Grecja w Konkursie Piosenki Eurowizji

Grecja
w Konkursie Piosenki Eurowizji
1; 0; 3; 4
	Informacje ogólne
Rok i miejsce debiutu	1974, Brighton
Liczba udziałów	42 (40 finałów)
Organizacja konkursu	1 raz w 2006
Nadawcy
Obecnie	Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT)
2014–2015	Néa Ellīnikí Radiofonía, Ínternet kai Tīleórasī (NERIT)
1970–1974	Ethnikó Ídryma Radiofonías Tileoráseos (EIRT)
Historia preselekcji
Obecnie	Wybór wewnętrzny
1979–1980, 1983, 1987–1991, 1998, 2001–2003, 2005–2012, 2017	Ellinikós Telikós
2013–2015	Eurosong
1974, 1976–1978, 1981, 1985, 1992–1997, 2004, 2016, 2018–2021	Wybór wewnętrzny
Statystyka głosowania
Najwięcej punktów; w finale od	Cypr; 300 punktów
Najwięcej punktów; w finale dla	Cypr; 215 punktów
Najlepsze rezultaty
Półfinał	1. miejsce w 2008 oraz 2011
Finał	1. miejsce w 2005
Najgorsze rezultaty
Półfinał	16 miejsce w 2016
Finał	21 miejsce w 2019
	Strona internetowa

Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974 roku. Udziałem kraju w konkursie zajmuje się grecki nadawca publiczny Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT).

W historii swojego udziału w konkursie Grecja wystawiła w sumie 41 reprezentantów, z czego jeden wygrał – zwyciężczynią jubileuszowego, 50. Konkursu Piosenki Eurowizji została Elena Paparizou z utworem „My Number One”^[1], dzięki czemu za organizację konkursu w 2006 roku odpowiedzialna była telewizja ERT^[2]. Kraj czekał 31 lat na wygraną, ustanawiając nowy rekord najdłuższego okresu między debiutem a zwycięstwem^[3].

W 1975 roku nadawca nie wziął udziału w imprezie z nieznanych powodów^[4]. Rok później powrócił do stawki konkursowej^[5]. W 1982 roku Grecja miała wystartować w konkursie z piosenką „Sarantapente kopelies” Themisa Adamantidisa, jednak minister kultury tego kraju, Melina Mercouri, podjęła decyzję o wycofaniu jej dwa tygodnie przed konkursem uznając, że utwór nie spełnia jej standardów jakości^[6]^[7]. Po powrocie na konkurs rok później^[8], nadawca ponownie zrezygnował z udziału w konkursie w 1984 roku^[9]. Kraj powrócił do konkursu w 1985 roku^[10], a już rok później ponownie wycofał się z udziału z powodów politycznych^[11]. Wówczas reprezentantką Grecji miała być Polina z utworem „Wagon-lit”^[12]. W 1999 roku nadawca nie mógł wystawić swojego reprezentanta z powodu osiągnięcia słabego wyniku podczas 43. Konkursu Piosenki Eurowizji^[13]. Rok później ERT wycofał się z udziału w konkursie z powodów finansowych^[14]^[15].

Historia Grecji w Konkursie Piosenki Eurowizji

Mariza Koch podczas występu w 21. Konkursie Piosenki Eurowizji, kwiecień 1976

Sakis Ruwas podczas występu w finale 49. Konkursu Piosenki Eurowizji w Stambule, maj 2004

Sarbel podczas występu w 52. Konkursie Piosenki Eurowizji w Helsinkach, maj 2007

Kalomira podczas występu w finale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji w Belgradzie, maj 2008

Koza Mostra w finale 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö, maj 2013

Freaky Fortune i RiskyKidd podczas występu w półfinale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze, maj 2014

(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT

Maria Elena Kiriaku podczas prób do występu w 60. Konkursie Piosenki Eurowizji w Wiedniu, maj 2015

Argo na scenie 61. Konkursu Piosenki Eurowizji w Sztokholmie, maj 2016

Uczestnictwo

Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974 roku. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich greckich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach^[16]:

