Greet Minnen
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 sierpnia 1997 |
Gra | praworęczna, oburęczny bekhend |
Trener | Ann Devries |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 9 ITF |
Najwyżej w rankingu | 69 (18 października 2021) |
Australian Open | 2R (2020) |
Roland Garros | 1R (2020–2022) |
Wimbledon | 2R (2022) |
US Open | 3R (2021) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 2 WTA, 1 WTA 125, 0 ITF |
Najwyżej w rankingu | 47 (15 sierpnia 2022) |
Australian Open | 2R (2022) |
Roland Garros | QF (2022) |
Wimbledon | 2R (2019, 2021) |
US Open | 3R (2021) |
Greet Minnen (ur. 14 sierpnia 1997 w Turnhout) – belgijska tenisistka.
Kariera tenisowa
W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w lipcu 2014 roku w turnieju ITF w belgijskiej miejscowości Maaseik. W seniorskim debiucie doszła aż do finału, w którym przegrała z o trzy lata starszą Manon Arcangioli. We wrześniu 2015 roku w Pétange wygrała pierwszy tytuł w zawodowej karierze (ITF 15 000 $).
W lutym 2018 roku doszła do ćwierćfinału ITF $15 000 w Solarino. Trzy tygodnie później, w trzecim podejściu w tym samym turnieju, odniosła czwarte zwycięstwo singlowe w rozgrywkach ITF. W maju wygrała w tureckiej Antalyi, w sierpniu w Oldenzaal oraz we wrześniu w Santarém. W październiku wystąpiła po raz pierwszy w karierze w rozgrywkach WTA, w parze z Alison Van Uytvanck wystartowała w turnieju w Luksemburgu. W pierwszej rundzie pokonały rozstawione z numerem czwartym Dalilę Jakupović i Renatę Voráčovą 6:7(7), 7:6(2), 10–5. W półfinale druga para turnieju Kirsten Flipkens–Johanna Larsson skreczowała w drugim secie przy stanie 7:6(6), 3:1 dla Belgijek. W meczu mistrzowskim zmierzyły się z duetem Wiera Łapko–Mandy Minella. Zwycięstwo 7:6(3), 6:2 było dla Minnen pierwszym triumfem w turnieju WTA i to w debiucie. Po tym sukcesie awansowała aż o 508 pozycji w rankingu deblowym WTA – w notowaniu z 22 października została sklasyfikowana na 215. miejscu.
Życie prywatne
Prywatnie związana jest z inną belgijską tenisistką Alison Van Uytvanck[1].
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 0 / 3 | 1 – 3 | ||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | Q3 | 1R | 1R | 1R | 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | Q3 | NH | 1R | 2R | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | Q1 | 1R | 3R | 1R | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 932 | – | 457 | 323 | 828 | 316 | 123 | 110 | 75 | 0 / 11 | 4 – 11 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | QF | 0 / 3 | 3 – 3 | ||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 2R | NH | 2R | 1R | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | 2R | 0 / 2 | 3 – 2 | ||||||||||||||
Ranking na koniec roku | – | – | 714 | 605 | – | 221 | 171 | 108 | 91 | 0 / 10 | 9 – 10 |
Występy w grze mieszanej
Greet Minnen nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 3 (2–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2018 | Luksemburg | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 7:6(3), 6:2 |
Finalistka | 1. | 21 maja 2021 | Belgrad | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 0:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 września 2021 | Luksemburg | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 6:3 |
Finały turniejów WTA 125
Gra podwójna 1 (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 12 grudnia 2021 | Angers | Twarda (hala) | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 6:1, 10–8 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna 1 (0–1)
|
|
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2015 | ![]() | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 5:7, 4:6 |
Przypisy
- ↑ Jim Buzinski: Alison Van Uytvanck in relationship with fellow pro tennis player Greet Minnen (ang.). outsport.com, 2018-03-05. [dostęp 2018-07-09].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-09-15] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-09-15] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.