Gregor Schlierenzauer

Gregor Schlierenzauer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1990
Rum[1]

Klub

SV Innsbruck Bergisel

Wzrost

182 cm[2]

Debiut w PŚ

12 marca 2006 w Oslo (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

12 marca 2006 w Oslo (24. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

3 grudnia 2006 w Lillehammer (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

3 grudnia 2006 w Lillehammer

Rekord życiowy

243,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (12 lutego 2011)
(253,5 m z podpórką Letalnica w Planica (22 marca 2018)[3]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złotoVancouver 2010duża druż.
srebroSoczi 2014duża druż.
brązVancouver 2010normalna
brązVancouver 2010duża
Mistrzostwa świata
złotoSapporo 2007duża druż.
złotoLiberec 2009duża druż.
złotoOslo 2011duża
złotoOslo 2011duża druż.
złotoOslo 2011norm. druż.
złotoVal di Fiemme 2013duża druż.
srebroLiberec 2009normalna
srebroVal di Fiemme 2013normalna
srebroVal di Fiemme 2013norm. miesz.
srebroFalun 2015duża
srebroFalun 2015duża druż.
brązLahti 2017duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złotoOberstdorf 2008indywidualnie
złotoOberstdorf 2008drużynowo
złotoPlanica 2010drużynowo
złotoVikersund 2012drużynowo
srebroPlanica 2010indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
złotoKranj 2006indywidualnie
złotoKranj 2006drużynowo
Inne nagrody
Puchar Świata w skokach narciarskich
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2008/2009
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2012/2013
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2007/2008
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2009/2010
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2011/2012
Puchar Świata w lotach narciarskich
FIS Crystal Globe.svg Mała kryształowa kula
2008/2009
FIS Crystal Globe.svg Mała kryształowa kula
2010/2011
FIS Crystal Globe.svg Mała kryształowa kula
2012/2013
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2009/2010
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2013/2014
Turniej Czterech Skoczni
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2011/2012
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2012/2013
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2006/2007
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2008/2009
Turniej Nordycki
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2008
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2009
Puchar KOP
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2010/2011
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2012/2013
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2009/2010
Letnie Grand Prix
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2008
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2007
Turniej Czterech Narodów
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2008
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2006
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2007
FIS Cup
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2005/2006
Inne
Gold medal with cup.svg Skok Roku
2009[4]
Gold medal with cup.svg Medal Holmenkollen
2013
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi
Strona internetowa

Gregor Schlierenzauer (ur. 7 stycznia 1990 w Rumie[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant SV Innsbruck Bergisel. Czterokrotny medalista olimpijski: dwukrotny brązowy w konkursach indywidualnych (2010), a także złoty (2010) i srebrny (2014) w drużynie. Dwunastokrotny medalista mistrzostw świata, w tym indywidualny mistrz świata z konkursu na dużej skoczni w Oslo w 2011 i trzykrotny wicemistrz świata z Liberca (2009), Val di Fiemme (2013) i Falun (2015). Pięciokrotny medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich, w tym indywidualnie złoty z Oberstdorfu (2008) i srebrny z Planicy (2010). Indywidualny i drużynowy mistrz świata juniorów z 2006. Dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w skokach narciarskich (w sezonach 2008/2009 oraz 2012/2013). Zwycięzca 60. i 61. Turnieju Czterech Skoczni, dwóch edycji Turnieju Nordyckiego (2008 i 2009) oraz Letniego Grand Prix 2008. W 2013 został odznaczony medalem Holmenkollen[5].

W trakcie kariery poprawił wiele rekordów w PŚ. W sezonie 2008/2009 pobił rekord Janne Ahonena w liczbie zwycięstw w jednym sezonie, wygrywając trzynaście konkursów. Ustanowił też rekord w liczbie miejsc na podium (20) i został pierwszym w historii skoczkiem narciarskim, który w jednym sezonie zdobył ponad 2000 punktów (2083). Rekordy te przetrwały do sezonu 2015/2016, gdy poprawił je Peter Prevc[6]. Od 3 lutego 2013 Schlierenzauer jest rekordzistą w liczbie zwycięstw w konkursach PŚ mężczyzn, gdy poprawił wynik należący od lat 80. XX wieku do Mattiego Nykänena (46). Łącznie w karierze wygrał 53 konkursy PŚ.

Jego rekord życiowy w długości skoku wynosi 243,5 m i został ustanowiony 12 lutego 2011 podczas pierwszej serii konkursu indywidualnego w lotach narciarskich w Vikersund. 22 marca 2018 w Planicy skoczył 253,5 m, jednakże podparł ten skok i nie został uznany przez Międzynarodową Federację Narciarską jako rekord życiowy[3].

7 stycznia 2016 po zakończeniu startów w Turnieju Czterech Skoczni Schlierenzauer ogłosił zawieszenie kariery na czas nieokreślony[7]. Do rywalizacji powrócił 13 stycznia 2017, zdobywając 19. miejsce w kwalifikacjach do konkursu w Wiśle[8]. 21 września 2021 poinformował o zakończeniu kariery sportowej[9].

Życie prywatne

Jest synem Angeliki i Paula Schlierenzauerów. Ma starszą siostrę Glorię i młodszego brata Lucasa. Od urodzenia nie dosłyszy na lewe ucho[1][10].

Schlierenzauer jest absolwentem gimnazjum narciarskiego w Stams (niem. Schigymnasium in Stams), które ukończyli między innymi: Andreas Goldberger, Andreas Kofler, Martin Koch i Wolfgang Loitzl[11].

Przebieg kariery

Pierwszy skok w karierze Schlierenzauer oddał w 1999 roku w Fulpmes. W reprezentacji Austrii występuje od 2004 roku[12].

2005/2006

Mistrzostwa świata juniorów – 1. miejsce

W 2006 wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Kranju. 2 lutego 2006 zdobył złoty medal w konkursie indywidualnym[13]. Dwa dni później zdobył drugi tytuł mistrzowski wraz z reprezentacją. Oprócz niego w drużynie byli: Arthur Pauli, Thomas Thurnbichler i Mario Innauer[14].

Puchar Świata – 73. miejsce

W Pucharze Świata zadebiutował 12 marca 2006 podczas zawodów na skoczni Holmenkollen w Oslo. Zajął w tym konkursie 24. miejsce. Zdobyte w ten sposób 7 punktów pozwoliły na zajęcie 73. pozycji w klasyfikacji generalnej sezonu[a][15].

Turniej Nordycki – 50. miejsce

Konkurs w Oslo był zarazem konkursem zaliczanym do Turnieju Nordyckiego. Ponieważ był to jedyny start Schlierenzauera w tym turnieju, został sklasyfikowany na 50. miejscu[16].

Puchar Kontynentalny – 124. miejsce

W zawodach zaliczanych do Pucharu Kontynentalnego wystąpił dwukrotnie. Podczas zawodów w Planicy (7–8 stycznia 2006) zajął kolejno 28. i 32. lokatę[17].

Puchar FIS – 3. miejsce

Wystąpił w czterech konkursach zaliczanych do Pucharu FIS. 1 stycznia 2006 na skoczni w Seefeld zajął drugą pozycję, przegrywając tylko z Mario Innauerem. 1 marca 2006 uplasował się ponownie na drugim miejscu, tym razem w Zaō. Dzień później był szósty. 4 marca 2006 wygrał zawody w Sapporo[18].

2006/2007

Mistrzostwa świata – 8. i 10. miejsce

Mistrzostwa świata w Sapporo były pierwszymi seniorskimi mistrzostwami w karierze Gregora Schlierenzauera. Po dobrej pierwszej części sezonu, Austriak był wymieniany w gronie faworytów konkursów na Okurayamie i Miyanomori[19]. 24 lutego 2007 zajął 10. miejsce w konkursie na dużej skoczni. Tydzień później na normalnym obiekcie był ósmy. W konkursie drużynowym zdobył wraz z Thomasem Morgensternem, Wolfgangem Loitzlem i Andreasem Koflerem tytuł mistrza świata[20].

Puchar Świata – 4. miejsce

Sezon 2006/2007 był pierwszym w karierze Gregora Schlierenzauera, spędzonym głównie na zawodach Pucharu Świata. Skoczka zabrakło na zawodach w Ruce, inaugurujących sezon. Pojawił się tydzień później podczas zawodów w Lillehammer. 2 grudnia 2006 w pierwszym norweskim konkursie, zajął 4. pozycję. Następnego dnia odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo w karierze. Wyczyn ten powtórzył 16 grudnia 2006 na skoczni w Engelbergu. W drugich zawodach w Szwajcarii uplasował się na 3. miejscu. Po Turnieju Czterech Skoczni (w trakcie którego Schlierenzauer był przez pewien czas liderem Pucharu Świata) Austriaka zabrakło na starcie zawodów na mamuciej skoczni w Vikersund. W Zakopanem, w jednoseryjnym konkursie na Wielkiej Krokwi zajął 9. miejsce. Następne zawody w Oberstdorfie zakończył na 4. i 10. miejscu. W Titisee-Neustadt był 8. i 2., a w Klingenthal wygrał kolejny konkurs. Gorszą lokatę zajął w Willingen – siedemnastą. Po Turnieju Nordyckim Schlierenzauera po raz kolejny zabrakło na lotach narciarskich. Alexander Pointner nie wystawił go do kadry na finałowe konkursy w Planicy[21].

Turniej Czterech Skoczni – 2. miejsce

Swój debiut na Turnieju Czterech Skoczni rozpoczął od zwycięstwa na Schattenbergschanze w Oberstdorfie. W Garmisch-Partenkirchen Austriakowi nie udało się stanąć na podium. Czwarte miejsce w konkursie pozwoliło mu jednak utrzymać prowadzenie w klasyfikacji turnieju. Szansę na jego zwycięstwo stracił na skoczni w Innsbrucku – 4 stycznia 2007 na Bergisel uplasował się na 11. pozycji. W ostatnim konkursie turnieju, 7 stycznia 2007 w Bischofshofen, Schlierenzauer ponownie zwyciężył. W łącznej klasyfikacji turnieju lepszy od niego był tylko reprezentant Norwegii Anders Jacobsen[22].

Turniej Nordycki – 24. miejsce

W zawodach inaugurujących Turniej Nordycki, na skoczni w Lahti nie zakwalifikował się do drugiej serii konkursu Pucharu Świata. 11 marca 2007 na Salpausselkä zajął 38. pozycję. Dwa dni później w Kuopio był dziewiąty. Gorzej wypadły Austriakowi konkursy w Oslo. 17 i 18 marca 2007 zakończył starty w turnieju na 19. i 41. miejscu[23].

2007/2008

Mistrzostwa świata w lotach – 1. miejsce

Mistrzostwa świata w lotach organizowane w Oberstdorfie były debiutem Gregora Schlierenzauera na mamuciej skoczni. Po pierwszym dniu zmagań na Skoczni Heinego Klopfera, 22 lutego 2008, zajmował 2. pozycję, przegrywając z Bjørnem Einarem Romørenem. Następnego dnia pokonał Norwega oraz Martina Kocha, zostając mistrzem świata w lotach narciarskich. Był to pierwszy indywidualny medal w imprezie seniorskiej w karierze Schlierenzauera. Dzień później zdobył drugi złoty medal – w konkursie drużynowym, gdzie startował razem z Kochem Thomasem Morgensternem i Andreasem Koflerem[24].

