Grand Prix Monako 1950
| 2. wyścig z 7 w sezonie 2. Grand Prix Formuły 1 | ||||
  Circuit de Monaco | ||||
| Data | ||||
|---|---|---|---|---|
| Trasa | ||||
| Liczba okrążeń | 100 | |||
| Długość okrążenia | 3,181 km | |||
| Dystans | 318,100 km | |||
| Uczestnicy | ||||
| Zgłoszenia | 26 kierowców | |||
| Zakwalifikowało się | 21 kierowców | |||
| Sklasyfikowano | 7 kierowców | |||
| Ukończyło wyścig | 7 kierowców | |||
| Wyniki | ||||
| Pole position | Juan Manuel Fangio | |||
| Zwycięzca | Juan Manuel Fangio | |||
| Najszybsze okrążenie | Juan Manuel Fangio | |||
| 2. Grand Prix w sezonie 1950 | ||||
| Poprzednie | ||||
| Następne | ||||
| 11. Grand Prix Monako | ||||
| ||||
Grand Prix Monako 1950 (oryg. XI Grand Prix Automobile de Monaco) – druga runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1950. Grand Prix odbyła się 21 maja na torze Circuit de Monaco w Monako.
Juan Manuel Fangio z Alfa Romeo zdobył pole position, zwyciężył w wyścigu oraz wywalczył najszybsze okrążenie w wyścigu. Na drugim stopniu podium znalazł się Alberto Ascari z Ferrari, a na trzecim Louis Chiron z Maserati.
Tło
Pierwsze Grand Prix w Monako odbywały się przed II wojną światową w latach 1929–1937[1]. W 1948 roku ponownie zorganizowano Grand Prix, którego zwycięzcą został Giuseppe Farina z Maserati[2]. Tor został utworzony na ulicach miasta za propozycją Anthoniego Noghèsa w 1929 roku[3].
Do wyścigu zostało zgłoszonych 24 kierowców z dziewięciu prywatnych i czterech fabrycznych zespołów[4].
Kwalifikacje
Dwunastu kierowców rozpoczęło Grand Prix z oponami Pirelli, siedmiu z oponami Dunlop, a pozostała dwójka użyła opon Englebert[4].
Peter Whitehead był nieobecny podczas kwalifikacji[5] z powodu wielu problemów z silnikiem[6]. Alfredo Pián również nie wystartował w kwalifikacjach, a Harry Schell nie ustanowił czasu[7].
Pierwsze i trzecie miejsce zostało wywalczone przez kierowców Alfa Romeo – Juana Manuela Fangio i Louisa Chirona, drugą pozycję wywalczył Alberto Ascari z Ferrari[7].
Wyścig
W czasie wyścigu panowała łagodna i słoneczna pogoda[8]. Kierowcy ustawili się na pozycjach w formie siedmiu rzędów po trzy i dwa bolidy na przemian, w ósmym rzędzie ustawił się jeden bolid[9].
W niedzielę pogoda była wietrzna, zakręt Tabac z powodu zalania wodą z portu był raczej śliski[6]. Po starcie, za prostą startową doszło do karambolu, Giuseppe Farina stracił kontrolę nad bolidem i został uderzony przez José Froilána Gonzáleza[10], Luigi Fagioli wykonał nagły skręt, aby się zatrzymać. Louis Rosier uniknął zderzenia z bolidem Fagiolego, jednak po uderzeniu przez Roberta Manzona miał z nim kontakt. W wyniku wypadku wraz z Emmanuelem de Graffenriedem, Maurice Trintignantem, Cuthem Harrisonem, Franco Rolem, Harrym Schellem, Alfredo Piánem i Peterem Whiteheadem musieli oni wycofać się z wyścigu[6], José Froilán González wycofał się na następnym okrążeniu[11]. Podczas gdy Fangio wyprzedził wraki bolidów Villoresi zwalniając utknął między nimi, przez co został wyprzedzony przez wszystkich kierowców, Ascari awansował na drugie miejsce[6]. Villoresi powrócił do czołówki i przez kilkanaście okrążeń walczył z Ascarim[12], kiedy to na 63.[11] okrążeniu w bolidzie Villoresiego doszło awarii skrzyni biegów i musiał on zakończyć jazdę. Juan Manuel Fangio utrzymywał prowadzenie przez cały wyścig, przez pewien czas miał przewagę jednego okrążenia nad drugim Ascarim. Na drugim miejscu podium znalazł się Alberto Ascari, a na trzecim Louis Chiron[10].
