Granica wewnątrzniemiecka
| ||
![]() | ||
Państwa graniczące | ![]() ![]() | |
Okres istnienia | 1949–1990[1] | |
W obecnym przebiegu | nie istnieje | |
Długość | 1381[2] km | |
Numeracja znaków granicznych | od nr. 1 do nr. 2735 | |
Liczba przejść granicznych | 19[3] |
Granica wewnątrzniemiecka (określana też jako granica niemiecko-niemiecka, niem. innerdeutsche Grenze, deutsch–deutsche Grenze) – granica funkcjonująca w latach 1945/1949[4]– 1990 pomiędzy Republiką Federalną Niemiec a Niemiecką Republiką Demokratyczną. Za część granicy niemiecko-niemieckiej uważano też granicę pomiędzy NRD a Berlinem Zachodnim, który stanowił enklawę w NRD.
Historia
Granica formalnie powstała 1 lipca 1945, wytyczona została pomiędzy zachodnimi strefami okupacyjnymi a radziecką strefą okupacyjną Niemiec. Po stronie wschodniej była to jedna z najsilniej strzeżonych granic, stanowiąca część tzw. żelaznej kurtyny.
Od utworzenia NRD w 1949 granica była stale wzmacniana w celu całkowitego wyeliminowania ucieczek obywateli NRD na Zachód. Od 1960 była zamknięta dla obywateli NRD i strzeżona przez ok. 40 tysięcy żołnierzy Nationale Volksarmee (Grenztruppen der DDR – w roku 1973 wyodrębnione z armii). Ograniczenia graniczne stosowano już kilka kilometrów w głębi terytorium NRD.
Z pasa przygranicznego wysiedlano ludność w ramach Aktion Ungeziefer przeprowadzanej w roku 1952 i częściowo także w 1961[5].
Granica została częściowo otwarta dopiero po upadku Muru Berlińskiego (9 listopada 1989), a całkowicie zniesiona po zjednoczeniu Niemiec 3 października 1990.
Istnienie granicy niemiecko-niemieckiej przyczyniło się do śmierci kilkuset osób. Według badań niemieckiego wymiaru sprawiedliwości podczas próby przekroczenia granicy zginęło co najmniej 270 osób, inne źródła podają liczbę nawet ponad 400 ofiar. Wiele zwierząt (np. wilków) padło ofiarą min, zasieków itp.
Po zjednoczeniu Niemiec postawiono zarzuty kilku funkcjonariuszom straży granicznej NRD oraz ich kierownictwu, wymierzone im kary były jednak stosunkowo łagodne. 16 września 1993 sąd w Berlinie uznał ministra obrony NRD gen. Heinza Keßlera winnym wydania rozkazu strzelania do uciekinierów z Niemiec Wschodnich na Zachód i skazał go na siedem i pół roku więzienia. Po pięciu latach gen. Heinz Keßler został jednak przedterminowo zwolniony z powodów zdrowotnych.
Przebieg
Granica zaczynała się od brzegu Morza Bałtyckiego na północy i dalej biegła przez dolinę Łaby i przez Nizinę Północnoniemiecką do masywu górskiego Harzu i dalej przecinała Las Turyński od pasma górskiego Vogtland na granicy czechosłowacko-niemieckiej na południu[6].
Okręgi NRD sąsiadujące z RFN
Kraje RFN sąsiadujące z NRD
Oznakowanie granicy
Rzeczywista granica między NRD i RFN znajdowała się po drugiej stronie (zewnętrznej) strefy umocnień. Wyznaczały ją niewielkie (20 cm) granitowe znaki graniczne (niem. Grenzsteine), miały one wykute na górze znak „+” a na swojej zachodniej krawędzi – litery „DDR”[7].
