Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
Informacje ogólne | |
Data | 22 października 2005 |
---|---|
Miejsce | Forum Arena, Kopenhaga (Dania) |
Prowadzący | Katrina Leskanich Renārs Kaupers |
Uczestnicy | 14 kandydatów |
Informacje dodatkowe | |
Nadawca | Europejska Unia Nadawców (EBU) Danmarks Radio (DR) |
Czas trwania | 170 min |
Choreografowie | Birgitte Næss-Schmidt Niclas Bendixen |
Główny dyrygent | Michael Bojesen |
Występ(y) otwarcia | Mieszanka wybranych piosenek konkursowych z poprzednich lat |
Interwał(y) | Riverdance, Ronan Keating, mieszanka wybranych piosenek konkursowych z poprzednich lat |
Głosowanie | |
Każdy uczestniczący kraj przyznaje 1-8, 10 i 12 punktów dla dziesięciu najwyżej ocenionych utworów przez telewidzów oraz jurorów (w stosunku głosów 50:50). | |
Zwycięzca | ABBA |
Piosenka | „Waterloo” |
Muzyka | Benny Andersson, Björn Ulvaeus |
Tekst | Stikkan Anderson |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji – koncert zorganizowany 22 października 2005 na terenie Forum Arena w Kopenhadze przez duńskiego nadawcę Danmarks Radio (DR) oraz Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji[1][2].
W trakcie koncertu wybrano największy przebój w historii Konkursu Piosenki Eurowizji. Głosowanie wygrała piosenka szwedzkiego zespołu ABBA „Waterloo”, która zajęła pierwsze miejsce finale konkursu w 1974[3].
Koncert poprowadzili Katrina Leskanich i Renārs Kaupers.
Przebieg konkursu
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/Forum_Copenhagen.jpg/220px-Forum_Copenhagen.jpg)
W 2002 Jürgen Meier-Beer z Grupy Referencyjnej Europejskiej Unii Nadawców (EBU) poinformował o planach zorganizowania koncertu jubileuszowego z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji[4].
W maju 2005 EBU zorganizowała konferencję prasową dotycząca koncertu[5].
W trakcie koncertu zorganizowano głosowanie lokalnych komisji jurorskiej oraz telewidzów, którzy mogli oddawać swoje głosy za pośrednictwem telefonów i wiadomości SMS[6]. W pierwszej turze głosowania liczba piosenek została zredukowana do pięciu, a każdy kraj przyznawał swoje głosy w tzw. systemie eurowizyjnych (tj. 12 punktów dla najlepiej ocenionej piosenki, 10 punktów do drugiej piosenki, 8 dla trzeciej itd. aż do 1 punktu dla dziesiątej piosenki w rankingu). W drugiej rundzie głosowania przyznawano 6-8, 10 i 12 punktów dla każdej z propozycji[3]. Telewidzowie oddali łącznie ok. 2,5 miliona głosów[3].
Kraje uczestniczące
W maju 2005 EBU uruchomiła głosowanie internetowe, w którym wyłoniono dziesięć konkursowych utworów. Internauci przez kilka miesięcy głosowali na swoje ulubione eurowizyjne piosenki z pięciu dekad: z lat 1956–1965, 1966–1975, 1976–1985, 1988–1995 oraz 1996–2005. Po dwie piosenki z największą liczbą punktów zakwalifikowano do koncertu głównego. Cztery kolejne utwory konkursowe wybrała Grupa Referencyjna EBU[5][7].
16 czerwca 2005 opublikowano listę z piosenkami dopuszczonymi do koncertu. Jedenaście z nich wygrało Konkurs Piosenki Eurowizji, pozostałe (tj. „Nel blu dipinto di blu”, „Congratulations” i „Eres tu”), zajęły miejsca w pierwszej „trójce” swoich konkursów. Dwa kraje, Irlandia i Wielka Brytania, reprezentowane były przez dwie piosenki, a Johnny Logan z Irlandii pojawił się dwukrotnie na liście konkursowej z dwiema swoimi piosenkami: „What’s Another Year?” i „Hold Me Now”[3][8].
Pozakonkursowe występy i goście specjalni
W trakcie koncertu wystąpiło wielu wykonawców, którzy na przestrzeni lat wzięli udział w Konkursie Piosenki Eurowizji. Koncert rozpoczął się odegraniem oficjalnego hymnu konkursu „Te Deum” oraz wiadomością wideo od Cliffa Richarda[9]. Po krótkim materiale filmowym, zawierającym fragmenty czternastu konkursowych piosenek, 24-osobowa orkiestra w studiu zagrała na żywo mieszankę kilku eurowizyjnych utworów[10]: „Ding-A-Dong”, „A-Ba-Ni-Bi”, „Le dernier qui a parlé...” i „Dschinghis Khan”[9]. Pod koniec występu na scenie pojawiła się Katrina Leskanich, która zaśpiewała piosenkę „Love Shine a Light” swojego zespołu Katrina and the Waves[9][11].
Podczas koncertu wykonawcom towarzyszył chór wokalny złożony ze zwycięzców Konkursu Piosenki Eurowizji, w którego skład weszli: Eimear Quinn (1996), Charlie McGettigan (1994) i Linda Martin (1992), a także Jakob Sveistrup, reprezentant Danii w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji[10]. Podczas prezentacji większości konkursowych piosenek na scenie zatańczyła grupa taneczna, a na telebimach wyświetlano oryginalne wideo z występu poszczególnych uczestników[11]. Jedyną piosenką zaprezentowaną na żywo była „My Number One” Eleny Paparizou[10].
Piosenki ze stawki konkursowej były zapowiedziane przez uczestników konkursu, którymi byli: Carola Häggkvist, Massiel, Dana International, Birthe Wilke, Anne-Marie David, Sandra Kim, duet Bobbysocks (Elisabeth Andreassen i Hanne Krogh), Olsen Brothers[12], Emilija Kokić (wokalistka zespołu Riva), Marie Myriam, Sertab Erener, Cheryl Baker (jedna z wokalistek zespołu Bucks Fizz) i Lys Assia[9]. W trakcie koncertu gościnnie na scenie wystąpili także: zespół taneczny Riverdance[13], Ronan Keating[14], grupa Brotherhood of Man, Chór Wrzeszczących Facetów (Mieskuoro Huutajat), duet Nicole & Hugo, Elena Paparizou i Johnny Logan. W trakcie głosowania w pierwszej rundzie na scenie zaprezentowano mieszankę wybranych eurowizyjnych utworów, które zaśpiewali: Dana International (w kreacji projektu Jeana Paula Gaultiera[15], Carola Häggkvist, Alsou, Fabrizio Faniello, Marie Myriam, Richard Herrey i Tomas Thordarson[9]. Zaprezentowano również filmowe pozdrowienia od Cliffa Richarda oraz Nicole Seibert, którzy nie pojawili się na koncercie[11]. Udziału w koncercie odmówiła m.in. Vicky Leandros, zwyciężczyni konkursu z 1972[16].
W trakcie koncertu pokazano sześć krótkich montaży filmowych zawierających fragmenty wybranych eurowizyjnych występów. Filmy podzielono na kategorie: Poprzedni zwycięzcy, Ponadczasowe występy, Uroczy mężczyźni, Niezapomniane interpretacje taneczne, Siła kobiet i Zdobywcy drugiego miejsca[11].
Wyniki
L.p. | Kraj[17] | Wykonawca[17] | Piosenka[17] | Półfinał | Punkty | Finał | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() | Cliff Richard | „Congratulations” | 8 | 105 | – | |
2 | ![]() | Johnny Logan | „What’s Another Year?” | 12 | 74 | – | |
3 | ![]() | Dana International | „Diva” | 13 | 39 | – | |
4 | ![]() | Mocedades | „Eres tú” | 11 | 90 | – | |
5 | ![]() | Nicole | „Ein biβchen Frieden” | 7 | 106 | – | |
6 | ![]() | Domenico Modugno | „Nel blu dipinto di blu” | 2 | 200 | 2 | 267 |
7 | ![]() | ABBA | „Waterloo” | 1 | 331 | 1 | 329 |
8 | ![]() | Olsen Brothers | „Fly on the Wings of Love” | 6 | 111 | – | |
9 | ![]() | France Gall | „Poupée de cire, poupée de son” | 14 | 37 | – | |
10 | ![]() | Sertab Erener | „Everyway That I Can” | 9 | 104 | – | |
11 | ![]() | Céline Dion | „Ne partez pas sans moi” | 10 | 98 | – | |
12 | ![]() | Johnny Logan | „Hold Me Now” | 3 | 182 | 3 | 262 |
13 | ![]() | Brotherhood of Man | „Save Your Kisses for Me” | 5 | 154 | 5 | 230 |
14 | ![]() | Elena Paparizou | „My Number One” | 4 | 167 | 4 | 245 |
Źródło:[3]
Międzynarodowi nadawcy, komentatorzy oraz głosowanie
Koncert jubileuszowy transmitowali „na żywo” nadawcy publiczni z 32 krajów, które wzięły również udział w głosowaniu. Wydarzenie pokazane było również z opóźnieniem w Albanii, Armenii, Australii[10] i Kosowie, gdzie nie odbywało się głosowanie[18]. Konkursu nie transmitowały telewizje z Wielkiej Brytanii i Francji[19][20].
Poniższy spis uwzględnia kraje, które brały udział w głosowaniu, a także nazwiska komentatorów koncertu z poszczególnych krajów.
Andora – Meri Picart (Ràdio i Televisió d’Andorra)
Austria – Andi Knoll (Österreichischer Rundfunk)
Belgia – André Vermeulen i Anja Daems (VRT), Viktor Lazlo i Yves Barbieux RTBF)
Bośnia i Hercegowina – Dino Merlin (PBSBiH)
Chorwacja – Emilija Kokić (HRT)[21]
Cypr – Evi Papamichail (CyBC)
Dania – Nicolai Molbech (Danmarks Radio)
Finlandia – Jaana Pelkonen i Heikki Seppälä (Yle)[22]
Grecja – Elizabeth Filipuli (Ellinikí Radiofonía Tileórasi)
Hiszpania – Beatriz Pécker i José María Íñigo (Televisión Española)
Holandia – Willem van Beusekom (TROS)[23]
Irlandia – Marty Whelan (Raidió Teilifís Éireann)
Islandia – Gísli Marteinn Baldursson (Ríkisútvarpið)
Izrael – brak komentatora (Israel Broadcasting Authority)
Litwa – (Lietuvos Nacionalinis Radijas ir Televizija)
Łotwa – Marie N (LTV)
Macedonia – (MKRTV)
Malta – brak komentatora (PBS)
Monako – Bernard Montiel i Églantine Emeyé (TMC)
Niemcy – Peter Urban (ARD, Westdeutscher Rundfunk); (Südwestdeutscher Rundfunk)[24]
Norwegia – Jostein Pedersen (Norsk Rikskringkasting)
Polska – Artur Orzech (Telewizja Polska)
Portugalia – Eládio Clímaco (Rádio e Televisão de Portugal)
Rumunia – brak komentatora (TVR)
Rosja – Jelena Batinowa (C1R)
Serbia i Czarnogóra – Duška Vučinić-Lučić (Udruženje javnih radija i televizija)
Słowenia – Andrej Hofer (Radiotelevizija Slovenija)
Szwajcaria – Sandra Studer (SF), Serge Moisson (TSR), Sandy Altermatt (RTSI)
Szwecja – Pekka Heino (Sveriges Television)[25]
Turcja – Bülend Özveren (TRT)
Węgry – (Magyar Televízió)
Ukraina – Pawło Szyłko (NTU)
Przypisy
- ↑ Sietse Bakker: 50TH ANNIVERSARY SHOW IN DENMARK (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2004-08-26. [dostęp 2013-10-21].
- ↑ Bjørn Erik Opheim: 50th Anniversary won't affect annual Eurovision (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2003-02-22. [dostęp 2014-07-23].
- ↑ a b c d e Congratulations (ang.). W: EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05].
- ↑ Sietse Bakker: Special programme for 50th Eurovision Song Contest (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com. [dostęp 2015-01-22].
- ↑ a b Sietse Bakker: EBU gave press conference (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-21. [dostęp 2015-12-21].
- ↑ Sietse Bakker: ERT: 'Televoting ánd jury at Congratulations' (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-10-11. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Vote for your all time favourites! (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-20. [dostęp 2018-04-02].
- ↑ Congratulations (ang.). W: EBU [on-line]. congratulations-info.com. [dostęp 2013-07-05].
- ↑ a b c d e Sietse Bakker: Exclusive: the line-up of 'Congratulations' (ang.). esctoday.com. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ a b c d Sietse Bakker: Orchestra with 24 musicians in Copenhagen (ang.). esctoday.com, 2005-10-15. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ a b c d Congratulations :: 50 Years of the Eurovision Song Contest (ang.). youtube.com. [dostęp 2013-07-05].
- ↑ Marcus Klier: Olsen Brothers to release 'Celebration' album (ang.). esctoday.com, 2005-10-01. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Sietse Bakker: Congratulations: Riverdance interval act (ang.). esctoday.com, 2005-10-18. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Sietse Bakker: Ronan Keating to join 'Congratulations' (ang.). esctoday.com, 2005-09-30. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Sietse Bakker: Congratulations: Dana in Jean Paul Gaultier dress (ang.). esctoday.com, 2005-10-17. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Sietse Bakker: Leandros won't appear in Copenhagen (ang.). esctoday.com, 2005-09-27. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ a b c Sietse Bakker: Congratulations: the countdown started (ang.). esctoday.com, 2005-10-11. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ The 43rd EBU TV Committee... (ang.). W: EBU [on-line]. ebu.ch, 2005-11-18. [dostęp 2015-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-11)].
- ↑ Sietse Bakker: Therkelsen 'disappointed' in British and French tv (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-08-19. [dostęp 2015-11-25].
- ↑ Benny Royston: London's Eurovision @ 50 Party (ang.). esctoday.com, 2005-10-01. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Show za 50. rođendan Natjecanja za pjesmu Eurovizije (chorw.). hrt.hr. [dostęp 2015-11-29].
- ↑ Eurovision 50v -juhlashow... (fiń.). telvis.fi, 2005-10-22. [dostęp 2015-11-25].
- ↑ Sietse Bakker: Willem van Beusekom (59) passed away (ang.). W: ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2006-05-23. [dostęp 2015-11-25].
- ↑ Sietse Bakker: Congratulations to be screened in Germany (ang.). esctoday.com, 2005-09-28. [dostęp 2019-03-24].
- ↑ Bengt Hörnemark: Ett uppbåd av schlagerstjärnor (szw.). aftonbladet.se, 2005-10-22. [dostęp 2015-11-29].
Media użyte na tej stronie
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flaga Finlandii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
(c) AxG, CC BY-SA 3.0
Original work created by en:User:Grk1011, converted to SVG in Inkscape by en:User:AxG. Plain version for use in en:Template:Infobox Eurovision.
Forum Exhibition Building, Copenhagen, Denmark