Puchar Świata – 2. miejsce

Sezon PŚ rozpoczął 1 grudnia 2007 od 4. miejsca na skoczni Rukatunturi w Ruce. Tydzień po tych zawodach, zajął 2. i 9. pozycję na skoczni w Trondheim. 13 i 14 grudnia 2007 stawał na podium na skoczni normalnej w Villach, zajmując trzecią i drugą lokatę. Podczas następnych zawodów Pucharu Świata, rozegranych w Engelbergu był czwarty i drugi. Po Turnieju Czterech Skoczni zanotował 18. i 6. pozycję w Predazzo. W zawodach na mamuciej skoczni w Harrachovie Schlierenzauer nie wystartował. W pierwszym konkursie na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, 25 stycznia 2008 odniósł swoje drugie pucharowe zwycięstwo w sezonie. Dwa dni później na tej samej skoczni zajął 8. miejsce. Schlierenzauer nie skakał w kolejnych zawodach, które odbyły się w Sapporo. Do rywalizacji powrócił podczas konkursu w Libercu, gdzie zajął dwukrotnie drugie miejsce, przegrywając wpierw z Thomasem Morgensternem, a dzień później z Andersem Jacobsenem. Następny konkurs to 8. pozycja w Willingen. Po zwycięskim dla niego Turnieju Nordyckim, wygrał oba finałowe konkursy w Planicy[25].

Turniej Czterech Skoczni – 12. miejsce

Pierwszy konkurs Turnieju Czterech Skoczni, na skoczni w Oberstdorfie ukończył na 2. miejscu. Później wygrał zawody w Ga-Pa, ustanawiając rekord nowo wybudowanej skoczni Große Olympiaschanze. Uzyskał 141 metrów, poprawiając o dwa metry rezultat Janne Ahonena i został liderem turnieju. Konkurs w Innsbrucku, z powodu zbyt silnie wiejącego wiatru, został odwołany i przeniesiony do Bischofshofen. W serii próbnej przed trzecim konkursem TCS, pobił oficjalny rekord obiektu o dwa metry, lądując na 145 metrze[b]. W zawodach Austriak uplasował się na 5. pozycji i stracił prowadzenie w turnieju. W ostatnim z konkursów nie zakwalifikował się do finałowej serii, zajmując 42. lokatę. Wynik ten sprawił, że spadł w klasyfikacji generalnej turnieju z trzeciej na 12. pozycję[26].

Turniej Nordycki – 1. miejsce

W pierwszych konkursach Turnieju Skandynawskiego, rozegranych 3 i 4 marca 2008 w Kuopio zajął drugą i czwartą pozycję. Trzy dni później na skoczni w Lillehammer odniósł kolejne zwycięstwo w Pucharze Świata, ustanawiając przed konkursem nowy rekord obiektu (143 metry). W ostatnich zawodach turnieju na skoczni w Oslo, odniósł kolejne zwycięstwo. Wygrana ta pozwoliła Schlierenzauerowi wyprzedzić w klasyfikacji Turnieju Nordyckiego liderującego przed ostatnimi zawodami Janne Happonena[27].

2008/2009

Mistrzostwa świata – 2. i 4. miejsce

Podczas mistrzostw świata w Libercu startował jako aktualny lider Pucharu Świata. W pierwszym konkursie, na normalnej skoczni, Austriak został wicemistrzem świata, przegrywając tylko z Wolfgangiem Loitzlem. W drugim konkursie, na dużej skoczni, zajmował 4. miejsce po pierwszej serii zawodów. Druga seria została odwołana z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych, w wyniku czego rezultat ten był ostatecznym miejscem Schlierenzauera w konkursie. Austriak stanął tuż za podium, przegrywając z Andreasem Küttelem, Martinem Schmittem i Andersem Jacobsenem[28].

W konkursie drużynowym wraz z Wolfgangiem Loitzlem, Martinem Kochem i Thomasem Morgensternem zdobył złoty medal[28].

Puchar Świata – 1. miejsce

Sezon Pucharu Świata rozpoczął od trzeciego miejsca w inaugurujących zawodach w Ruce, rozegranych 29 listopada 2008. Tydzień później wygrał pierwszy konkurs w sezonie, na skoczni w Trondheim. Oprócz zwycięstwa i rekordu skoczni (140 m), został również liderem Pucharu Świata. Następnego dnia był trzeci, tracąc żółty plastron lidera na rzecz Simona Ammanna. W kolejnych zawodach, w Pragelato, uplasował się na 2. i 4. pozycji. 20 i 21 grudnia 2008, podczas konkursów w Engelbergu, zajął 3. i 1. lokatę.

Po Turnieju Czterech Skoczni Schlierenzauer triumfował dwukrotnie w Tauplitz, bijąc rekord skoczni – 215,5 metra. W kolejnych zawodach, na skoczni w Zakopanem był trzeci oraz pierwszy. Podczas przedolimpijskich zawodów w Whistler dwukrotnie był najlepszy, a ponadto ustanowił rekord obiektu (149 m) i ponownie został liderem Pucharu Świata. Kolejne zwycięstwo odniósł w Sapporo. Z minimalnymi przewagami zwyciężył jeszcze w Willingen i Klingenthal. Jako czwarty skoczek w historii, po Jannem Ahonenie, Mattim Hautamäkim i Thomasie Morgensternie, Schlierenzauer wygrał sześć konkursów Pucharu Świata z rzędu[29][30][31]. 14 lutego 2009 na mamuciej skoczni w Oberstdorfie Schlierenzauer zajął 8. miejsce.

Podczas Turnieju Nordyckiego Schlierenzauer zapewnił sobie Kryształową Kulę za zwycięstwo w końcowej klasyfikacji Pucharu Świata. W kolejnych zawodach, 20 marca 2009 w Planicy wygrał po raz trzynasty w sezonie i zapewnił sobie również małą Kryształową Kulę za loty narciarskie. W kończących sezon zawodach, 22 marca 2009, zajął piątą pozycję.

Turniej Czterech Skoczni – 3. miejsce

29 grudnia 2008 w Oberstdorfie w zawodach inaugurujących Turniej Czterech Skoczni 2008/2009, zajął czwartą pozycję. W pierwszej serii konkursu rozgrywanego systemem KO rywalizował z Piotrem Żyłą i został zwycięzcą pary. Podobnie było w drugim konkursie, 1 stycznia 2009 w Garmisch. Trzy dni później na Bergisel Austriak uplasował się na drugim miejscu, a w kończących cykl zawodach w Bischofshofen był czwarty. W klasyfikacji łącznej zdobył 1077,1 punktu i zajął trzecie miejsce[32].

Turniej Nordycki – 1. miejsce

8 marca 2009 w Lahti w przeniesionym na skocznię normalną konkursie zajął pierwsze miejsce i objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej turnieju. Dwa dni później na skoczni w Kuopio uplasował się na 10. pozycji i stracił prowadzenie w turnieju na rzecz Simona Ammanna. W kolejnym konkursie w Lillehammer Schlierenzauer ponownie był na podium, stając na najniższym jego stopniu. W kończących cykl zawodach na mamuciej skoczni w Vikersund odniósł kolejne zwycięstwo. Dzięki temu wynikowi triumfował również w końcowej klasyfikacji turnieju.

2009/2010

Igrzyska olimpijskie – 3. i 3. miejsce

Gregor Schlierenzauer z brązowym medalem igrzysk olimpijskich.

Igrzyska olimpijskie w Vancouver były dla Schlierenzauera debiutem w imprezie tej rangi. Austriak przed igrzyskami był zaliczany do grona faworytów w walce o medale. W pierwszym konkursie na skoczni o punkcie K–95 m w pierwszym skoku uzyskał 101,5 m i zajmował 7. pozycję, tracąc do pozycji medalowej 4,5 pkt. W drugim skoku uzyskał drugą odległość konkursu – 106,5 m, dzięki czemu zdobył brązowy medal. Do złotego medalisty Simona Ammanna stracił 8,5 pkt. Tydzień później odbył się konkurs na skoczni o punkcie K–125 m. Austriak podobnie jak w konkursie na skoczni mniejszej po pierwszej serii zajmował pozycję poza podium. Uzyskał 130,5 m i był piąty. W drugiej serii skoczył na odległość 136 m i udało mu się o 1 pkt wyprzedzić czwartego Andreasa Koflera. Tym razem do złotego medalisty stracił 21,4 pkt. Do dwóch brązowych medali dołożył jeszcze złoto w konkursie drużynowym.

Mistrzostwa świata w lotach – 2. miejsce

Gregor Schlierenzauer na podium mistrzostw świata w lotach

W Planicy wystartował jako obrońca tytułu sprzed dwóch lat. 19 marca 2010, w pierwszej serii mistrzostw świata w lotach, Austriak uzyskał odległość 209,5 metra, co dało mu 4. miejsce. Do prowadzącego Adama Małysza tracił 6,4 pkt. W drugiej serii skoczył 205 metrów w niekorzystnych warunkach i przesunął się na trzecie miejsce. Po pierwszym dniu do wyprzedzających go Małysza i Ammanna tracił odpowiednio 14,4 i 17,2 pkt. W trzeciej serii uzyskał 222,5 metra, dzięki czemu bardzo zbliżył się do Adama Małysza. Ostatni skok Schlierenzauera to 230,5 metra, który dał mu srebrny medal. Do mistrza świata Simona Ammanna stracił 25,5 pkt. W konkursie drużynowym Austriacy ze Schlierenzauerem w składzie zdobyli złoty medal.

Puchar Świata – 2. miejsce

W inaugurującym sezon 2009/2010 konkursie na skoczni Rukatunturi w Ruce po pierwszej serii zajmował 24. pozycję. W drugiej serii udało mu się przesunąć na 19. miejsce. W kolejnym konkursie na skoczni w Lillehammer po pierwszym skoku był na szóstym miejscu, ale druga próba pozwoliła mu odnieść zwycięstwo. Dzień później uzyskał odległość 150,5 m, co byłoby nowym rekordem skoczni, ale skoku nie zdołał ustać. Mimo to konkurs ukończył na 4. miejscu i został nowym liderem Pucharu Świata. W pierwszym z trzech konkursów w Engelbergu zajął drugie miejsce, przegrywając z Simonem Ammannem o 2,2 pkt. W drugim także stoczył walkę ze Szwajcarem, ale tym razem wygrał o 1 pkt. Najgorszy w jego wykonaniu był trzeci jednoseryjny konkurs, gdyż zajął w nim 6. miejsce i stracił prowadzenie w PŚ.

Po Turnieju Czterech Skoczni nadal zajmował drugą pozycję w klasyfikacji generalnej. Nie udało się odrobić strat w pierwszym konkursie na mamuciej skoczni w Tauplitz, gdzie zajął 5. miejsce, a Simon Ammann był drugi. W następnym konkursie odniósł zwycięstwo, bijąc rekord w liczbie wygranych konkursów na skoczniach mamucich. Nie wziął udziału w konkursach w Japonii, przez co jego strata do lidera PŚ wzrosła. W Zakopanem wygrał oba konkursy, dość wyraźnie pokonując rywali. Podczas kolejnego konkursu skoków na mamuciej skoczni w Oberstdorfie zajął 7. miejsce. Kilka dni później zajął trzecie miejsce podczas konkursu w Klingenthal, przegrywając tylko z Simonem Ammannem i Adamem Małyszem. W Willingen wygrał swój 32. konkurs w karierze. Przed igrzyskami tracił do Ammanna 57 pkt.

Ostatecznie przegrał z Ammannem rywalizację o Kryształową Kulę o 281 pkt. Drugie miejsce zajął również w Pucharze Świata w lotach, gdzie przegrał z Robertem Kranjcem. W całym sezonie wygrał osiem konkursów i jedenaście razy stał na podium.

Turniej Czterech Skoczni – 4. miejsce

Schlierenzauer podobnie jak w trzech poprzednich sezonach był w gronie faworytów do wygrania Turnieju Czterech Skoczni. Na skoczni w Oberstdorfie oddał skoki na odległość 118 i 123 m. Zajął 9. miejsce i do zwycięzcy konkursu oraz lidera turnieju Andreasa Koflera stracił 36,4 pkt. W Ga–Pa wygrał konkurs po skokach 136,5 i 137,5 m. i zmniejszył stratę do Koflera do 29,6 pkt. Kolejne zwycięstwo odniósł w Innsbrucku, skacząc 130 i 122 m. Ponownie w czołówce był Andreas Kofler i Schlierenzauer przed ostatnim konkursem na skoczni w Bischofshofen tracił do niego 13,6 pkt. W tym konkursie skoczył 128,5 i 134 m, co dało mu 6. miejsce. W klasyfikacji generalnej turnieju zajął 4. miejsce, przegrywając z Koflerem, Ahonenem i Loitzlem. Do zwycięzcy turnieju Andreasa Koflera stracił ostatecznie 16,1 pkt.

Turniej Nordycki – 4. miejsce

Turniej Nordycki był ostatnim aktem sezonu 2009/2010. Schlierenzauer przystępował do niego z realną szansą na wygranie nie tylko tego turnieju, ale także na zdobycie kryształowej kuli za wygranie klasyfikacji generalnej PŚ. Z powodu choroby nie wziął udziału w konkursie drużynowym w Lahti. Wystąpił za to w niedzielnym konkursie indywidualnym. W pierwszej serii oddał skok na odległość 124 m i zajmował trzecie miejsce, ale miał tylko 0,3 pkt przewagi nad Thomasem Morgensternem. W drugiej serii Morgenstern uzyskał 130 m. Schlierenzauer skoczył trzy metry krócej i nie utrzymał pozycji na podium (zajął 4. miejsce). Po pierwszym konkursie jego strata do lidera turnieju Simona Ammanna wynosiła 19,5 pkt. Podczas konkursu w Kuopio po skoku na odległość 116 m zajmował 11. miejsce po pierwszej serii. W drugiej serii skoczył jeszcze krócej (113 m), ale utrzymał swoje 11. miejsce. Trzeci konkurs turnieju odbył się na skoczni Lysgårdsbakken w Lillehammer. W pierwszej serii skoczył 132 metry i zajmował 3. miejsce ze stratą 3,4 pkt do prowadzącego Adama Małysza. W drugiej serii uzyskał 132,5 metra, co pozwoliło mu na zajęcie drugiego miejsca. Było to jego 52. podium w karierze. Ostatni konkurs Turnieju Nordyckiego i Pucharu Świata odbył się na nowej skoczni Holmenkollbakken w Oslo. W pierwszej serii oddał skok na odległość 125,5 metra i zajmował 9. miejsce. W drugiej uzyskał 119,5 metra i spadł na 12. miejsce. Turniej Nordycki zakończył na czwartym miejscu. Do triumfatora Simona Ammanna stracił ostatecznie 108,6 pkt, a do trzeciego Thomasa Morgensterna 21,4 pkt.

2010/2011

(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0
Schlierenzauer podczas benefisu Adama Małysza w Zakopanem

Puchar Świata – 9. miejsce

W sezonie 2010/2011 poddał się indywidualnym treningom (poza kadrą reprezentacyjną) pod okiem Markusa Maurbergera[33]. Sezon rozpoczął zajmując miejsca w drugiej dziesiątce podczas pierwszych czterech konkursów Pucharu Świata. Nie wystartował w Engelbergu[34]. W 2011 w Harrachovie na mamuciej skoczni zajął kolejno 5. i 13. miejsce. 21 stycznia 2011 w pierwszym z trzech konkursów PŚ w Zakopanem zajął 6. miejsce i otrzymał nagrodę Man of the Day. W kolejnych konkursach w Zakopanem uzyskał 9. i 19. lokatę. Następnie na niemieckich skoczniach, tj. 23 stycznia 2011 w Willingen i 2 lutego 2011 w Klingenthal dwukrotnie był na 5. miejscu, z czego po konkursie w Klingenthal ponownie został „zawodnikiem dnia”. 5 lutego 2011 na skoczni im. Heiniego Klopfera w Oberstdorfie po raz pierwszy w tym sezonie stanął na podium, zajmując 3. miejsce, dzięki skokom na odległości 198,0 m i 208,5 m. Tego dnia 2. miejsce zdobył Tom Hilde, natomiast zwycięzcą tego konkursu został Martin Koch.

12 lutego 2011 w Vikersund skoczył 243,5 m i 232,5 m i odniósł pierwsze zwycięstwo w sezonie. Następnego dnia również wygrał, skacząc 227,0 m i 237,5 m. W Lahti zajął 8. miejsce. Ponownie wygrał 18 marca 2011 w Planicy, na Letalnicy, dzięki skokom na 219,0 m i 226,0 m. W finałowych zawodach sezonu znalazł się zaraz za podium – na 4. miejscu. Sezon ukończył na 9. pozycji w klasyfikacji generalnej, startując w 19 konkursach, punktując we wszystkich z nich i 11 razy kończąc rywalizację w pierwszej dziesiątce.

Po zakończeniu sezonu Gregor Schlierenzauer wziął jeszcze udział w benefisie polskiego skoczka, Adama Małysza[35]. Wylosował on odległość 120 m. Konkurs skoków do celu został odwołany, jednak Austriak zjechał spod skoczni wraz z innymi skoczkami[36].

Turniej Czterech Skoczni – 36. miejsce

Z powodu urazu kolana nie brał udziału w dwóch pierwszych konkursach 59. Turnieju Czterech Skoczni[34]. 3 stycznia 2011 w Innsbrucku zajął 18. miejsce, zaś 6 stycznia w Bischofshofen 23. miejsce. Ostatecznie w Turnieju Czterech Skoczni uplasował się na 36. pozycji.

Mistrzostwa świata – 8. i 1. miejsce

Rywalizację w mistrzostwach świata 2011 rozpoczął od konkursu indywidualnego na skoczni Midtstubakken, gdzie skoczył 93,5 m i 98,0 m i znalazł się na ósmym miejscu (wygrał Morgenstern). W zawodach drużynowych oddał skoki na odległość 105,0 m i 103,0 m, a austriacka reprezentacja zajęła pierwsze miejsce. 3 marca 2011 w konkursie indywidualnym na dużej skoczni Holmenkollbakken zdobył mistrzostwo świata, skokami na 130,0 m i 134,5 m. W zawodach drużynowych na dużej skoczni Austria, ze Schlierenzauerem w składzie, ponownie zajęła 1. miejsce, tym samym zdobywając wszystkie złote medale mistrzostw świata w skokach narciarskich.

2011/2012

Puchar Świata – 2. miejsce

W całym sezonie wygrał 5 konkursów, tyle samo co Andreas Kofler. Średnio oddawał najdłuższe skoki w całym sezonie, przekraczając średnio 130 metry. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 2. miejsce, przegrywając o niecałe 100 punktów z Norwegiem Andreasem Bardalem. Wystąpił w 24 z 26 konkursów.

Turniej Czterech Skoczni – 1. miejsce

Austriak wygrał ten turniej po raz pierwszy w karierze. Wygrał 2 z 4 konkursów (w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen). Wygrana w Oberstdorfie wywołała kontrowersje, bowiem w pierwszej serii oddał bardzo krótki skok i tylko dzięki systemowi KO zakwalifikowałby się do II serii na bardzo dalekim miejscu. Jednak sędziowie po nieudanym skoku Happonena zdecydowali się na powtórzenie I serii.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2010 Kanada Vancouver/Whistlerbrązowy medal (K-95), brązowy medal (K-125)
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana11. miejsce (K-95), 7. miejsce (K-125)
2018 Korea Południowa Pjongczang22. miejsce (K-98)

Drużynowo

2010 Kanada Vancouver/Whistlerzłoty medal[c]
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polanasrebrny medal[d]
2018 Korea Południowa Pjongczang4. miejsce[e]

Starty G. Schlierenzauera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
3.Bronze medal.svg13 lutego2010Kanada WhistlerWhistler Olympic ParkK-95HS-106indywid.101,5 m106,5 m268,0 pkt8,5 pktSimon Ammann
3.Bronze medal.svg20 lutego2010Kanada WhistlerWhistler Olympic ParkK-125HS-140indywid.130,5 m136,0 m262,2 pkt21,4 pktSimon Ammann
1.Gold medal.svg22 lutego2010Kanada WhistlerWhistler Olympic ParkK-125HS-140druż.[c]140,5 m146,5 m1107,9 pkt (290,3 pkt)
11.9 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-95HS-106indywid.96,0 m101,0 m253,3 pkt24,7 pktKamil Stoch
7.15 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-125HS-140indywid.132,5 m130,5 m255,2 pkt23,5 pktKamil Stoch
2.Silver medal.svg17 lutego2014Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-125HS-140druż.[d]128,5 m132,0 m1038,4 pkt (259,9 pkt)2,7 pktNiemcy
22.10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.102,5 m99,5 m212,2 pkt47,1 pktAndreas Wellinger
4.19 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142druż.[e]127,5 m122,5 m978,4 pkt (229,3 pkt)120,1 pktNorwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2007 Japonia Sapporo10. miejsce (K-120), 8. miejsce (K-90)
2009 Czechy Liberecsrebrny medal (K-90), 4. miejsce (K-120)
2011 Norwegia Oslo8. miejsce (K-95), złoty medal (K-120)
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzosrebrny medal (K-95), 8. miejsce (K-120)
2015 Szwecja Falun22. miejsce (K-90), srebrny medal (K-120)
2017 Finlandia Lahti24. miejsce (K-90)

Drużynowo

2007 Japonia Sapporozłoty medal[f]
2009 Czechy Libereczłoty medal[g]
2011 Norwegia Oslozłoty medal (K-95)[h], złoty medal (K-120)[h]
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzosrebrny medal (drużyna mieszana/K-95)[i], złoty medal (K-120)[j]
2015 Szwecja Falunsrebrny medal (K-120)[k]
2017 Finlandia Lahtibrązowy medal (K-116)[l]

Starty G. Schlierenzauera na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
10.24 lutego2007Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134indywid.115,0 m124,5 m223,6 pkt42,5 pktSimon Ammann
1.FIS gold medal.png25 lutego2007Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134druż.[f]123,5 m117,5 m1000,2 pkt (226,3 pkt)
8.3 marca2007Japonia SapporoMiyanomoriK-90HS-98indywid.92,5 m93,0 m240,5 pkt36,5 pktAdam Małysz
2.FIS silver medal.png21 lutego2009Czechy LiberecJeštědK-90HS-100indywid.102,0 m99,0 m275,0 pkt7,0 pktWolfgang Loitzl
4.27 lutego2009Czechy LiberecJeštědK-120HS-134indywid.132,0 m[m]138,6 pkt2,7 pktAndreas Küttel
1.FIS gold medal.png28 lutego2009Czechy LiberecJeštědK-120HS-134druż.[g]127,5 m123,0 m1034,3 pkt (250,4 pkt)
8.26 lutego2011Norwegia OsloMidtstubakkenK-95HS-106indywid.93,5 m98,0 m235,2 pkt34,0 pktThomas Morgenstern
1.FIS gold medal.png27 lutego2011Norwegia OsloMidtstubakkenK-95HS-106druż.[h]105,0 m103,0 m1025,5 pkt (249,9 pkt)
1.FIS gold medal.png3 marca2011Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134indywid.130,0 m134,5 m277,5 pkt
1.FIS gold medal.png5 marca2011Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134druż.[h]125,5 m500,0 pkt (120,0 pkt)
2.FIS silver medal.png23 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-106indywid.98,0 m97,5 m248,4 pkt4,2 pktAnders Bardal
2.FIS silver medal.png24 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-106druż. mix.[i]99,0 m100,0 m986,7 pkt (254,6 pkt)24,3 pktJaponia
8.28 lutego2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134indywid.125,0 m128,5 m279,2 pkt16,6 pktKamil Stoch
1.FIS gold medal.png2 marca2013Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134druż.[j]124,5 m129,0 m1135,9 pkt (281,1 pkt)
22.21 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100indywid.89,0 m88,5 m215,9 pkt36,8 pktRune Velta
2.FIS silver medal.png26 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134indywid.128,0 m130,0 m246,4 pkt22,3 pktSeverin Freund
2.FIS silver medal.png28 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134druż.[k]119,0 m129,0 m853,1 pkt (212,0 pkt)19,4 pktNorwegia
24.25 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.89,5 m90,0 m227,0 pkt43,8 pktStefan Kraft
3.FIS bronze medal.png4 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130druż.[l]124,0 m113,5 m1068,9 pkt (245,7 pkt)35,3 pktPolska

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2008 Niemcy Oberstdorfzłoty medal
2010 Słowenia Planicasrebrny medal
2012 Norwegia Vikersund18. miejsce
2014 Czechy Harrachov24. miejsce
2020 Słowenia Planica26. miejsce

Drużynowo

2008 Niemcy Oberstdorfzłoty medal[n]
2010 Słowenia Planicazłoty medal[o]
2012 Norwegia Vikersundzłoty medal[p]
2020 Słowenia Planica6. miejsce[q]

Starty G. Schlierenzauera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
1.FIS gold medal.png22-23 lutego2008Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213indywid.212,0 m217,5 m208,5 m211,5 m835,4 pkt
1.FIS gold medal.png24 lutego2008Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213druż.[n]206,5 m217,0 m1553,3 pkt (409,7 pkt)
2.FIS silver medal.png19-20 marca2010Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215indywid.209,5 m205,0 m222,5 m230,5 m910,3 pkt25,5 pktSimon Ammann
1.FIS gold medal.png21 marca2010Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215druż.[o]226,5 m231,0 m1641,4 pkt (454,3 pkt)
18.24-25 lutego2012Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225indywid.206,5 m174,5 m[m][m]317,5 pkt91,2 pktRobert Kranjec
1.FIS gold medal.png26 lutego2012Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225druż.[p]217,0 m190,5 m1648,4 pkt (386,1 pkt)
24.14-15 marca2014Czechy HarrachovČertakK-185HS-205indywid.169,5 m175,5 m[m][m]318,2 pkt72,8 pktSeverin Freund
26.11–12 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240indywid.193,0 m199,5 m193,0 m202,0 m686,2 pkt191,0 pktKarl Geiger
6.13 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240druż.[q]202,5 m190,0 m1422,1 pkt (340,8 pkt)305,6 pktNorwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2005 Finlandia Rovaniemi20. miejsce
2006 Słowenia Kranjzłoty medal

Drużynowo

2005 Finlandia Rovaniemi4. miejsce[r]
2006 Słowenia Kranjzłoty medal[s]

Starty G. Schlierenzauera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
4.23 marca2005Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-100druż.[r]90,0 m92,5 m949,0 pkt (225,5 pkt)33,0 pktSłowenia
20.25 marca2005Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-100indywid.87,5 m87,5 m211,5 pkt40,5 pktJoonas Ikonen
1.Gold medal with cup.svg2 lutego2006Słowenia KranjBauhenkK-100HS-109indywid.109,0 m105,5 m259,6 pkt
1.Gold medal with cup.svg4 lutego2006Słowenia KranjBauhenkK-100HS-109druż.[s]104,5 m108,0 m930,6 pkt (254,5 pkt)

Puchar Świata

Gregor Schlierenzauer w swojej karierze zwyciężył w 53 konkursach zaliczanych do klasyfikacji Pucharu Świata. Pod tym względem austriacki skoczek zajmuje pierwsze miejsce w klasyfikacji wszech czasów, wyprzedzając dotychczasowego lidera tej klasyfikacji – Matti Nykänena, który wygrywał 46 razy[37].

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2005/200673.
2006/20074.
2007/20082.
2008/20091.
2009/20102.
2010/20119.
2011/20122.
2012/20131.
2013/20146.
2014/201510.
2015/201643.
2016/201734.
2017/201835.
2018/201948.
2019/202020.
2020/202165.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.3 grudnia2006Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138134,0 m137,0 m276,0 pkt
2.16 grudnia2006Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137131,0 m140,5 m269,2 pkt
3.30 grudnia2006Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137135,5 m142,0 m296,0 pkt* TCS 2006/2007
4.7 stycznia2007Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140139,5 m141,0 m291,9 pkt* TCS 2006/2007
5.7 lutego2007Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140142,5 m138,5 m289,8 pkt
6.1 stycznia2008Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-140132,0 m141,0 m274,4 pkt* TCS 2007/2008
7.25 stycznia2008Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134134,0 m131,0 m276,5 pkt
8.7 marca2008Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138132,0 m129,5 m257,9 pkt* TN 2008
9.9 marca2008Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-115HS-128125,0 m123,5 m265,3 pkt* TN 2008
10.14 marca2008Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215232,5 m225,0 m447,0 pkt
11.16 marca2008Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215217,0 m231,0 m442,1 pkt
12.6 grudnia2008Norwegia TrondheimGranåsenK-123HS-140140,0 m135,0 m285,7 pkt
13.21 grudnia2008Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137133,5 m133,5 m264,1 pkt
14.10 stycznia2009Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200199,5 m215,5 m398,0 pkt* Loty 2008/2009
15.11 stycznia2009Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200203,5 m202,0 m393,6 pkt* Loty 2008/2009
16.17 stycznia2009Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134130,5 m138,5 m285,7 pkt
17.24 stycznia2009Kanada WhistlerWhistler Olympic Park Ski JumpK-125HS-140142,0 m139,5 m289,2 pkt
18.25 stycznia2009Kanada WhistlerWhistler Olympic Park Ski JumpK-125HS-140137,5 m149,0 m293,2 pkt
19.31 stycznia2009Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134133,0 m120,5 m253,3 pkt
20.8 lutego2009Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145144,0 m135,0 m267,2 pkt* FTT
21.11 lutego2009Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140131,5 m135,0 m261,2 pkt* FTT
22.8 marca2009Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-9792,5 m92,5 m242,0 pkt* TN 2009
23.15 marca2009Norwegia VikersundVikersundbakkenK-185HS-207207,5 m192,0 m386,4 pkt* TN 2009, Loty 2008/2009
24.20 marca2009Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215203,0 m196,1 pkt* Loty 2008/2009
25.5 grudnia2009Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138125,5 m141,0 m268,9 pkt
26.19 grudnia2009Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137137,0 m130,0 m265,6 pkt
27.1 stycznia2010Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-140136,5 m137,5 m277,7 pkt* TCS 2009/2010
28.3 stycznia2010Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130130,0 m122,0 m251,1 pkt* TCS 2009/2010
29.10 stycznia2010Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200203,5 m205,0 m401,7 pkt* Loty 2009/2010
30.22 stycznia2010Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134138,0 m133,0 m289,8 pkt
31.23 stycznia2010Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134140,0 m134,5 m295,6 pkt
32.6 lutego2010Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145142,5 m137,5 m273,7 pkt* FTT
33.12 lutego2011Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225243,5 m232,5 m498,6 pkt* Loty 2010/2011, ex aequo z J.R. Evensenem
34.13 lutego2011Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225227,0 m237,5 m487,5 pkt* Loty 2010/2011
35.18 marca2011Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215219,0 m226,0 m450,9 pkt* Loty 2010/2011
36.9 grudnia2011Czechy HarrachovČerťákK-125HS-142140,5 m128,0 m246,8 pkt
37.30 grudnia2011Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137133,5 m137,5 m283,3 pkt* TCS 2011/2012
38.1 stycznia2012Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-140138,0 m134,0 m274,5 pkt* TCS 2011/2012
39.21 stycznia2012Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134131,5 m132,0 m300,3 pkt
40.4 lutego2012Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134134,0 m134,5 m249,8 pkt
41.25 listopada2012Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138141,0 m137,0 m275,5 pkt
42.8 grudnia2012Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-95HS-106104,5 m105,5 m270,7 pkt
43.16 grudnia2012Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137136,0 m131,0 m273,7 pkt
44.4 stycznia2013Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130131,5 m123,0 m253,7 pkt* TCS 2012/2013
45.6 stycznia2013Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140133,0 m137,5 m272,7 pkt* TCS 2012/2013
46.26 stycznia2013Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225216,5 m240,0 m418,7 pkt* Loty 2012/2013
47.3 lutego2013Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205193,5 m211,0 m421,7 pkt* Loty 2012/2013
48.3 lutego2013Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205197,5 m191,8 pkt* Loty 2012/2013
49.17 marca2013Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134134,5 m135,0 m270,1 pkt* ex aequo z Piotrem Żyłą
50.22 marca2013Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215217,5 m213,5 m412,2 pkt* Loty 2012/2013
51.29 listopada2013Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142128,5 m143,0 m273,2 pkt
52.7 grudnia2013Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-90HS-100105,5 m97,0 m288,5 pkt
53.6 grudnia2014Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138127,5 m138,5 m302,7 pkt

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2005/2006
2006/20075117
2007/200867114
2008/2009133420
2009/201082111
2010/2011314
2011/20125319
2012/2013102416
2013/20142125
2014/2015112
2015/2016
2016/2017
2017/2018
2018/2019
2019/2020
Suma53201588

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu świata chronologicznie

Gregor Schlierenzauer 88 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata (w klasyfikacji wszech czasów zajmuje pod tym względem 3. pozycję), z czego 53 na najwyższym jego stopniu (1. wynik w historii). Oprócz tego 20 razy był drugi i 15 razy był trzeci.

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.3 grudnia2006Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138134,0 m137,0 m276,0 pkt1.
2.16 grudnia2006Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137131,0 m140,5 m269,2 pkt1.
3.17 grudnia2006Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137131,5 m134,5 m262,3 pkt3.18,6 pktAnders Jacobsen
4.30 grudnia2006Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137135,5 m142,0 m296,0 pkt1.
5.7 stycznia2007Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140139,5 m141,0 m291,9 pkt1.
6.4 lutego2007Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142128,5 m130,5 m245,7 pkt2.12,0 pktAdam Małysz
7.7 lutego2007Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140142,5 m138,5 m289,8 pkt1.
8.8 grudnia2007Norwegia TrondheimGranåsenK-120HS-131134,0 m129,5 m269,8 pkt2.5,9 pktThomas Morgenstern
9.13 grudnia2007Austria VillachAlpenarenaK-90HS-9892,0 m94,5 m242,5 pkt3.12,0 pktThomas Morgenstern
10.14 grudnia2007Austria VillachAlpenarenaK-90HS-9892,5 m93,0 m243,5 pkt2.6,0 pktThomas Morgenstern
11.23 grudnia2007Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137124,5 m136,0 m248,9 pkt2.3,8 pktAndreas Küttel
12.30 grudnia2007Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137136,0 m130,5 m280,7 pkt2.15,2 pktThomas Morgenstern
13.1 stycznia2008Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-140132,0 m141,0 m274,4 pkt1.
14.25 stycznia2008Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134134,0 m131,0 m276,5 pkt1.
15.8 lutego2008Czechy LiberecJeštědK-120HS-134130,5 m129,0 m268,1 pkt2.4,3 pktThomas Morgenstern
16.9 lutego2008Czechy LiberecJeštědK-120HS-134127,0 m128,5 m258,4 pkt2.3,9 pktAnders Jacobsen
17.3 marca2008Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127132,0 m137,6 pkt2.5,0 pktJanne Happonen
18.7 marca2008Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138132,0 m129,5 m257,9 pkt1.
19.9 marca2008Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-115HS-128125,0 m123,5 m265,3 pkt1.
20.14 marca2008Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215232,5 m225,0 m447,0 pkt1.
21.16 marca2008Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215217,0 m231,0 m442,1 pkt1.
22.29 listopada2008Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142121,0 m133,5 m255,1 pkt3.5,4 pktSimon Ammann
23.6 grudnia2008Norwegia TrondheimGranåsenK-123HS-140140,0 m135,0 m285,7 pkt1.
24.7 grudnia2008Norwegia TrondheimGranåsenK-123HS-140134,5 m135,0 m274,8 pkt3.5,4 pktSimon Ammann
25.13 grudnia2008Włochy PragelatoTrampolino a MonteK-125HS-140135,0 m134,0 m265,7 pkt2.1,7 pktSimon Ammann
26.20 grudnia2008Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137135,0 m134,0 m265,7 pkt3.9,7 pktSimon Ammann
27.21 grudnia2008Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137133,5 m133,5 m264,1 pkt1.
28.4 stycznia2009Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130126,0 m127,5 m260,3 pkt2.0,7 pktWolfgang Loitzl
29.10 stycznia2009Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200199,5 m215,5 m398,0 pkt1.
30.11 stycznia2009Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200203,5 m202,0 m393,6 pkt1.
31.16 stycznia2009Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134127,5 m130,0 m262,5 pkt2.10,2 pktWolfgang Loitzl
32.17 stycznia2009Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134130,5 m138,5 m285,7 pkt1.
33.24 stycznia2009Kanada WhistlerWhistler Olympic Park Ski JumpK-125HS-140142,0 m139,5 m289,2 pkt1.
34.25 stycznia2009Kanada WhistlerWhistler Olympic Park Ski JumpK-125HS-140137,5 m149,0 m293,2 pkt1.
35.31 stycznia2009Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134133,0 m120,5 m253,3 pkt1.
36.8 lutego2009Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145144,0 m135,0 m267,2 pkt1.
37.11 lutego2009Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140131,5 m135,0 m261,2 pkt1.
38.8 marca2009Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-9792,5 m92,5 m242,0 pkt1.
39.13 marca2009Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138128,5 m138,0 m268,9 pkt3.19,8 pktHarri Olli
40.15 marca2009Norwegia VikersundVikersundbakkenK-185HS-207207,5 m192,0 m386,4 pkt1.
41.20 marca2009Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215203,0 m196,1 pkt1.
42.5 grudnia2009Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138125,5 m141,0 m386,4 pkt1.
43.18 grudnia2009Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137136,5 m132,5 m268,2 pkt2.2,2 pktSimon Ammann
44.19 grudnia2009Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137137,0 m130,0 m265,6 pkt1.
45.1 stycznia2010Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-140136,5 m137,5 m277,7 pkt1.
46.3 stycznia2010Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130130,0 m122,0 m251,1 pkt1.
47.10 stycznia2010Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200203,5 m205,0 m401,7 pkt1.
48.22 stycznia2010Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134138,0 m133,0 m289,8 pkt1.
49.23 stycznia2010Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134140,0 m134,5 m295,6 pkt1.
50.3 lutego2010Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140129,0 m129,5 m245,4 pkt3.18,5 pktSimon Ammann
51.6 lutego2010Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145142,5 m137,5 m273,7 pkt1.
52.12 marca2010Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138132,0 m132,5 m271,4 pkt2.3,1 pktSimon Ammann
53.5 lutego2011Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213198,0 m208,5 m404,5 pkt3.27,9 pktMartin Koch
54.12 lutego2011Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225243,5 m232,5 m498,6 pkt1.
55.13 lutego2011Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225227,0 m237,5 m487,5 pkt1.
56.18 marca2011Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215219,0 m226,0 m450,9 pkt1.
57.27 listopada2011Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142141,5 m130,5 m263,5 pkt2.0,7 pktAndreas Kofler
58.9 grudnia2011Czechy HarrachovČerťákK-125HS-142140,5 m128,0 m246,8 pkt1.
59.30 grudnia2011Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137133,5 m137,5 m283,3 pkt1.
60.1 stycznia2012Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-140138,0 m134,0 m274,5 pkt1.
61.4 stycznia2012Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130130,5 m123,0 m247,6 pkt2.5,2 pktAndreas Kofler
62.6 stycznia2012Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140131,0 m128,4 pkt3.10,3 pktThomas Morgenstern
63.21 stycznia2012Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134131,5 m132,0 m300,3 pkt1.
64.4 lutego2012Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134134,0 m134,5 m249,8 pkt1.
65.5 lutego2012Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-120HS-134126,0 m130,0 m256,9 pkt2.1,6 pktKamil Stoch
66.25 listopada2012Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138141,0 m137,0 m275,5 pkt1.
67.8 grudnia2012Rosja Krasnaja PolanaRusskije GorkiK-95HS-106104,5 m105,5 m270,7 pkt1.
68.15 grudnia2012Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137134,0 m132,0 m268,1 pkt3.4,5 pktAndreas Kofler
69.16 grudnia2012Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-137136,0 m131,0 m273,7 pkt1.
70.30 grudnia2012Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137134,5 m138,5 m297,0 pkt2.11,6 pktAnders Jacobsen
71.1 stycznia2013Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-140134,0 m136,5 m276,8 pkt2.0,9 pktAnders Jacobsen
72.4 stycznia2013Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130131,5 m123,0 m253,7 pkt1.
73.6 stycznia2013Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140133,0 m137,5 m272,7 pkt1.
74.26 stycznia2013Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225216,5 m240,0 m418,7 pkt1.
75.27 stycznia2013Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225219,0 m225,0 m400,0 pkt3.16,5 pktRobert Kranjec
76.3 lutego2013Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205193,5 m211,0 m421,7 pkt1.
77.3 lutego2013Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205197,5 m191,8 pkt1.
78.13 lutego2013Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140136,0 m132,0 m253,1 pkt3.6,4 pktJaka Hvala
79.16 lutego2013Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213204,0 m206,5 m409,0 pkt3.0,8 pktRichard Freitag
80.17 marca2013Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134134,5 m135,0 m270,1 pkt1.
81.22 marca2013Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215217,5 m213,5 m412,2 pkt1.
82.29 listopada2013Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142128,5 m143,0 m273,2 pkt1.
83.7 grudnia2013Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-90HS-100105,5 m97,0 m288,5 pkt1.
84.11 stycznia2014Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200194,0 m194,0 m380,3 pkt3.11,3 pktNoriaki Kasai
85.12 stycznia2014Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200186,0 m197,5 m366,9 pkt2.2,1 pktPeter Prevc
86.2 marca2014Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130126,0 m130,0 m270,2 pkt3.10,8 pktKamil Stoch
87.6 grudnia2014Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138127,5 m138,5 m302,7 pkt1.
88.13 grudnia2014Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134129,0 m133,0 m257,3 pkt2.5,8 pktAnders Fannemel

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Sezon 2005/2006
Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS134Lillehammer HS134Harrachov HS142Harrachov HS142Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS125Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Willingen HS145Lahti HS130Kuopio HS127Lillehammer HS134Oslo HS128Planica HS215Planica HS215punkty
-------------------24--7
Sezon 2006/2007
Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS125Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Vikersund HS207Zakopane HS134Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Klingenthal HS140Willingen HS145Lahti HS130Kuopio HS127Oslo HS128Oslo HS128Planica HS215Planica HS215Planica HS215punkty
-411314111-9410821173891941---956
Sezon 2007/2008
Ruka HS142Trondheim HS131Trondheim HS131Villach HS98Villach HS98Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Predazzo HS134Predazzo HS134Harrachov HS205Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Liberec HS134Liberec HS134Willingen HS145Kuopio HS127Kuopio HS127Lillehammer HS138Oslo HS128Planica HS215Planica HS215punkty
429324221542186-18--2282411111561
Sezon 2008/2009
Ruka HS142Trondheim HS140Trondheim HS140Pragelato HS140Pragelato HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Zakopane HS134Zakopane HS134Whistler HS140Whistler HS140Sapporo HS134Willingen HS145Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Lahti HS97Kuopio HS127Lillehammer HS138Vikersund HS207Planica HS215Planica HS215punkty
31324314424112111111811031152083
Sezon 2009/2010
Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Oberstdorf HS213Klingenthal HS140Willingen HS145Lahti HS130Kuopio HS127Lillehammer HS138Oslo HS134punkty
1914216911651--117314112121368
Sezon 2010/2011
Ruka HS142Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS137Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Harrachov HS205Harrachov HS205Sapporo HS134Sapporo HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Zakopane HS134Willingen HS145Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Planica HS215Planica HS215punkty
14161420-----1823513--691955311814761
Sezon 2011/2012
Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Harrachov HS142Harrachov HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
264181141123730181--1218761216541267
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100Lillehammer HS138Ruka HS142Krasnaja Polana HS106Krasnaja Polana HS106Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Vikersund HS225Vikersund HS225Harrachov HS205Harrachov HS205Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
814125312211-8--1311331551611111620
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Falun HS134Lahti HS130Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS139Planica HS139punkty
-1115482749841832812----18831013558943
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Kuopio HS100Trondheim HS140Oslo HS134Oslo HS134Planica HS225Planica HS225punkty
15241211324231117457243815--1320710--72781717129739
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
171420----312133-------------------53
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
-----------31833719-----20-28--94
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
----224634131937333840--191725q3827-77
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
4812q3445--------------3042dq------23
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
3014444123715313561720171514323337740q171226131018356
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
44----3024--32dq--38-----------8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon
2006/2007
Willingen HS145Lahti HS130
11
Sezon
2007/2008
Ruka HS142Willingen HS145Planica HS215
233
Sezon
2008/2009
Ruka HS142Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS130Vikersund HS207Planica HS215
2--114
Sezon
2009/2010
Ruka HS142Oberstdorf HS213Willingen HS145Lahti HS130
11--
Sezon
2010/2011
Ruka HS142Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS130Planica HS215
11111
Sezon
2011/2012
Ruka HS142Harrachov HS142Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS97Planica HS215
122211
Sezon
2012/2013
Lillehammer HS 100 (mikst)Ruka HS142Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS213Lahti HS130Planica HS215
122-4243
Sezon
2013/2014
Klingenthal HS140Lillehammer HS100 (mikst)Zakopane HS134Lahti HS130Planica HS139
52311
Sezon
2014/2015
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Lahti HS130Planica HS225
82552
Sezon
2015/2016
Klingenthal HS140Willingen HS145Zakopane HS134Oslo HS134Kuopio HS127Planica HS225
3-----
Sezon
2016/2017
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
-42-3-
Sezon
2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
--5443-6
Sezon
2018/2019
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
--1----
Sezon
2019/2020
Wisła HS134Klingenthal HS140Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134
-2--6
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Gregor Schlierenzauer występował jedenastokrotnie w Turnieju Czterech Skoczni. W sezonie 2006/2007 zwyciężając w Oberstdorfie i zajmując 4. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, Austriak był na prowadzeniu turnieju po części niemieckiej. W Austrii był 11. w Innsbrucku oraz zwyciężył w Bischofshofen i ostateczne zajął drugą pozycję w Turnieju Czterech Skoczni. Rok później ponownie po dwóch pierwszych zawodach był liderem cyklu. Turniej przegrał w Bischofshofen, zajmując w ostatnim z konkursów 42. lokatę. Na przełomie lat 2008/2009 Gregor był w konkursach Turnieju Czterech Skoczni trzykrotnie czwarty. Drugie miejsce zajęte w Innsbrucku pozwoliło mu jednak stanąć na najniższym stopniu podium klasyfikacji końcowej cyklu. W sezonie 2009/2010 w pierwszym konkursie Turnieju Czterech skoczni zajął dziewiąte miejsce. W noworocznym konkursie w Garmisch-Partenkirchen był najlepszy. Wynik ten powtórzył również 3 stycznia 2010 na skoczni Bergisel w Innsbrucku.

W 60. Turnieju Czterech Skoczni odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w klasyfikacji generalnej tej imprezy, wygrywając dwa konkursy. Rok później odniósł kolejny triumf w tej imprezie zajmując dwukrotnie miejsce drugie podczas niemieckiej części turnieju, a następnie dwukrotnie zwyciężając w części austriackiej. Jego przewaga w klasyfikacji końcowej nad drugim zawodnikiem wyniosła 13 punktów. W kolejnych latach Gregor nie odnosił już takich sukcesów w Turnieju Czterech Skoczni zajmując miejsca poza podium.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2006/20072.
2007/200812.
2008/20093.
2009/20104.
2010/201136.
2011/20121.
2012/20131.
2013/20148.
2014/20157.
2015/201633.
2017/201826.
2019/202028.
2020/202160.