W sierpniu 1967 roku wzniesiono charakterystyczne znaki graniczne NRD (niem. DDR-Grenzsäule). Były ustawione co ok. 150 m na całej długości granicy, ustawiano je ok. 1 m od rzeczywistej linii granicznej, a wszystkich znaków było 2735. Znak nr 1 znajdował się na plaży na półwyspie Priwall po wschodniej stronie rzeki Trave, a nr 2735 na trójstyku granic RFN – NRD – Czechosłowacji[8]. Były one wykonane w kształcie kolumn z betonu i pomalowane w poprzeczne pasy w kolorach flagi NRD. W górnej części kolumny po jej zachodniej stronie umieszczana była mosiężna tabliczka z godłem NRD. Kolumny w zależności od miejsca lokalizacji miały 180–210 cm wysokości oraz 22 cm szerokości, a ich waga wynosiła około 400 kg. Na szczycie kolumny znajdował się stalowy pręt o długości 10–15 cm; miał on na celu zapobieganie zabrudzenia jej przez ptaki[7].
Po zachodniej stronie granicy na terytorium RFN nie było żadnych przeszkód i umocnień. Ustawiono jedynie znaki ostrzegawcze (niem. Grenzschilder), które powiadamiały o obecności na granicy: Achtung! Zonengrenze! (Uwaga! Granica strefy!) lub Halt! Hier Zonengrenze (Stój! Tu [jest] granica strefy)[9].
Przejścia graniczne
Przed 1952 przekraczanie granicy było możliwe w prawie każdym punkcie wzdłuż jej całej długości. Umocnienie granicy po 1961 spowodowało przerwanie biegu trzydziestu dwóch linii kolejowych, trzech autostrad, trzydziestu jeden dróg głównych, ośmiu szos, około sześćdziesięciu dróg drugorzędnych i tysięcy ścieżek i szlaków[10].
Po tym okresie liczba przejść granicznych została zmniejszona do trzech korytarzy powietrznych, trzech drogowych, dwóch kolejowych i dwóch wodnych z zastrzeżeniem tranzytu połączeń do Berlina; pozostawiono też kilka dodatkowych przejść granicznych dla ruchu towarowego[9].
Sytuacja poprawiła się nieco po zbliżeniu obu państw niemieckich po roku 1972. Na granicy NRD–RFN w 1982 znajdowało się dziewiętnaście przejść granicznych: dziewięć drogowych, w tym trzy na autostradach, osiem na liniach kolejowych, oraz dwa na Łabie i Kanale Śródlądowym[11].
Lista przejść granicznych pomiędzy NRD – RFN:
Drogowe
- Selmsdorf – Schlutup
- Zarrentin am Schaalsee – Gudow
- Horst – Lauenburg
- Salzwedel – Bergen
- Marienborn – Helmstedt (główne tranzytowe dla Berlina Zachodniego)
- Worbis – Duderstadt
- Wartha – Herleshausen
- Meiningen – Eussenhausen
- Eisfeld – Rottenbach
- Hirschberg – Rudolphstein

Kolejowe
- Hermburg – Lübeck
- Schwanheide – Büchen
- Oebisfelde – Wolfsburg
- Marienborn – Helmstedt
- Ellrich – Walkenried
- Gerstungen – Bebra
- Probstzella – Ludwigsstadt
- Gutenfurst – Hof
Wodne
- Cumlose – Schnackenburg
- Ruhen – Buchhorst
Przypisy
- ↑ Formalnie od 1 lipca 1945 roku z późniejszymi korektami.
- ↑ NRD się przedstawia, Zeit im Bild, Drezno 1971, s. 7 (pol.)
- ↑ Stan na dzień 25 marca 1982 roku.
- ↑ Granica państwowa lub granica między terytorium objętym działaniem Ustawy Zasadniczej a strefą okupacyjną, w zależności od stanowiska prezentowanego przez rządy graniczących terytoriów.
- ↑ Katja Iken: DDR-Zwangsumsiedlungen Gedemütigt, enteignet, verjagt (niem.). Der Spiegel. [dostęp 2018-08-19].
- ↑ NRD się przedstawia, Zeit im Bild, Drezno 1971, s. 26-27 (pol.)
- ↑ a b Rottman, Gordon L. (2008). The Berlin Wall and the Intra-German border 1961–89. Fortress 69. Oxford: Osprey. s. 40. ISBN 978-1-84603-193-9
- ↑ Opisy znaków granicznych na www.grenztruppen-der-ddr.de
- ↑ a b Rottman, Gordon L. (2008). The Berlin Wall and the Intra-German border 1961–89. Fortress 69. Oxford: Osprey. s. 20. ISBN 978-1-84603-193-9
- ↑ Shears, David (1970). The Ugly Frontier. London: Chatto & Windus. s. 18. OCLC 94402
- ↑ Na podstawie wykazu w załączniku do § 18 przepisów wykonawczych do ustawy o granicy państwowej Niemieckiej Republiki Demokratycznej z 25 marca 1982.
