Grand Prix na Żużlu 2020
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | FIM | ||
Szczegóły turnieju | |||
Pierwsze zawody | |||
Zamknięcie (finał) | |||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce |
Grand Prix IMŚ 2020 (SGP) – dwudziesty szósty sezon walki najlepszych żużlowców świata o medale w formule Grand Prix. W sezonie 2020 o tytuł walczyło 15 stałych uczestników cyklu (w każdym z turniejów GP występuje dodatkowo zawodnik z „dziką kartą”).
Uczestnicy Grand Prix
Siódmy raz w historii cyklu Grand Prix stali uczestnicy mieli prawo wyboru własnych numerów startowych. Zawodnicy z wybranymi numerami w sezonie 2020 występują we wszystkich turniejach (ośmiu z Grand Prix 2019, trzech z eliminacji do GP 2019 oraz czterech nominowanych przez Komisję Grand Prix; ang. SGP Commission). Dodatkowo na każdą rundę Komisja Grand Prix przyznaje „dziką kartę” oraz dwóch zawodników zapasowych (rezerwy toru). Komisja Grand Prix wpisała również sześciu zawodników na listę kwalifikowanej rezerwy (zawodnicy kwalifikowanej rezerwy), który w wyniku np. kontuzji zastąpią stałego uczestnika cyklu w danej rundzie[1].
Greg Hancock zakończył karierę i jego miejsce zajął pierwszy rezerwowy cyklu Martin Smolinski[2]. Z powodu kontuzji Martin Smolinski również wycofał się z Grand Prix i jego miejsce zajął Mikkel Michelsen[3].
Stali uczestnicy
- (95) Bartosz Zmarzlik – mistrz świata 2019
- (30) Leon Madsen – wicemistrz świata 2019
- (89) Emil Sajfutdinow – 3. miejsce w Grand Prix 2019
- (66) Fredrik Lindgren – 4. miejsce w Grand Prix 2019
- (54) Martin Vaculík – 5. miejsce w Grand Prix 2019, 4. miejsce w Grand Prix Challenge 2019
- (71) Maciej Janowski – 6. miejsce w Grand Prix 2019
- (69) Jason Doyle – 7. miejsce w Grand Prix 2019
- (692) Patryk Dudek – 8. miejsce w Grand Prix 2019
- (55) Matej Žagar – 1. miejsce w Grand Prix Challenge 2019, 9. miejsce w Grand Prix 2019
- (88) Niels Kristian Iversen – 2. miejsce w Grand Prix Challenge 2019, 10. miejsce w Grand Prix 2019
- (222) Artiom Łaguta – stała dzika karta, 11. miejsce w Grand Prix 2019
- (85) Antonio Lindbäck – stała dzika karta, 12. miejsce w Grand Prix 2019
- (108) Tai Woffinden – stała dzika karta, 13. miejsce w Grand Prix 2019
- (46) Max Fricke – 3. miejsce w Grand Prix Challenge 2019, 16. miejsce w Grand Prix 2019
- (155) Mikkel Michelsen – 17. miejsce w Grand Prix 2019, 14. miejsce w Grand Prix Challenge 2019[3]
(45) Greg Hancock – stała dzika karta[2]- (16) – dzika karta
Rezerwowi
(84) Martin Smolinski – 26. miejsce w Grand Prix 2019, 10. miejsce w Grand Prix Challenge 2019[3]- (115) Bartosz Smektała – 18. miejsce w Grand Prix 2019
- (105) Anders Thomsen – 5. miejsce w Grand Prix Challenge 2019
- (20) Pontus Aspgren – 6. miejsce w Grand Prix Challenge 2019
- (96) Dimitri Berge
Kalendarz 2020
Nowa punktacja
W poprzednich sezonach do klasyfikacji generalnej zaliczały się punkty, które zawodnicy zdobywali na torze, bez znaczenia, które miejsce zajmowali w poszczególnych zawodach. Od tego sezonu każde miejsce w zawodach oznacza liczbę punktów do klasyfikacji generalnej[4].
Miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
Punkty | 20 | 18 | 16 | 14 | 12 | 11 | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 | 0 | 0 |
Wyniki i klasyfikacje
Zawodnik zakwalifikowany do przyszłorocznego GP |
Stali uczestnicy |
Dzika karta, stali rezerwowi, rezerwa toru |
Lp. | Zawodnik | Suma | PL1 | PL2 | PL3 | PL4 | CZ1 | CZ2 | PL5 | PL6 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | (95) Bartosz Zmarzlik | 133 | 11 | 16 | 20 | 12 | 20 | 20 | 14 | 20 |
2 | (108) Tai Woffinden | 117 | 14 | 18 | 11 | 10 | 18 | 18 | 16 | 12 |
3 | (66) Fredrik Lindgren | 117 | 16 | 14 | 16 | 20 | 12 | 14 | 11 | 14 |
4 | (71) Maciej Janowski | 107 | 18 | 20 | 10 | 9 | 5 | 9 | 18 | 18 |
5 | (30) Leon Madsen | 89 | 12 | 6 | 14 | 18 | 9 | 11 | 9 | 10 |
6 | (69) Jason Doyle | 87 | 6 | 2 | 18 | 16 | 11 | 16 | 7 | 11 |
7 | (222) Artiom Łaguta | 84 | 20 | 12 | 8 | 5 | 10 | 5 | 8 | 16 |
8 | (89) Emil Sajfutdinow | 81 | 10 | 5 | 7 | 14 | 14 | 10 | 12 | 9 |
9 | (54) Martin Vaculík | 78 | 9 | 3 | 12 | 11 | 16 | 12 | 10 | 5 |
10 | (46) Max Fricke | 64 | 2 | 10 | 4 | 8 | 8 | 8 | 20 | 4 |
11 | (55) Matej Žagar | 46 | 8 | 4 | 9 | 6 | 3 | 7 | 6 | 3 |
12 | (692) Patryk Dudek | 39 | 5 | 8 | 2 | 1 | 7 | 6 | 4 | 6 |
13 | (88) Niels Kristian Iversen | 32 | 3 | 11 | 6 | 4 | 4 | 2 | 1 | 1 |
14 | (155) Mikkel Michelsen | 32 | 4 | 7 | 5 | 2 | 6 | 3 | 3 | 2 |
15 | (85) Antonio Lindbäck | 22 | 1 | 1 | 1 | 3 | 2 | 4 | 2 | 8 |
16 | (16) Gleb Czugunow | 16 | 7 | 9 | – | – | – | – | – | – |
17 | (16) Jack Holder | 12 | – | – | – | – | – | – | 5 | 7 |
18 | (16) Anders Thomsen | 10 | – | – | 3 | 7 | – | – | – | – |
19 | (16) Václav Milík | 1 | – | – | – | – | 0 | 1 | – | – |
19 | (17) Eduard Krčmář | 1 | – | – | – | – | 1 | 0 | – | – |
21 | (18) Przemysław Liszka | 0 | 0 | ns | – | – | – | – | – | – |
21 | (17) Michał Curzytek | 0 | 0 | ns | – | – | – | – | – | – |
21 | (17) Rafał Karczmarz | 0 | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – |
21 | (18) Wiktor Jasiński | 0 | – | – | 0 | ns | – | – | – | – |
21 | (18) Jan Kvěch | 0 | – | – | – | – | 0 | ns | – | – |
21 | (17) Wiktor Trofimow | 0 | – | – | – | – | – | – | ns | 0 |
Zawodnicy niesklasyfikowani | ||||||||||
(18) Igor Kopeć-Sobczyński | — | – | – | – | – | – | – | ns | ns | |
Lp. | Zawodnik | Suma | PL1 | PL2 | PL3 | PL4 | CZ1 | CZ2 | PL5 | PL6 |
Przypisy
- ↑ Żużel. Oficjalnie: poznaliśmy rezerwowych cyklu Grand Prix! W tym gronie jest Bartosz Smektała!. WP SportoweFakty, 2019-10-07. [dostęp 2020-08-27]. (pol.).
- ↑ a b Żużel. Oficjalnie: BSI potwierdza. Martin Smolinski w cyklu Grand Prix 2020. WP SportoweFakty, 2020-02-19. [dostęp 2020-08-27]. (pol.).
- ↑ a b c Żużel. Grand Prix. Mikkel Michelsen zastąpił Martina Smolinskiego. Bartosz Smektała pierwszy rezerwowym cyklu!. WP SportoweFakty, 2020-08-19. [dostęp 2020-08-27]. (pol.).
- ↑ Zmiany w FIM Speedway Grand Prix 2020. speedwayekstraliga.pl, 2019-11-02. [dostęp 2020-08-29]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Speedway Grand Prix Strona oficjalna
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).