Grand Prix na Żużlu 2000
 | Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |||
| Dyscyplina | żużel | ||
|---|---|---|---|
| Organizator | FIM | ||
| Szczegóły turnieju | |||
| Pierwsze zawody | 6 maja 2000 Praga | ||
| Zamknięcie (finał) | 23 września 2000 Bydgoszcz | ||
| Liczba zawodników | 22 (34) | ||
 I miejsce | Mark Loram Wielka Brytania | ||
 II miejsce | Billy Hamill Stany Zjednoczone | ||
 III miejsce | Tony Rickardsson Szwecja | ||
Grand Prix IMŚ na Żużlu 2000 (SGP) – to szósty sezon rozstrzygania tytułu najlepszego żużlowca na świecie w formule Grand Prix. W sezonie 2000 22 żużlowców zmaga się o tytuł podczas 6 rund.
Zasady
W 2000 obowiązywała taka sama tabela biegowa jak w sezonie 1999. Liczba stałych uczestników także pozostała bez zmian, jednak zmienił się system ich kwalifikacji: z Finału Interkontynentalnego i Kontynentalnego bezpośredni awans uzyskali tylko zwycięzcy, natomiast z GP Challenge awansowała czołowa dziesiątka. Po raz pierwszy mistrz świata juniorów z poprzedniego sezonu nie otrzymał prawa startu w cyklu (ponieważ dotychczas mistrzowie świata słabo spisywali się w gronie najlepszych zawodników świata). Przy czym należy zaznaczyć, że de facto bezpośredni awans z GP 1999 zapewniła sobie czołowa dwunastka zawodników, ponieważ 5 w klasyfikacji Mark Loram startował z dziką kartą i nie był brany pod uwagę przy promocji (awans uzyskał z GP Challenge). Brązowy medalista Hans Nielsen zaraz po zakończeniu cyklu ogłosił zakończenie kariery i dwunasty Chris Louis był zwolniony ze startu w Challenge.
Pierwsza część zawodów (biegi 1-10) nazwano Turniejem eliminacyjnym, który był wstępem do Turnieju głównego (biegi 11-20). Zawody kończyły się czterema biegami finałowymi (dwa półfinały, finał pocieszenia – Mały Finał, oraz Dużym Finałem).
W turnieju głównym rozstawiono najlepszą ósemkę z poprzedniego sezonu (w pierwszym turnieju), a od następnego najlepszą ósemkę z poprzedniej eliminacji (spośród stałych uczestników).
Zarówno w turnieju eliminacyjnym jak i w turnieju głównym dwa słabsze biegi (trzecie lub czwarte miejsce) oznaczało odpadnięcie z turnieju i otrzymanie stosownej liczby punktów (w zależności od zajętego miejsca).
Do Grand Prix 2000 bezpośrednio kwalifikowała się czołowa dziesiątka, pozostali stali uczestnicy wystartowali w Grand Prix Challenge 1999.
Punkty GP
Klasyfikacja generalna Grand Prix tworzona jest na podstawie zdobytych punktów Grand Prix. Punkty za zajęte miejsce w końcowej klasyfikacji poszczególnej eliminacji obowiązywały takie same niezmiennie od 1998.
Zawodnicy, którzy kończyli rywalizację w turnieju eliminacyjnym zajmowali miejsca 17-24. Kończąc zawody na turnieju głównym zostało się sklasyfikowanym na miejscach 9-16. Miejsca czołowej ósemki były zarezerwowane dla uczestników biegów finałowych.
Miejsca 9-24 były parami sobie równe (tzn dwóch zawodników kończyło rywalizację z tą samą liczbą punktów. Na wyższym miejscu sklasyfikowany był ten zawodnik, który miał niższy numer startowy.
|
|
|
Zawodnicy
W każdej z eliminacji startowało 24 zawodników (22 stałych uczestników oraz dwóch z dziką kartą):
|
|
Terminarz i wyniki
Sezon 2000 składał się z 6 rund, które odbyły się w pięciu krajach (dwie rundy w Polsce).