Najszybsze okrążenie wyścigu ustanowił Juan Manuel Fangio[13].
Grand Prix Monako 1950 jest najwolniejszym wyścigiem Formuły 1[10], średnia prędkość zwycięzcy wyścigu wyniosła 98,701 km/h[11].
Lista startowa
Wyniki
Kwalifikacje
Pozycje 1–5 zarezerwowano dla pięciu najszybszych kierowców z czwartkowej sesji kwalifikacyjnej. Resztę pól obsadzono w sobotę.
| P | Nr | Kierowca | Konstruktor | Czas | Poz. s. |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 34 |  Juan Manuel Fangio | Alfa Romeo | 1:50,2 | 1 |
| 2 | 32 |  Giuseppe Farina | Alfa Romeo | 1:52,8 | 2 |
| 3 | 2 | José Froilán González | Maserati | 1:53,7 | 3 |
| 4 | 14 |  Philippe Étancelin | Talbot-Lago-Talbot | 1:54,1 | 4 |
| 5 | 36 | Luigi Fagioli | Alfa Romeo | 1:54,2 | 5 |
| 6 | 38 | Luigi Villoresi | Ferrari | 1:52,3 | 6 |
| 7 | 40 | Alberto Ascari | Ferrari | 1:53,8 | 7 |
| 8 | 48 | Louis Chiron | Maserati | 1:56,3 | 8 |
| 9 | 42 | Raymond Sommer | Ferrari | 1:56,6 | 9 |
| 10 | 16 | Louis Rosier | Talbot-Lago-Talbot | 1:57,7 | 10 |
| 11 | 10 | Robert Manzon | Simca-Gordini | 2:00,4 | 11 |
| 12 | 52 |  Emmanuel de Graffenried | Maserati | 2:00,7 | 12 |
| 13 | 12 | Maurice Trintignant | Simca-Gordini | 2:01,4 | 13 |
| 14 | 24 |  Cuth Harrison | ERA | 2:01,6 | 14 |
| 15 | 50 |  Prince Bira | Maserati | 2:02,2 | 15 |
| 16 | 26 | Bob Gerard | ERA | 2:03,4 | 16 |
| 17 | 44 | Franco Rol | Maserati | 2:04,5 | 17 |
| 18 | 6 |  Johnny Claes | Talbot-Lago-Talbot | 2:12,0 | 19 |
| 19 | 4 | Alfredo Pián | Maserati | — | NW |
| 20 | 8 |  Harry Schell | Cooper-JAP | — | 20 |
| 21 | 28 | Peter Whitehead | Ferrari | — | NW |
| Źródło: Stats F1[15][16] | |||||
Wyścig
5- Uwagi
- ↑ Dodatkowy 1 punkt jest przyznawany kierowcy, który ustanowił najszybsze okrążenie w wyścigu.
Najszybsze okrążenie
| Nr | Kierowca | Konstruktor | Czas | |
|---|---|---|---|---|
| 34 | Juan Manuel Fangio | Alfa Romeo | 1:51,0 | |
| Źródło: Stats F1[18] | ||||
Prowadzenie w wyścigu
| Nr | Kierowca | Konstruktor | Okrążenia | Suma | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 34 | Juan Manuel Fangio | Alfa Romeo | 1–100 | 100 | ||
| ||||||
| Źródło: Stats F1[19] | ||||||
WykresKlasyfikacja kierowców po wyścigu
Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[20]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku[21].
