Granice Rumunii
Rumunia graniczy od 1991 roku z pięcioma państwami. Łączna długość granic tego kraju wynosi 3149,9 km. Granice lądowe mają 1085,6 km, a granice wzdłuż wód powierzchniowych 1816,9 km[1]. Ponadto Rumunia na odcinku 247,4 km na wschodzie posiada dostęp do Morza Czarnego. Powierzchnia Rumunii wynosi 238 391 km².
Przebieg granic Rumunii
Granice lądowe Rumunii są w 2/3 wyznaczone przez naturalne akweny, w głównej mierze przez rzeki. Na południu rzeką graniczną jest Dunaj – w ciągu tej rzeki przebiega większość granic Rumunii z Serbią i Bułgarią, a także częściowo z Ukrainą i w bardzo małym fragmencie z Mołdawią. Na wschodzie rzeką graniczną jest Prut – na całej długości wyznacza granicę z Mołdawią. Z kolei inny odcinek granicy z Ukrainą przebiega wzdłuż Cisy[1].
Państwa graniczące z Rumunią i jej przygraniczne okręgi
Państwo | Długość granicy (km) | Przygraniczne okręgi Rumunii |
---|---|---|
Bułgaria | 631,3[1] | Aluta, Cǎlǎrași, Dolj, Giurgiu, Konstanca, Mehedinți, Teleorman |
Mołdawia | 681,3[1] | Botoszany, Gałacz, Jassy, Vaslui |
Serbia | 546,4[1] | Caraș-Severin, Mehedinți, Temesz |
Ukraina | 649,4[1] | Botoszany, Marmarosz, Satu Mare, Suczawa, Tulcza |
Węgry | 448[1] | Arad, Bihor, Satu Mare, Temesz |
Dodatkowe informacje
Granice Rumunii z Mołdawią, Serbią i Ukrainą są granicami zewnętrznymi Unii Europejskiej i NATO – Rumunia jest członkiem obu wspólnot. Granica z Węgrami to granica zewnętrzna strefy Schengen. Obywatele Polski wybierający się do Rumunii muszą więc posiadać przy sobie dowód osobisty, bądź paszport.
Historyczne granice Rumunii
Od początków istnienia (1878) do 1918 Rumunia obejmowała trzy krainy historyczne: Dobrudżę, Mołdawię i Wołoszczyznę i posiadała granice z Rosją, Austro-Węgrami, Bułgarią i Turcją (od 1913 tylko z Bułgarią). Po I wojnie światowej przyłączono do niej także Banat, Besarabię i Siedmiogród, tworząc tzw. Wielką Rumunię (România Mare). W latach 1918-1939 Rumunia graniczyła z Rosją Radziecką (ZSRR), Polską, Czechosłowacją, Węgrami, SHS (Jugosławią) i Bułgarią. Podczas II wojny światowej kraj stracił większość obszarów zagarniętych w dwudziestoleciu międzywojennym, m.in. Besarabię. Graniczył wtedy z Komisariatem Rzeszy Ukrainą, Generalną Gubernią, Węgrami, Serbią i Bułgarią. Granice Rumunii wytyczone po 1945 nie uległy zmianie do dnia dzisiejszego. Zmieniały się jedynie państwa z nią graniczące. Do 1991 były to: ZSRR, Węgry, Jugosławia i Bułgaria, natomiast po 1991: Ukraina, Mołdawia, Węgry, Serbia (także Serbia i Czarnogóra oraz Jugosławia) i Bułgaria[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Rumunia. www.eures.praca.gov.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-18)].
- ↑ Jan A. Wendt: Regiony historyczne i podziały administracyjne na ziemiach rumuńskich. uni.lodz.pl. [dostęp 2015-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-18)].
Media użyte na tej stronie
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
The Ottoman flag of 1844–1922. Late Ottoman flag which was made based on the historical documents listed in the Source section. Note that a five-pointed star was rarely used in the star-and-crescent symbol before the 19th century.
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Coat of arms of Dolj County, Romania.
Coat of arms of Maramureș County, Romania.
Coat of arms of Satu Mare County, Romania.
Coat of arms of Caraș-Severin County, Romania.
Coat of arms of Olt County, Romania.
Coat of arms of Bihor County, Romania.
Coat of arms of Constanța County, Romania.
Coat of arms of Vaslui County, Romania.
Coat of arms of Arad County, Romania.
Coat of arms of Mehedinți County, Romania.
Timeline of the borders of Romania between 1859 and 2010.
Coat of arms of Timiș County, Romania.
Autor: Muffi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa Rumunii z zaznaczonymi miastami, na podstawie mapy pl:CIA, pl:The World Factbook 2004
Coat of arms of Botoșani County, Romania.
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Coat of arms of Botoșani County, Romania.
Coat of arms of Teleorman County, Romania.
Coat of arms of Tulcea County, Romania.
Coat of arms of Iași County, Romania.
Coat of arms of Suceava County, Romania.
Coat of arms of Giurgiu County, Romania (until 2009).
Coat of arms of Călărași County, Romania.
Coat of arms of Galați County, Romania.