Zobacz też
- Bundesgrenzschutz
- Zjednoczenie Niemiec
- Mur Berliński
- Koreańska Strefa Zdemilitaryzowana
- Mur bezpieczeństwa
Linki zewnętrzne
- "Zielony Pas" przyrody i historii
- Grenzbilder – Jürgen Ritter – galeria fotografii granicy wewnątrzniemieckiej i muru berlińskiego
|
|
|
Media użyte na tej stronie
Flaga marynarki handlowej
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Anonimowy , Licencja: CC BY-SA 2.0
(Original description by author) Lübeck remained part of Schleswig-Holstein after the war and was situated directly at the inner German border during the division of Germany into two rival states during the Cold War period. South of the city the border followed the path of the river Wakenitz that separated both countries by less than 10 m in many parts. The northernmost border crossing was in Lübeck's district of Schlutup. My historical picture here shows the former border between Lübeck and "German Democratic Republic" with the little village Herrnburg in Mecklenburg. Behind the border barrier we can see an East German border-soldier of the "National Peoples' Army", and behind him one of the several watch towers to guard the border against those attempting to escape. On this side of the border are two officers of the West German Frontier Police (Bundesgrenzschutz), today called Federal Police (Bundespolizei).
Outer strip of the en:inner German border. (Image retouched and reprocessed by ChrisO
Autor:
- Karte_Innerdeutsche_Grenze.svg: *Karte_Bundesrepublik_Deutschland.svg: David Liuzzo
- derivative work: JFR (talk)
- derivative work: Kapitel (talk)
Karte der Innerdeutschen Grenze mit DDR und BRD (und Berlin). Zusätzlich sind die Grenzen der Bundesländer eingezeichneten.
state flag of Groß-Berlin and Flag of East Berlin (Soviet sector of Berlin) until 1990
Extract from an English-language leaflet given to visitors to the en:Inner German border by West German border guards in Lower Saxony, depicting the configuration of the border as it was in the early 1960s.
Schematic diagram depicting the inner German border system of the 1960s as seen from West Germany. The border cuts across a road which formerly linked east and west. In the foreground, Federal Republic of Germany territory with signposts marking the zonal border and a road ending in a gate just before the zonal border; a variable distance behind the zonal border, in Soviet zone territory, there is first a fence, then a 20- to 200-metre cleared area, beginning with the 10-metre death strip; after the cleared area, there is barbed-wire fencing, then a mine field with a width of 10–30 metres, parts of it covered with wires, then more barbed-wire fencing, a 6-metre control strip, a trench, then another strip of territory including a ground observation post and a watchtower behind the trench, bounded by a dotted line and a barrier on the road which resumes its course on the eastern side, beyond the mine field. Deeper in East German territory, there are woods and a trigonometrical station. The width of the 500-metre protective strip is marked by a double-headed arrow extending from the westernmost end of the death strip to the easternmost end of the territory containing the ground observation post and watch tower. The firing range of the guards extends from the zonal border itself to just beyond the end of the territory containing the ground observation post and watchtower. The prohibited zone is marked as having a width of 5 kilometres, also using a double-headed arrow, extending from the zonal border in the foreground to a line behind the trigonometrical station. The whole border arrangement is marked as "The iron curtain of the Soviet zone".
Autor: Andrew Eick, Licencja: CC BY 2.0
The East German border. (Cropped and processed by ChrisO). Ergänzung: der Kamerastandort könnte sich westlich von Ecklingerode im Eichsfeld befunden haben (rekonstruiert nach Flickr-Bild Nr. 335748513 am gleichen Standort)
(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0415-365 / Otto Donath / CC-BY-SA 3.0

Schlagbaum bei Asbach (Thüringen) / Bayern. Aufn. 1950
[2 Männer an einfachem Schlagbaum; Text auf Schild: Achtung Demarkationslinie 100m]Naval Ensign of the Kingdom of Yugoslavia 1922-1939
West German border crossing point at Herleshausen, Hesse, looking west