Źródło: [22]
Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty.
| P | +/- | Kierowca | Starty | Punkty | P1 | P2 | P3 | PP | NO | NS |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 0 | Giuseppe Farina | 2 | 9 | 1 | – | – | 1 | 1 | 1 |
| = | N | Juan Manuel Fangio | 2 | 9 | 1 | – | – | 1 | 1 | 1 |
| 3 | -1 | Luigi Fagioli | 2 | 6 | – | 1 | – | – | – | 1 |
| = | N | Alberto Ascari | 1 | 6 | – | 1 | – | – | – | – |
| 5 | N | Louis Chiron | 2 | 4 | – | – | 1 | – | – | 1 |
| = | -2 | Reg Parnell | 1 | 4 | – | – | 1 | – | – | – |
| 7 | -3 | Yves Giraud-Cabantous | 1 | 3 | – | – | – | – | – | – |
| = | N | Raymond Sommer | 1 | 3 | – | – | – | – | – | – |
| 9 | -4 | Louis Rosier | 2 | 2 | – | – | – | – | – | 1 |
| = | N | Prince Bira | 2 | 2 | – | – | – | – | – | 1 |
| P | +/- | Kierowca | Starty | Punkty | P1 | P2 | P3 | PP | NO | NS |
Przypisy
- ↑ MONACO (ang.). kolumbus.fi. [dostęp 2013-04-15].
- ↑ 1948 Monaco GP (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2013-04-15].
- ↑ Marek Roczniak: Monte Carlo (pol.). f1wm.pl, 2004-05-16. [dostęp 2013-04-14].
- ↑ a b Grand Prix de Monaco 1950 – Lista zgłoszeń (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14].
- ↑ Grand Prix de Monaco 1950 (pol.). f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15].
- ↑ a b c d GRAND PRIX RESULTS: MONACO GP, 1950 (ang.). grandprix.com. [dostęp 2013-04-15].
- ↑ a b Grand Prix de Monaco 1950 – Wyniki kwalifikacji (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02].
- ↑ 1950 Monaco GP (ang.). chicanef1.com. [dostęp 2013-04-14].
- ↑ Grand Prix de Monaco 1950 – Kolejność startowa (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-04-14].
- ↑ a b c Grand Prix de Monaco 1950 (pol.). f1ultra.pl. [dostęp 2013-04-15].
- ↑ a b c Grand Prix de Monaco 1950 – Rezultat wyścigu (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2011-06-02].
- ↑ MONACO 1950 (ang. • fr. • hiszp. • niem. • wł. • port.). statsf1.com. [dostęp 2013-04-16].
- ↑ Grand Prix de Monaco 1950 – Najszybsze okrążenia w wyścigu (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2013-03-20].
- ↑ Monaco 1950 – Race entrants, Stats F1 [dostęp 2021-05-09] (ang.).
- ↑ Monaco 1950 – Qualifications, Stats F1 [dostęp 2021-05-09] (ang.).
- ↑ Monaco 1950 – Starting grid, Stats F1 [dostęp 2021-05-09] (ang.).
- ↑ Monaco 1950 – Result, Stats F1 [dostęp 2021-05-10] (ang.).
- ↑ Monaco 1950 – Best laps, Stats F1 [dostęp 2021-05-10] (ang.).
- ↑ Monaco 1950 – Laps led, Stats F1 [dostęp 2021-05-10] (ang.).
- ↑ Sezon 1950 > Klasyfikacje generalne (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25].
- ↑ 1950 > Konstruktorzy > Podsumowanie rezultatów (pol.). f1wm.pl. [dostęp 2012-06-25].
- ↑ MONACO 1950 - Championnat (ang.). STATS F1. [dostęp 2022-04-29].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Grand Prix Monako (ang. • fr.). formula1monaco.com. [dostęp 2021-10-05].
- Strona Grand Prix Monako 1950 na oficjalnej stronie Formuły 1 (ang.). formula1.com. [dostęp 2021-10-05].
Media użyte na tej stronie
.svg)
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
.svg)
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Straight Line Steady, intended for use in Template:Infobox Company. Use {{steady}} in wikipedia to make small line for steady profit. Self-made.
Green arrow icon pointing up
.svg)
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Layout of the Mote Carlo circuit (1950).