Grecko-prawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego w Sztokholmie

Grecko-prawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego

Sankt Georgios Grekisk-Ortodoxa Metropolitkyrka

21420000003886
katedra metropolitalna
Widok ogólny
Państwo	Szwecja
Miejscowość	Sztokholm
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Metropolia	Szwecji i całej Skandynawii
Katedra	od lat 70. XX w.
Wezwanie	św. Jerzego
Wspomnienie liturgiczne	23 kwietnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1889 Data zakończenia budowy 1890 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Poprzednie wyznanie Katolicki Kościół Apostolski
Dane świątyni Styl neogotycki Architekt Anders Gustav Forsberg Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba ikonostasów 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie regionu Sztokholm Grecko-prawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego
Położenie na mapie Szwecji Grecko-prawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego
59°20′45,8″N 18°03′45,8″E/59,346056 18,062722

Grecko-prawosławny kościół metropolitalny św. Jerzego (szw. Sankt Georgios Grekisk-Ortodoxa Metropolitkyrka) – katedra prawosławna w Sztokholmie. Główna świątynia metropolii Szwecji i całej Skandynawii Patriarchatu Konstantynopolitańskiego.

Obiekt jest położony przy zbiegu ulic Birger Jarlsgatan – Odengatan w sztokholmskim rejonie Vasastan w dzielnicy Norrmalm.

Świątynia ma status zabytku sakralnego według rozdz. 4 Kulturminneslagen (pol. Prawo o pamiątkach kultury), ponieważ została wzniesiona do końca 1939 (3 §)^[1].

Historia

Kościół został zaprojektowany dla wyznawców Katolickiego Kościoła Apostolskiego w Szwecji przez architekta Andersa Gustafa Forsberga i wzniesiony przez P. Sundahla w latach 1889–1890.

Szwedzka wspólnota irwingianistów zanikła jednak z upływem czasu i kościół był nieczynny aż do lat 70. XX w., kiedy to przejęła go grecka społeczność prawosławna.

Architektura

Kościół św. Jerzego został wzniesiony w stylu neogotyckim z czerwonej cegły maszynowej. Elementy dekoracyjne wykonano z szarego cementu. Okna i otwory drzwiowe są ostrołukowe. Od wschodu prezbiterium jest zamknięte pięcioboczną apsydą zaś od zachodu w fasadzie jest wieża z przykryta wysokim hełmem pokrytym blachą miedzianą. Również dach kościoła jest pokryty blachą.

Wnętrze kościoła jest jednonawowe, przykryte wysokim, neogotyckim sklepieniem o łagodnych łukach. Ściany nawy i apsydy są podzielone pilastrami i dekorowane drewnianymi panelami w stylu gotyckim. Podłoga jest drewniana. Okna są w typie gotyckim, szczeblinowe, w absydzie mają witraże z ornamentem roślinnym. W podobnym stylu utrzymane są też: ambona, drewniany ołtarz i balustrada oddzielająca prezbiterium od nawy.

Po przejęciu kościoła przez prawosławnych jego wnętrze zostało zaadaptowane do potrzeb liturgii wschodniej; zbudowano kamienny ołtarz i wstawiono ikonostas. Jednocześnie usunięto organy z empory zachodniej.

Przypisy

Bibliografia

• Gärd Fogde, Suzanne Lindhagen, Nordöstra Vasastaden: byggnadshistorisk inventering 1975–1988, wyd. Stockholms stadsmuseum, 1988, ISBN 91-85238-51-1

Linki zewnętrzne

• Stockholmskällan: TRASTEN (szw.). [dostęp 2010-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu]. – rozdział dot. kościoła: s. 216