Rok	Artysta	Piosenka	Finał	Punkty	Półfinał	Punkty
1974	Marinella	„Krasi, talassa ke t ’agori mu”	11	7	Brak rundy półfinałowej
1975	Brak reprezentanta
1976	Mariza Koch	„Panaya mu, panaya mu”	13	20
1977	Paschalis, Marianna, Robert i Bessy	„Mathima solfège”	5	92
1978	Tania Tsanaklidu	„Charlie Chaplin”	8	66
1979	Elpida	„Sokrati”	8	69
1980	Ana Wisi	„Autostop”	13	30
1981	Yiannis Dimitras	„Feggari kalokerino”	8	55
1982	Temis Adamantidis	„Sarantapente kopelies”	Rezygnacja
1983	Kristi Stassinopulu	„Mu les”	14	32
1984	Brak reprezentanta
1985	Takis Biniaris	„Miazume”	16	15
1986	Polina	„Wagon-lit”	Rezygnacja
1987	Bang	„Stop”	10	64
1988	Afroditi Frida	„Clown”	17	10
1989	Mariana Efstratiu	„To diko su asteri”	9	56
1990	Christos Callow & Wave	„Horis skopo”	19	11
1991	Sophia Vossu	„I anixi”	13	36
1992	Kleopatra	„Olu tu kosmu i elpida”	5	94
1993	Katerina Garbi	„Ellada, hora tu fotos”	9	64	Kvalifikacija za Millstreet
1994	Kostas Bigalis	„To Trehandiri”	14	44	Brak rundy półfinałowej
1995	Elina Konstantopulu	„Pia prosefhi”	12	68	Brak rundy półfinałowej
1996	Mariana Efstratiu	„Emis forame to himona aniksiatika”	14	36	12^[a]	45
1997	Marianna Zorba	„Horepse”	12	39	Brak rundy półfinałowej
1998	Talassa	„Mia krifi ewestisia”	20	12
Brak reprezentanta w latach 1999 – 2000
2001	Antique	„(I Would) Die for You”	3	147
2002	Michalis Rakindzis	„S.A.G.A.P.O.”	17	27
2003	Mando	„Never Let You Go”	17	25
2004	Sakis Ruwas	„Shake It”	3	252	3	238
2005	Elena Paparizou	„My Number One”	1	230	Top 12^[b]
2006	Anna Wisi	„Everything”	9	128	Organizator^[c]
2007	Sarbel	„Yassou Maria”	7	139	Top 10
2008	Kalomira	„Secret Combination”	3	218	1	156
2009	Sakis Ruwas	„This Is Our Night”	7	120	4	110
2010	Jorgos Alkieos i Przyjaciele	„Opa!”	8	140	2	133
2011	Lukas Jorkas i Stereo Mike	„Watch My Dance”	7	120	1	133
2012	Elefteria Elefteriu	„Aphrodisiac”	17	64	4	116
2013	Koza Mostra i Agatonas Jakowidis	„Alcohol Is Free”	6	152	2	121
2014	Freaky Fortune (feat. Riskykidd)	„Rise Up”	20	35	7	74
2015	Maria Elena Kiriaku	„One Last Breath”	19	23	6	81
2016	Argo	„Utopian Land”	–		16	44
2017	Demy	„This Is Love”	19	77	10	115
2018	Janna Terzi	„Oniro mu”	–		14	81
2019	Katerine Duska	„Better Love”	21	74	5	185
2020	Stefania	„SUPERG!RL”	Konkurs odwołany
2021	Stefania	„Last Dance”	10	170	6	184
2022	Amanda Tenfjord	„Die Together”	8	215	3	211
2023

Legenda:

1. miejsce

Historia głosowania w finale (1974–2022)

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Grecja przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw greccy reprezentanci otrzymują najwyższe noty^[17].

Kraje, którym Grecja przyznała najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Cypr	331
2	Hiszpania	169
3	Francja	160
4	Włochy	134
5	Rosja	112

Kraje, od których Grecja otrzymała najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Cypr	394
2	Albania	155
3	Hiszpania	130
4	Wielka Brytania	124
5	Bułgaria	120

Legenda:

1. miejsce

2. miejsce

3. miejsce

Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane w Grecji

Grecja była gospodarzem 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2005 roku, który odbył się w Olympic Indoor Hall w Atenach^[16]:

Rok	Miasto	Miejsce	Prowadzący
2006	Ateny	Olympic Indoor Hall	Maria Menounos Sakis Ruwas

Nagrody im. Marcela Bezençona

Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody byli: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona^[18].

Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach^[18]:

Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Greccy reprezentanci otrzymali następujące wyróżnienia:

Rok	Artysta	Piosenka
2005^[18]	Elena Paparizou	„My Number One”

Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji

W październiku 2005 roku odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazła się m.in. grecka propozycja „My Number One” Eleny Paparizou, która wygrała 50. Konkurs Piosenki Eurowizji w 2005 roku. Utwór zajął ostatecznie czwarte miejsce ze 245 punktami na koncie^[19].

Uwagi

↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
↑ Kraj wygrał finał konkursu w 2005, dlatego nie musiał rywalizować w półfinale w 2006.

Przypisy

↑ Eurovision Song Contest 2005 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 2006 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ John Egan: A night to remember. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-22. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1975. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1976. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1982. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Glen Webb: 29 years ago today – Germany get their first win with Nicole. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-04-24. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1984. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1985. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Βιογραφία. polina.biz. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Sietse Bakker: The end of a decade: Stockholm 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-12-21. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ ^a ^b Greece in the Eurovision SSong Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ Points to and from GREECE. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).

[17] Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.

[18] Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

[19] Kraj wygrał finał konkursu w 2005, dlatego nie musiał rywalizować w półfinale w 2006.

[1] Eurovision Song Contest 2005 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[2] Eurovision Song Contest 2006 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[3] John Egan: A night to remember. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-22. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).

[4] Eurovision Song Contest 1975. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[5] Eurovision Song Contest 1976. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[6] Eurovision Song Contest 1982. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[7] Glen Webb: 29 years ago today – Germany get their first win with Nicole. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-04-24. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[8] Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[9] Eurovision Song Contest 1984. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[10] Eurovision Song Contest 1985. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[11] Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[12] Βιογραφία. polina.biz. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[13] Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[14] Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[15] Sietse Bakker: The end of a decade: Stockholm 2000. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2009-12-21. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[greesc-16] Greece in the Eurovision SSong Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[20] Points to and from GREECE. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-11]. (ang.).

[marcel1-21] Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).

[22] Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).

[23] Państwa uczestniczące w nadchodzącym konkursie

[24] Państwa nieuczestniczące w ostatnim lub nadchodzącym konkursie

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[a]

[b]

[c]

[17]

[18]

[19]

[A]

[B]

Aktywne^[A]	Albania Armenia Australia Austria Azerbejdżan Belgia Bułgaria Chorwacja Cypr Czarnogóra Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Gruzja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Izrael Litwa Łotwa Macedonia Północna Malta Mołdawia Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rumunia San Marino Serbia Słowenia Szwajcaria Szwecja Ukraina Wielka Brytania Włochy
Nieaktywne^[B]	Andora Białoruś Bośnia i Hercegowina Luksemburg Maroko Monako Rosja Słowacja Turcja Węgry
Nieistniejące	Jugosławia Serbia i Czarnogóra
Nieudane debiuty	Katar Liechtenstein Liban Tunezja

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne