Greg Rusedski
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 września 1973 |
| Wzrost | 193 cm |
| Gra | leworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1991 |
| Zakończenie kariery | kwiecień 2007 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 15 |
| Najwyżej w rankingu | 4 (6 października 1997) |
| Australian Open | 4R (2001) |
| Roland Garros | 4R (1999) |
| Wimbledon | QF (1997) |
| US Open | F (1997) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 3 |
| Najwyżej w rankingu | 63 (19 czerwca 1995) |
| Australian Open | 2R (1995) |
| Roland Garros | 1R (2006) |
| Wimbledon | 2R (1994) |
| US Open | 2R (1994) |
Gregory Rusedski (ur. 6 września 1973 w Montrealu) – brytyjski tenisista pochodzenia kanadyjskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Jego matka jest Angielką, a ojciec, urodzony w Niemczech, jest pochodzenia polsko-ukraińskiego.
Kariera tenisowa
W gronie juniorów Rusedski wygrał dwa wielkoszlemowe turnieje w konkurencji gry podwójnej chłopców. Pierwszy tytuł wywalczył w parze z Sébastienem Leblancem w 1990 roku podczas US Open, a drugie zwycięstwo odniósł w 1991 roku na Wimbledonie, wspólnie z Karimem al-Alamim.
Jako zawodowy tenisista startował od 1991 roku, do kwietnia 2007 roku.
W grze pojedynczej Rusedski triumfował w 15 turniejach rangi ATP World Tour oraz doszedł do 12 finałów. Jednym ze zwycięstw Brytyjczyka jest mistrzostwo w 1999 roku w pucharze wielkiego szlema. Była to ostatnia edycja imprezy, a w finale pokonał Tommy'ego Haasa. Wśród finałów do jakich Rusedski awansował jest finał w 1997 roku na US Open, gdzie poniósł w spotkaniu o tytuł porażkę z Patrickiem Rafterem.
W grze podwójnej Rusedski został zwycięzcą trzech zawodów z cyklu ATP World Tour, a także był uczestnikiem dwóch finałów.
W latach 1995–2007 reprezentował Wielką Brytanię w Pucharze Davisa rozgrywając łącznie 43 meczów, z których w 30 zwyciężył.
W 1996 i 2000 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich, startując wyłącznie w grze pojedynczej. W Atlancie doszedł do III rundy pokonany przez Sergiego Bruguerę, a w Sydney odpadł w I rundzie z Arnaudem Clémentem[1].
W rankingu gry pojedynczej Rusedski najwyżej był na 4. miejscu (6 października 1997), a w klasyfikacji gry podwójnej na 63. pozycji (19 czerwca 1995).
Gra Rusedskiego opierała się na potężnym serwisie – przez jakiś czas dzierżył rekord najszybszego serwisu (239,7 km/h), ale wynik ten został poprawiony przez Andy'ego Roddicka[2][3]. Starał się szybko zakończyć wymiany często atakując przy siatce[2]. Styl ten pasował do szybkich nawierzchni. Słabszym elementem tenisisty był bekhend, który z reguły grał slajsem[2].