| Lp. | Data | Grand Prix | Stadion | Miasto | Zwycięzca | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 6 maja | Czech | Stadion Markéta |  Praga | Billy Hamill | Wyniki |
| 2 | 3 czerwca | Szwecji | Motorstadium | Linköping |  Jason Crump | Wyniki |
| 3 | 1 lipca | Polski | Stadion Olimpijski |  Wrocław | Tony Rickardsson | Wyniki |
| 4 | 29 lipca | Wielkiej Brytanii | Coventry Stadium | Coventry | Martin Dugard | Wyniki |
| 5 | 2 września | Danii | Speedway Center |  Vojens | Greg Hancock | Wyniki |
| 6 | 23 września | Europy | Stadion Polonii | Bydgoszcz | Billy Hamill | Wyniki |
Klasyfikacja końcowa
| Lp. | Zawodnik | Suma | | | | | |  |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | (16) Mark Loram | 102 | 20 | 20 | 15 | 18 | 15 | 14 |
| 2 | (11) Billy Hamill | 95 | 25 | 6 | 20 | 5 | 14 | 25 |
| 3 | (1) Tony Rickardsson | 94 | 14 | 16 | 25 | 14 | 7 | 18 |
| 4 | (6) Jason Crump | 88 | 5 | 25 | 12 | 10 | 20 | 16 |
| 5 | (7) Greg Hancock | 76 | 7 | 5 | 7 | 12 | 25 | 20 |
| 6 | (5) Leigh Adams | 65 | 6 | 10 | 16 | 15 | 12 | 6 |
| 7 | (2) Tomasz Gollob | 64 | 15 | 14 | 14 | - | 6 | 15 |
| 8 | (21) Todd Wiltshire | 63 | 16 | 18 | 7 | 7 | 3 | 12 |
| 9 | (8) Ryan Sullivan | 62 | 8 | 12 | 8 | 20 | 8 | 6 |
| 10 | (10) Chris Louis | 60 | 18 | 7 | 18 | 8 | 5 | 4 |
| 11 | (3) Jimmy Nilsen | 42 | 6 | 15 | 5 | 6 | 2 | 8 |
| 12 | (9) Stefan Dannö | 41 | 3 | 4 | 10 | 6 | 18 | 0 |
| 13 | (12) Mikael Karlsson | 39 | 12 | 8 | 4 | 8 | 5 | 2 |
| 14 | (15) Henrik Gustafsson | 39 | 8 | 4 | 2 | 5 | 10 | 10 |
| 15 | (19) Peter Karlsson | 35 | 3 | 2 | 8 | 7 | 8 | 7 |
| 16 | (4) Joe Screen | 34 | 5 | 5 | 6 | 3 | 7 | 8 |
| 17 | (18) Antonín Kasper | 32 | 7 | 6 | 5 | 4 | 6 | 4 |
| 18 | (13) Carl Stonehewer | 30 | 10 | 7 | 3 | 4 | 3 | 3 |
| 19 | (23) Martin Dugard | 25 | – | - | - | 25 | - | - |
| 20 | (23) Nicki Pedersen | 17 | – | 1 | - | - | 16 | - |
| 21 | (22) Rafał Dobrucki | 16 | 4 | 3 | 3 | - | 1 | 5 |
| 22 | (28) Jason Lyons | 16 | – | - | - | 16 | - | - |
| 23 | (20) Brian Andersen | 15 | 4 | 2 | 1 | 2 | 4 | 2 |
| 24 | (14) Brian Karger | 13 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 1 |
| 25 | (17) Andy Smith | 10 | 2 | 1 | 1 | 2 | 1 | 3 |
| 26 |  (24) Rune Holta | 8 | – | 8 | - | - | - | - |
| 27 | (24) Jarosław Hampel | 7 | – | - | - | - | - | 7 |
| 28 | (24) Sebastian Ułamek | 6 | – | - | 6 | - | - | - |
| 29 | (24) Jesper B. Jensen | 4 | – | - | - | - | 4 | - |
| 30 | (23) Piotr Protasiewicz | 3 | – | - | 2 | - | - | 1 |
| 31 | (24) Lee Richardson | 3 | – | - | - | 3 | - | - |
| 32 | (23) Michal Makovský | 1 | 1 | - | - | - | - | - |
| 33 | (24) Bohumil Brhel | 1 | 1 | - | - | - | - | - |
| 34 | (25) John Jørgensen | 1 | – | - | - | 1 | - | - |
| Lp. | Zawodnik | Suma | | | | | | |
| MŚ na torach klasycznych | |
|---|---|
| MŚ na torach długich | |
| MŚ na torach lodowych |
|
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
