliografia
- Grand Prix Circuit (ang.)
Media użyte na tej stronie
(c) I, Etienne (Li), CC BY-SA 3.0
Ferrari F1-87, presso la Galleria Ferrari, Maranello (MO)
Autor: Siegfried Wessler, Licencja: CC BY-SA 2.5
Williams Renault FW12, 1989, Driver Ricardo Patrese, Exhibition Sinsheim, Germany
Autor: Morio, Licencja: CC-BY-SA-3.0
McLaren MP4/4 (Chassis #5, driven by Ayrton Senna in 1988) and the Honda RA168E engine.