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (15–12)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 11 lipca 1993 | Newport | Trawiasta |  Javier Frana | 7:5, 6:7(7), 7:6(5) |
| Finalista | 1. | 24 października 1993 | Pekin | Dywanowa (hala) |  Michael Chang | 6:7(5), 7:6(6), 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 30 kwietnia 1995 | Seul | Twarda |  Lars Rehmann | 6:4, 3:1 krecz |
| Finalista | 2. | 21 maja 1995 | Coral Springs | Ceglana |  Todd Woodbridge | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 3. | 13 października 1996 | Pekin | Dywanowa (hala) |  Martin Damm | 7:6(5), 6:4 |
| Finalista | 3. | 2 lutego 1997 | Zagrzeb | Dywanowa (hala) |  Goran Ivanišević | 6:7(4), 6:4, 6:7(6) |
| Finalista | 4. | 15 lutego 1997 | San Jose | Twarda (hala) | Pete Sampras | 6:3, 0:5 krecz |
| Zwycięzca | 4. | 22 czerwca 1997 | Nottingham | Trawiasta |  Karol Kučera | 6:4, 7:5 |
| Finalista | 5. | 7 września 1997 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Patrick Rafter | 3:6, 2:6, 6:4, 5:7 |
| Zwycięzca | 5. | 5 października 1997 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Mark Philippoussis | 6:3, 7:6(6), 7:6(3) |
| Finalista | 6. | 12 października 1997 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Goran Ivanišević | 6:3, 7:6(4), 6:7(4), 2:6, 3:6 |
| Finalista | 7. | 8 lutego 1998 | Split | Dywanowa (hala) | Goran Ivanišević | 6:7(3), 6:7(5) |
| Zwycięzca | 6. | 22 lutego 1998 | Antwerpia | Twarda |  Marc Rosset | 7:6(3), 3:6, 6:1, 6:4 |
| Finalista | 8. | 15 marca 1998 | Indian Wells | Twarda |  Marcelo Ríos | 3:6, 7:6(15), 6:7(4), 4:6 |
| Finalista | 9. | 4 października 1998 | Tuluza | Twarda (hala) |  Jan Siemerink | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 7. | 8 listopada 1998 | Paryż | Dywanowa (hala) | Pete Sampras | 6:4, 7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 10. | 28 lutego 1999 | Londyn | Dywanowa (hala) | Richard Krajicek | 6:7(6), 7:6(5), 5:7 |
| Finalista | 11. | 29 sierpnia 1999 | Boston | Twarda |  Marat Safin | 4:6, 6:7(11) |
| Zwycięzca | 8. | 3 października 1999 | Puchar Wielkiego Szlema | Twarda (hala) | Tommy Haas | 6:3, 6:4, 6:7(5), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 9. | 17 października 1999 | Wiedeń | Twarda (hala) | Nicolas Kiefer | 6:7(5), 2:6, 6:3, 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 4 marca 2001 | San Jose | Twarda (hala) | Andre Agassi | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 11. | 13 stycznia 2002 | Auckland | Twarda |  Jérôme Golmard | 6:7(0), 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 12. | 18 sierpnia 2002 | Indianapolis | Twarda |  Félix Mantilla | 6:7(6), 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 22 czerwca 2003 | Nottingham | Trawiasta | Mardy Fish | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 14. | 11 lipca 2004 | Newport | Trawiasta | Alexander Popp | 7:6(5), 7:6(2) |
| Finalista | 12. | 17 października 2004 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Nikołaj Dawydienko | 6:3, 3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 15. | 10 lipca 2005 | Newport | Trawiasta | Vince Spadea | 7:6(3), 2:6, 6:4 |
Gra podwójna (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 10 lipca 1994 | Newport | Trawiasta |  Alex Antonitsch | Kent Kinnear David Wheaton | 6:4, 3:6, 6:4 |
| Finalista | 1. | 23 października 1994 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Alex Antonitsch | Mike Bauer David Rikl | 6:7, 4:6 |
| Finalista | 2. | 12 marca 1995 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Guillaume Raoux | Mark Keil Peter Nyborg | 7:6, 4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 2. | 15 września 1996 | Bournemouth | Ceglana | Marc-Kevin Goellner | Rodolphe Gilbert Nuno Marques | 6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 3. | 28 lutego 1999 | Londyn | Dywanowa (hala) |  Tim Henman |  Byron Black Wayne Ferreira | 6:3, 7:6(6) |
Przypisy
- ↑ Greg Rusedski Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-09] (ang.).
- ↑ a b c Profile: Greg Rusedski (ang.). bbc.co.uk, 11 czerwca 2000. [dostęp 2017-04-06].
- ↑ Roddick slams record 150 mph serve (ang.). telegraph.co.uk, 8 lutego 2004. [dostęp 2017-04-06].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-24] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-10-24] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-10-24] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