Starty G. Schlierenzauera w konkursach Turnieju Czterech Skoczni chronologicznie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSRywal (KO)WynikSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
1.30 grudnia2006Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Primož Piklzwycięstwo135,5 m142,0 m296,0 pkt
4.1 stycznia2007Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-115HS-125Choi Yong-jikzwycięstwo123,0 m129,4 pkt6,5 pktAndreas Küttel
11.4 stycznia2007Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Stefan Thurnbichlerzwycięstwo122,0 m119,0 m227,3 pkt35,7 pktAnders Jacobsen
1.7 stycznia2007Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Simon Ammannzwycięstwo139,5 m141,0 m291,9 pkt
2.30 grudnia2007Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Bjørn Einar Romørenzwycięstwo136,0 m130,5 m280,7 pkt15,2 pktThomas Morgenstern
1.1 stycznia2008Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140132,0 m141,0 m274,4 pkt
5.5 stycznia2008Austria Bischofshofen[t]im. Paula AusserleitneraK-125HS-140132,5 m132,0 m256,6 pkt25,9 pktJanne Ahonen
42.6 stycznia2008Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140114,5 m90,6 pkt161,0 pktJanne Ahonen
4.29 grudnia2008Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Piotr Żyłazwycięstwo133,0 m134,0 m280,1 pkt6,3 pktSimon Ammann
4.1 stycznia2009Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Simon Ammannszczęśliwy przegrany134,0 m130,5 m257,6 pkt18,7 pktWolfgang Loitzl
2.4 stycznia2009Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Wolfgang Loitzlszczęśliwy przegrany126,0 m127,5 m260,3 pkt0,7 pktWolfgang Loitzl
4.6 stycznia2009Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Dmitrij Wasiljewzwycięstwo138,5 m136,0 m279,1 pkt22,1 pktWolfgang Loitzl
9.29 grudnia2009Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Andrea Morassizwycięstwo118,0 m123,0 m228,8 pkt36,4 pktAndreas Kofler
1.1 stycznia2010Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Kai Kovaljeffzwycięstwo136,5 m137,5 m277,7 pkt
1.3 stycznia2010Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130130,0 m122,0 m251,1 pkt
6.6 stycznia2010Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Andrea Morassizwycięstwo128,5 m134,0 m253,5 pkt12,2 pktThomas Morgenstern
18.3 stycznia2011Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Stephan Hockezwycięstwo122,5 m117,5 m230,7 pkt35,8 pktThomas Morgenstern
23.6 stycznia2011Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Robert Kranjeczwycięstwo124,5 m120,0 m221,4 pkt57,3 pktTom Hilde
1.30 grudnia2011Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Marco Grigolizwycięstwo133,0 m137,5 m283,3 pkt
1.1 stycznia2012Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Bjørn Einar Romørenzwycięstwo138,0 m144,0 m274,5 pkt
2.4 stycznia2012Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Andrea Morassizwycięstwo130,5 m123,0 m247,6 pkt5,2 pktAndreas Kofler
3.6 stycznia2012Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140131,0 m127,4 pkt10,3 pktThomas Morgenstern
2.30 grudnia2012Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Anton Kaliniczenkozwycięstwo134,5 m138,5 m297,0 pkt11,6 pktAnders Jacobsen
2.1 stycznia2013Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Felix Schoftzwycięstwo134,0 m136,5 m276,8 pkt0,9 pktAnders Jacobsen
1.4 stycznia2013Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130David Unterbergerzwycięstwo131,5 m123,0 m253,7 pkt
1.6 stycznia2013Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Robert Kranjeczwycięstwo133,0 m137,5 m272,7 pkt
9.29 grudnia2013Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Čestmír Kožíšekzwycięstwo130,5 m137,0 m281,6 pkt20,3 pktSimon Ammann
8.1 stycznia2014Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Michael Neumayerzwycięstwo133,5 m133,0 m264,8 pkt31,3 pktThomas Diethart
4.4 stycznia2014Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Ilmir Chazietdinowzwycięstwo131,5 m125,4 pkt2,1 pktAnssi Koivuranta
18.6 stycznia2014Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Andreas Wankzwycięstwo131,5 m130,5 m260,2 pkt35,3 pktThomas Diethart
17.29 grudnia2014Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Michael Hayböckszczęśliwy przegrany133,0 m119,5 m247,5 pkt44,4 pktStefan Kraft
4.1 stycznia2015Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Anders Jacobsenszczęśliwy przegrany132,5 m139,5 m275,7 pkt10,3 pktAnders Jacobsen
5.4 stycznia2015Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Michael Hayböckzwycięstwo127,0 m129,5 m262,4 pkt16,1 pktRichard Freitag
7.6 stycznia2015Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Reruhi Shimizuzwycięstwo132,0 m130,0 m264,6 pkt23,8 pktMichael Hayböck
31.29 grudnia2015Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Kenneth Gangnesprzegrana117,0 m116,9 pkt190,3 pktSeverin Freund
21.1 stycznia2016Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Stephan Leyheszczęśliwy przegrany124,5 m123,5 m218,0 pkt54,7 pktPeter Prevc
33.3 stycznia2016Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Noriaki Kasaiprzegrana117,0 m104,5 pkt165,0 pktPeter Prevc
13.30 grudnia2017Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137David Siegelzwycięstwo116,5 m116,5 m246,0 pkt33,7 pktKamil Stoch
19.1 stycznia2018Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-140Maciej Kotzwycięstwo129,5 m127,5 m247,7 pkt35,7 pktKamil Stoch
37.4 stycznia2018Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Timi Zajcprzegrana117,0 m106,0 pkt164,1 pktKamil Stoch
33.6 stycznia2018Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140Manuel Fettnerprzegrana118,0 m102,5 pkt173,1 pktKamil Stoch
31.29 grudnia2019Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137Stefan Kraftprzegrana121,5 m124,2 pkt180,9 pktRyōyū Kobayashi
35.1 stycznia2020Niemcy Ga-PaGroße OlympiaschanzeK-125HS-142Stefan Kraftprzegrana124,5 m115,0 pkt174,8 pktMarius Lindvik
6.4 stycznia2020Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130Kamil Stochzwycięstwo127,5 m126,0 m240,0 pkt13,3 pktMarius Lindvik
17.6 stycznia2020Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-142Mackenzie Boyd-Cloweszwycięstwo129,0 m133,0 m258,1 pkt42,8 pktDawid Kubacki
32.3 stycznia2021Austria InnsbruckBergiselK-120HS-128Michaił Nazarowprzegrana123,5 m114,0 pkt147,6 pktKamil Stoch
DSQ6 stycznia2021Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-142Peter PrevcprzegranaKamil Stoch

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200650.
200724.
20081.
20091.
20104.

Starty G. Schlierenzauera w konkursach Turnieju Nordyckiego chronologicznie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
24.12 marca2006Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-115HS-128114,5 m118,0 m234,0 pkt45,0 pktAdam Małysz
38.11 marca2007Finlandia LahtiSalpausselkäK-115HS-130107,0 m93,3 pkt172,5 pktAdam Małysz
9.13 marca2007Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127115,5 m111,0 m201,2 pkt27,8 pktAdam Małysz
19.17 marca2007Norwegia Oslo[u]HolmenkollbakkenK-115HS-128113,0 m111,5 m212,6 pkt60,3 pktAdam Małysz
41.18 marca2007Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-115HS-12897,5 m77,5 pkt44,3 pktSimon Ammann
2.3 marca2008Finlandia Kuopio[v]PuijoK-120HS-127132,0 m137,6 pkt5,0 pktJanne Happonen
4.4 marca2008Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127114,5 m129,0 m236,8 pkt11,5 pktJanne Ahonen
1.7 marca2008Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138132,0 m129,5 m257,9 pkt
1.9 marca2008Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-115HS-128125,0 m123,5 m265,3 pkt
1.8 marca2009Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-9792,5 m92,5 m242,0 pkt
10.10 marca2009Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127116,5 m118,0 m217,6 pkt24,1 pktTakanobu Okabe
3.13 marca2009Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138128,5 m138,0 m268,9 pkt19,8 pktHarri Olli
1.15 marca2009Norwegia VikersundVikersundbakkenK-185HS-207207,5 m192,0 m386,4 pkt
4.7 marca2010Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130124,0 m127,0 m264,9 pkt19,5 pktSimon Ammann
11.9 marca2010Finlandia KuopioPuijoK-120HS-127116,0 m113,0 m195,6 pkt54,4 pktSimon Ammann
2.12 marca2010Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-138132,0 m132,5 m271,4 pkt3,1 pktSimon Ammann
12.14 marca2010Norwegia OsloHolmenkollbakkenK-120HS-134125,5 m119,5 m237,1 pkt30,6 pktSimon Ammann

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201728.
201829.
202011.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201947.
20208.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201823.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
202018.

Puchar Świata w lotach

Debiut Gregora Schlierenzauera na mamucim obiekcie miał miejsce podczas mistrzostw świata w lotach narciarskich w 2008 roku, które nie były zaliczane do Pucharu Świata w lotach. W mistrzostwach Austriak zdobył dwa złote medale. Jego pierwszy start w Pucharze Świata w lotach miał miejsce 14 marca 2008 podczas zawodów na Letalnicy w Planicy. Austriak odniósł w nich zwycięstwo. Od tego czasu do 14 lutego 2009 wygrywał wszystkie konkursy PŚ na skoczniach mamucich. Wtedy to, na skoczni im. Heiniego Klopfera w Oberstdorfie zajął ósmą pozycję.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2008/20091.[38]
2009/20102.[39]
2010/20111.[40]
2011/20128.[41]
2012/20131.[42]
2013/20143.[43]
2014/201518.
2016/201734.
2017/201846.
2019/2020niesklasyfikowany

Starty G. Schlierenzauera w konkursach Pucharu Świata w lotach chronologicznie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
1.14 marca2008Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215232,5 m225,0 m447,0 pkt
1.16 marca2008Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215217,0 m231,0 m442,1 pkt
1.10 stycznia2009Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200199,5 m215,5 m398,0 pkt
1.11 stycznia2009Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200203,5 m202,0 m393,6 pkt
8.14 lutego2009Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213205,5 m198,5 m392,3 pkt43,5 pktHarri Olli
115 marca2009Norwegia VikersundVikersundbakkenK-185HS-207207,5 m192,0 m386,4 pkt
1.20 marca2009Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215203,0 m196,1 pkt
5.22 marca2009Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215210,0 m200,5 m399,1 pkt25,5 pktHarri Olli
5.9 stycznia2010Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200192,5 m193,0 m372,1 pkt10,4 pktRobert Kranjec
1.10 stycznia2010Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200203,5 m205,0 m401,7 pkt
7.31 stycznia2010Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213197,0 m192,5 m386,5 pkt40,2 pktAnders Jacobsen
5.8 stycznia2011Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205205,0 m189,5 m402,2 pkt23,0 pktMartin Koch
13.9 stycznia2011Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205189,5 m169,0 m354,6 pkt59,9 pktThomas Morgenstern
3.5 lutego2011Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213198,0 m208,5 m404,5 pkt27,9 pktMartin Koch
1.12 lutego2011Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225243,5 m232,5 m498,6 pkt
1.13 lutego2011Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225227,0 m237,5 m487,5 pkt
1.18 marca2011Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215219,0 m226,0 m450,9 pkt
4.20 marca2011Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215205,5 m201,4 pkt15,9 pktKamil Stoch
7.15 stycznia2012Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200184,5 m190,3 pkt22,2 pktRobert Kranjec
30.15 stycznia2012Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200203,5 mDSQ201,5 pkt163,4 pktAnders Bardal
7.18 lutego2012Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213205,5 m206,0 m421,7 pkt22,7 pktMartin Koch
5.16 marca2012Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215215,5 m219,5 m414,4 pkt19,9 pktRobert Kranjec
4.18 marca2012Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215209,5 m217,2 pkt25,3 pktMartin Koch
1.26 stycznia2013Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225216,5 m240,0 m418,7 pkt
3.27 stycznia2013Norwegia VikersundVikersundbakkenK-195HS-225219,0 m225,0 m400,0 pkt16,5 pktRobert Kranjec
1.3 lutego2013Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205193,5 m211,0 m421,7 pkt
1.3 lutego2013Czechy HarrachovČerťákK-185HS-205197,5 m191,8 pkt
3.16 lutego2013Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-185HS-213204,0 m206,5 m409,0 pkt0,8 pktRichard Freitag
1.22 marca2013Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215217,5 m213,5 m412,2 pkt
11.24 marca2013Słowenia PlanicaLetalnicaK-185HS-215198,5 m210,0 m400,7 pkt24,8 pktJurij Tepeš
3.11 stycznia2014Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200194,0 m194,0 m380,3 pkt11,3 pktNoriaki Kasai
2.12 stycznia2014Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-185HS-200186,0 m197,5 m366,9 pkt2,1 pktPeter Prevc
24.10 stycznia2015Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-200HS-225169,0 m153,0 m281,6 pkt138,8 pktSeverin Freund
12.20 marca2015Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-225203,0 m221,5 m399,0 pkt79,5 pktPeter Prevc
9.22 marca2015Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-225228,5 m218,0 m401,0 pkt35,4 pktJurij Tepeš
19.4 lutego2017Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-225185,0 m214,5 m355,3 pkt84,6 pktStefan Kraft
28.19 marca2017Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-225196,0 m153,0 m258,8 pkt207,8 pktKamil Stoch
38.13 stycznia2018Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-200HS-235173,5 m137,8 pkt269,8 pktAndreas Stjernen
38.18 marca2018Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240166,5 m129,8 pkt314,5 pktRobert Johansson
27.23 marca2018Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240210,5 m194,0 m373,3 pkt82,6 pktKamil Stoch
40.15 lutego2020Austria Tauplitz/Bad MitterndorfKulmK-200HS-235182,5 m146,9 pkt271,6 pktPiotr Żyła

Letnie Grand Prix

Gregor Schlierenzauer ma w dorobku jedno zwycięstwo w końcowej klasyfikacji Letniego Grand Prix na igelicie. Zwyciężył w sezonie 2008, kiedy w ośmiu swoich startach pięciokrotnie stawał na najwyższym stopniu podium[44]. Schlierenzauer na podium końcowej klasyfikacji cyklu był również w 2007 roku, kiedy to lepsi od niego byli tylko Thomas Morgenstern i Adam Małysz[45].

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20065.[46]
20073.[45]
20081.[44]
20095.
201016.
20114.
201241.
201364.
20144.
201531.
201725.
201829.
201912.
202025.

2006 – 5. miejsce

W swoim debiutanckim sezonie w Letniego Grand Prix, Gregor Schlierenzauer zajął w końcowej klasyfikacji piątą pozycję. W pierwszym konkursie, 6 sierpnia na skoczni w Hinterzarten stanął na podium, plasując się na trzecim miejscu. Dwa dni później w Predazzo był 21. 12 sierpnia w Einsiedeln ponownie stanął na podium, zajmując drugą pozycję i przegrywając z Andreasem Koflerem. 14 sierpnia w Courchevel odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w letnim cyklu. 26 sierpnia w Zakopanem, stanął na drugim stopniu podium, przegrywając z Adamem Małyszem. W kolejnych konkursach Schlierenzauer nie wystartował[46].

2007 – 3. miejsce

W pierwszym z konkursów Letniego Grand Prix 2007, 12 sierpnia 2007 w Hinterzarten Gregor Schlierenzauer zajął trzecie miejsce, przegrywając z Thomasem Morgensternem i Adamem Małyszem. Dwa dni później na skoczni w Courchevel zajął 7. pozycję. 16 sierpnia w Pragelato zwyciężył, ustanawiając nowy letni rekord obiektu – 143,5 metra. Dwa dni później w Einsiedeln był szósty. 24 i 25 sierpnia w zawodach na Wielkiej Krokwi Schlierenzauer zajmował odpowiednio 5. i 7. miejsce. Austriak wystąpił jeszcze tylko w kończących edycję konkursie – 4 października w Klingenthal. Zakończył je zwycięstwem na Vogtland Arena. Mimo że Schlierenzauer nie wystartował w zawodach na skoczniach w Hakubie i Oberhofie, stanął na najniższym stopniu podium klasyfikacji generalnej, przegrywając tylko z Thomasem Morgensternem i Adamem Małyszem[45].

2008 – 1. miejsce

W Letniego Grand Prix 2008 reprezentant Austrii zwyciężył w klasyfikacji końcowej, wygrywając pięć konkursów należących do cyklu. W Hinterzarten uplasował się na szóstym miejscu. 1 sierpnia w Einsiedeln zajął drugą pozycję tuż za Andreasem Koflerem. We Courchevel Schlierenzauer uplasował się na czwartej pozycji. W pozostałych swoich występach – w Predazzo, dwukrotnie w Zakopanem oraz w Klingenthal i Libercu zwyciężył[44].

2009 – 5. miejsce

Tryumfator sprzed roku wystąpił tylko w trzech konkursach. W Zakopanem zajął pierwsze i drugie miejsce, w Klingenthal pierwsze. 280 punktów dało mu piąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Gregor Schlierenzauer trzynastokrotnie wygrał konkursy zaliczane do Letniego Grand Prix, a całą klasyfikację jednokrotnie. Trzykrotnie zwyciężał w Zakopanem i w Klingenthal, a dwukrotnie w Pragelato i w Hinzenbach.

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.14 sierpnia2006Francja CourchevelTremplin Le PrazK-120HS-132123,5 m134,5 m255,4 pkt* TCN
2.16 sierpnia2007Włochy PragelatoTrampolino a MonteK-125HS-140133,0 m143,5 m277,2 pkt* TCN
3.6 października2007Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140137,0 m143,5 m285,4 pkt
4.5 sierpnia2008Włochy PragelatoTrampolino a MonteK-125HS-140136,5 m135,0 m271,7 pkt* TCN
5.30 sierpnia2008Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134125,0 m135,0 m267,5 pkt
6.30 sierpnia2008Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134129,5 m126,0 m258,9 pkt
7.3 października2008Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140139,0 m138,5 m282,5 pkt
8.4 października2008Czechy LiberecJeštědK-120HS-134135,5 m129,0 m274,1 pkt
9.22 sierpnia2009Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134130,0 m132,0 m280,9 pkt
10.3 października2009Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140136,5 m140,5 m265,2 pkt
11.1 października2011Austria HinzenbachEnergie AG-SkisprungArenaK-85HS-9493,0 m92,5 m248,5 pkt
12.9 sierpnia2014Szwajcaria EinsiedelnAndreas Küttel-SchanzeK-105HS-117112,5 m115,5 m412,5 pkt[w]
13.27 września2015Austria HinzenbachEnergie AG-SkisprungArenaK-85HS-9496,0 m89,5 m242,8 pkt

Miejsca na podium w Letnim Grand Prix

Sezon1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
20061214
2007213
2008516
2009213
201011
20111315
2012
2013
2014112
201511
2017
2018
201911
Suma139426

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Oprócz trzynastu zwycięstw, Gregor Schlierenzauer dwunastokrotnie stawał na podium w zawodach o Letnie Grand Prix – ośmiokrotnie na drugim i czterokrotnie na trzecim miejscu.

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.6 sierpnia2006Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108102,5 m102,0 m258,5 pkt3.16,5 pktGeorg Späth
2.12 sierpnia2006Szwajcaria EinsiedelnAndreas Küttel-SchanzeK-105HS-117106,0 m112,0 m243,9 pkt2.7,5 pktAndreas Kofler
3.14 sierpnia2006Francja CourchevelTremplin Le PrazK-120HS-132123,5 m134,5 m255,4 pkt1.
4.26 sierpnia2006Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134122,5 m131,0 m253,3 pkt2.4,7 pktAdam Małysz
5.12 sierpnia2007Niemcy HinterzartenAdlerschanzeK-95HS-108100,5 m106,5 m266,5 pkt3.5,5 pktThomas Morgenstern
6.16 sierpnia2007Włochy PragelatoTrampolino a MonteK-125HS-140133,0 m143,5 m277,2 pkt1.
7.6 października2007Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140137,0 m143,5 m285,4 pkt1.
8.1 sierpnia2008Szwajcaria EinsiedelnAndreas Küttel-SchanzeK-105HS-117121,0 m238,3 pkt2.0,9 pktAndreas Kofler
9.5 sierpnia2008Włochy PragelatoTrampolino a MonteK-125HS-140136,5 m135,0 m271,7 pkt1.
10.30 sierpnia2008Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134129,5 m126,0 m258,9 pkt1.
11.30 sierpnia2008Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134125,0 m135,0 m267,5 pkt1.
12.3 października2008Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140139,0 m138,5 m282,5 pkt1.
13.4 października2008Czechy LiberecJeštědK-120HS-134135,5 m129,0 m274,1 pkt1.
14.22 sierpnia2009Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134130,0 m132,0 m280,9 pkt1.
15.23 sierpnia2009Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134133,0 m129,0 m261,7 pkt2.2,6 pktAnders Jacobsen
16.3 października2009Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140136,5 m140,5 m265,2 pkt1.
17.3 października2010Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140127,0 m135,5 m239,4 pkt3.21,3 pktKamil Stoch
18.17 lipca2011Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134121,5 m129,0 m231,4 pkt3.5,3 pktThomas Morgenstern
19.20 lipca2011Polska SzczyrkSkaliteK-95HS-10697,5 m101,5 m261,4 pkt2.6,6 pktThomas Morgenstern
20.23 lipca2011Polska ZakopaneWielka KrokiewK-120HS-134126,0 m128,5 m261,4 pkt2.0,7 pktThomas Morgenstern
21.1 października2011Austria HinzenbachEnergie AG-SkisprungArenaK-85HS-9493,0 m92,5 m248,5 pkt1.
22.3 października2011Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140132,0 m130,5 m254,1 pkt2.25,2 pktKamil Stoch
23.9 sierpnia2014Szwajcaria EinsiedelnAndreas Küttel-SchanzeK-105HS-117112,5 m115,5 m412,5 pkt[w]1.
24.28 września2014Austria HinzenbachEnergie AG-SkisprungArenaK-85HS-9491,5 m90,0 m243,0 pkt2.5,9 pktRoman Koudelka
25.27 września2015Austria HinzenbachEnergie AG-SkisprungArenaK-85HS-9496,0 m89,5 m242,8 pkt1.
26.27 lipca2019Niemcy HinterzartenRothaus-SchanzeK-95HS-108105,0 m98,5 m253,2 pkt2.0,4 pktKarl Geiger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

2006
Hinterzarten HS108Predazzo HS134Einsiedeln HS117Courchevel HS132Zakopane HS134Kranj HS108Hakuba HS131Hakuba HS131Klingenthal HS140Oberhof HS140punkty
321212-----330
2007
Hinterzarten HS108Courchevel HS132Pragelato HS140Einsiedeln HS117Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Oberhof HS140Klingenthal HS140punkty
371657---1417
2008
Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS132Pragelato HS140Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Klingenthal HS140Liberec HS134punkty
624111--11670
2009
Hinterzarten HS108Pragelato HS140Courchevel HS132Einsiedeln HS117Zakopane HS134Zakopane HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Klingenthal HS140punkty
----12--1280
2010
Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Wisła HS134Wisła HS134Hakuba HS131Hakuba HS131Liberec HS134Klingenthal HS140punkty
---88---3124
2011
Wisła HS134Szczyrk HS106Zakopane HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
322------12400
2012
Wisła HS134Courchevel HS132Hinterzarten HS108Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--q----52353
2013
Hinterzarten HS108Wisła HS134Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ałmaty HS140Ałmaty HS140Klingenthal HS140punkty
----------1222
2014
Wisła HS134Einsiedeln HS117Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
81-----28244
2015
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS106Czajkowskij HS140Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94punkty
----------1100
2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
1211------591
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
34231833----566
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
252-35--420147
2020
Wisła HS134Wisła HS134punkty
262115
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

2006Hinterzarten HS108
1
2007Hinterzarten HS108
1
2008Hinterzarten HS108
1
2011Zakopane HS134Hinterzarten HS108
1-
2012Wisła HS134Courchevel HS96 (mikst)Hinterzarten HS108 (mikst)
--1
2014Wisła HS134
3
2017Wisła HS134
5
2018Wisła HS134Czajkowskij HS140 (mikst)
6-
2019Wisła HS134Hinterzarten HS108 (mikst)Zakopane HS140
646
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Gregor Schlierenzauer trzykrotnie brał udział w Turnieju Czterech Narodów. Za każdym razem stawał na podium klasyfikacji końcowej. W 2006 i 2007 roku zajmował trzecie pozycje, przegrywając z Andreasem Koflerem (zwycięzca w 2006), Thomasem Morgensternem (zwycięzca w 2007), oraz Adamem Małyszem (drugi w obu edycjach), a w 2008 roku zwyciężył.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20063[47]
20073[48]
20081[49]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2005/2006124.
2018/201962.
2020/202128.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.27 grudnia2020Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140124,5 m130,0 m265,4 pkt3.6,0 pktJakub Wolny

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2005/2006
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Harrachov HS142Sankt Moritz HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Planica HS100Planica HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Braunlage HS100Braunlage HS100Villach HS98Villach HS98Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Vikersund HS100Vikersund HS100Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140punkty
------2832------------------3
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
--------94------------------79
Sezon 2020/2021
Ruka HS142Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Innsbruck HS128Innsbruck HS128Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
---35------711------165
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
200616.
201774.
201839.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.23 lipca2006Austria VillachVillacher AlpenarenaK-90HS-98100,5 m97,0 m267,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.23 lipca2006Austria VillachVillacher AlpenarenaK-90HS-98100,5 m97,0 m267,5 pkt1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

2006
Velenje HS94Velenje HS94Villach HS98Villach HS98Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Lillehammer HS100Lillehammer HS100punkty
--71----136
2017
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Trondheim HS138Trondheim HS138Râșnov HS100Râșnov HS100Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
-----2117------24
2018
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
-----76------76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2005/20063.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.4 marca2006Japonia SapporoMiyanomoriK-90HS-9891,0 m99,5 m251,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.1 stycznia2006Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-90HS-10093,5 m94,5 m244,0 pkt2.11,5 pktMario Innauer
2.1 marca2006Japonia ZaōYamagataK-90HS-10095,0 m89,0 m236,5 pkt2.15,0 pktMario Innauer
3.4 marca2006Japonia SapporoMiyanomoriK-90HS-9891,0 m99,5 m251,0 pkt1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2005/2006
PredazzoPredazzoBischofshofenBischofshofenSankt MoritzSankt MoritzVikersundVikersundKuopioKuopioSeefeldHarrachovHarrachovLjubnoLjubnoCourchevelCourchevelZaōZaōSapporoZakopanepunkty
----------2------261-300
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Austrii w skokach narciarskich

Gregor Schlierenzauer jest siedmiokrotnym mistrzem swojego kraju – czterokrotnym na dużej, oraz trzykrotnym na normalnej skoczni. Reprezentant Austrii startuje w mistrzostwach seniorów od 2005 roku. W swoim debiucie był na 28. i 27. miejscu. Od następnego roku[x] Gregor Schlierenzauer w każdym swoim starcie zdobywał tytuł mistrzowski. Szansę na medal na normalnej skoczni w Oberstdorfie w 2007 roku odebrała mu kontuzja, której doznał podczas konkursu na dużym obiekcie[50].

2005 Stams K-105, Innsbruck K-12028. miejsce (normalna skocznia), 27. miejsce (duża skocznia)
2006 Ramsau K-90, Bischofshofen K-125złoty medal (normalna skocznia), złoty medal (duża skocznia)
2007 Oberstdorf (Niemcy): K-120, K-90złoty medal (duża skocznia), nie wystartował (normalna skocznia)
2008 Villach K-90, Bischofshofen K-125złoty medal (normalna skocznia), złoty medal (duża skocznia)
2009 Stams K-105, Innsbruck K-120złoty medal (normalna skocznia), złoty medal (duża skocznia)
2010 Bischofshofen K-125, Hinzenbach K-856. miejsce (duża skocznia), złoty medal (normalna skocznia)
2011 Bischofshofen K-125złoty medal (duża skocznia)
2012 Bischofshofen K-125srebrny medal (duża skocznia)
2013 Stams K-105, Innsbruck K-1205. miejsce (normalna skocznia), srebrny medal (duża skocznia)
2014 Innsbruck K-120, Tschagguns K-976. miejsce (duża skocznia), 5. miejsce (normalna skocznia)
2015 Bischofshofen K-125, Villach K-905. miejsce (duża skocznia), 6. miejsce (normalna skocznia)
2017 Bischofshofen K-125srebrny medal (duża skocznia)

Starty G. Schlierenzauera w mistrzostwach Austrii chronologicznie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzcaŹródło
28.15 października2005Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-11584,5 m84,0 m145,3 pkt127,3 pktThomas Morgenstern
27.16 października2005Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130105,0 m105,0 m157,9 pkt101,6 pktThomas Morgenstern
1.Gold medal with cup.svg14 października2006Austria RamsauMattensprunganlageK-90HS-98100,5 m91,5 m251,2 pkt
1.Gold medal with cup.svg15 października2006Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140138,5 m137,5 m275,8 pkt
1.Gold medal with cup.svg20 października2007Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137144,0 m145,5 m313,1 pkt
1.Gold medal with cup.svg18 października2008Austria VillachAlpenarenaK-90HS-9894,5 m88,5 m238,5 pkt
1.Gold medal with cup.svg19 października2008Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140143,0 m138,0 m292,8 pkt
1.Gold medal with cup.svg17 października2009Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115109,5 m118,0 m257,0 pkt
1.Gold medal with cup.svg18 października2009Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130129,5 m125,0 m259,6 pkt
6.8 października2010Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140127,0 m127,5 m236,1 pkt39,5 pktThomas Morgenstern[51]
1.Gold medal with cup.svg10 października2010Austria HinzenbachAigner-SchanzeK-85HS-9490,5 m87,0 m245,0 pkt[51]
1.Gold medal with cup.svg7 października2011Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140140,0 m138,5 m288,3 pkt[52]
2.Silver medal with cup.svg5 października2012Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140125,5 m127,5 m233,4 pkt2,0 pktWolfgang Loitzl
5.5 października2013Austria StamsBrunnentalschanzenK-105HS-115115,5 m95,5 m230,8 pkt18,0 pktAndreas Kofler
2.Silver medal with cup.svg6 października2013Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130123,0 m130,0 m250,9 pkt4,0 pktAndreas Kofler
6.9 października2014Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130124,0 m120,2 pkt12,4 pktStefan Kraft
5.12 października2014Austria TschaggunsMontafoner SchanzenzentrumK-97HS-10895,0 m96,0 m221,0 pkt18,5 pktMichael Hayböck
5.23 października2015Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140123,5 m122,5 m223,1 pkt17,8 pktMichael Hayböck
6.25 października2015Austria VillachAlpenarenaK-90HS-9891,0 m90,0 m230,7 pkt39,7 pktStefan Kraft
2.Silver medal with cup.svg7 października2017Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140137,5 m135,5 m274,0 pkt1,3 pktMichael Hayböck

Aktualne rekordy skoczni

Lista rekordów Gregora Schlierenzauera uszeregowana chronologicznie:

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaOdległośćUwagi
114 października2006Austria VillachAlpenarena100,5 m[53]Rekord letni
216 sierpnia2007Włochy PragelatoTrampolino a Monte143,5 m[54]Rekord letni
320 października2007Niemcy OberstdorfSchattenbergschanze145,5 m[55]Rekord letni
41 grudnia2007Finlandia RukaRukatunturi147,0 m[56]Rekord oficjalny
55 stycznia2008Austria BischofshofenPaul-Ausserleitner-Schanze145,0 m[57]Rekord nieoficjalny (trening)
61 sierpnia2008Szwajcaria EinsiedelnAndreas Küttel-Schanze121,0 m[58]Rekord letni
725 stycznia2009Kanada WhistlerWhistler Olympic Park Ski Jump149,0 m[59]Rekord oficjalny

Byłe rekordy skoczni

Lp.DzieńRokMiejscowośćSkoczniaOdległośćUwagi
1.14 sierpnia2006Francja CourchevelTremplin Le Praz134,5 m[60]Rekord letni
2.5 października2007Niemcy KlingenthalVogtland Arena146,0 m[61]
3.7 marca2008Norwegia LillehammerLysgårdsbakken143,0 m[62]Rekord oficjalny
4.1 stycznia2008Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße Olympiaschanze141,0 m[63]Rekord oficjalny
5.6 grudnia2008Norwegia TrondheimGranåsen140,0 m[64]Rekord oficjalny
6.10 stycznia2009Austria TauplitzKulm215,5 m[65]Rekord oficjalny

Wyróżnienia

Gregor Schlierenzauer z nagrodą za zwycięstwo w kategorii „drużyna roku”

Gregor Schlierenzauer w plebiscycie na najlepszego sportowca Austrii w 2008 roku zajął trzecie miejsce, przegrywając z innym skoczkiem kadry A – Thomasem Morgensternem oraz wicemistrzem olimpijskim w judo z PekinuLudwigiem Paischerem[66]. Rok później w tym samym plebiscycie zajął drugie miejsce. Przegrał tylko z kolegą z reprezentacji Wolfgangiem Loitzlem[67].

Odznaczenia

Sprzęt narciarski

Gregor Schlierenzauer używa nart firmy Fischer, wiązań firmy Win Air i butów marki Jalas. Należy do teamu Red Bull[70].

Uwagi

  1. Na tym samym miejscu sklasyfikowany został także Hiroki Yamada.
  2. Z uwagi na to, że był to skok treningowy, nie został on nowym (oficjalnym) rekordem skoczni.
  3. a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Andreas Kofler, Thomas Morgenstern, Gregor Schlierenzauer
  4. a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Thomas Morgenstern, Thomas Diethart, Gregor Schlierenzauer
  5. a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Michael Hayböck
  6. a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Gregor Schlierenzauer, Andreas Kofler, Thomas Morgenstern
  7. a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Martin Koch, Thomas Morgenstern, Gregor Schlierenzauer
  8. a b c d Skład zespołu: Gregor Schlierenzauer, Martin Koch, Andreas Kofler, Thomas Morgenstern
  9. a b Skład zespołu: Chiara Hölzl, Thomas Morgenstern, Jacqueline Seifriedsberger, Gregor Schlierenzauer
  10. a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Manuel Fettner, Thomas Morgenstern, Gregor Schlierenzauer
  11. a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Michael Hayböck, Manuel Poppinger, Gregor Schlierenzauer.
  12. a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer, Stefan Kraft
  13. a b c d e Seria konkursowa została odwołana.
  14. a b Skład zespołu: Martin Koch, Thomas Morgenstern, Andreas Kofler, Gregor Schlierenzauer
  15. a b Skład zespołu: Wolfgang Loitzl, Thomas Morgenstern, Martin Koch, Gregor Schlierenzauer
  16. a b Skład zespołu: Thomas Morgenstern, Andreas Kofler, Gregor Schlierenzauer, Martin Koch
  17. a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Gregor Schlierenzauer, Timon-Pascal Kahofer, Michael Hayböck
  18. a b Skład zespołu: Daniel Lackner, Gregor Schlierenzauer, Nicolas Fettner, Arthur Pauli
  19. a b Skład zespołu: Arthur Pauli, Thomas Thurnbichler, Mario Innauer, Gregor Schlierenzauer
  20. Konkurs przeniesiony do Bischofshofen z Innsbrucku.
  21. Konkurs przeniesiony do Oslo z Lillehammer.
  22. Konkurs przeniesiony do Kuopio z Lahti.
  23. a b W trakcie LGP 2014, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Schlierenzauer uzyskał w nich 118 m i notę 138 pkt Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-07-26]. (pol.).
  24. Mistrzostwa Austrii w skokach narciarskich rozgrywane są raz do roku. Nie ma podziału na letnie i zimowe mistrzostwa. W ramach mistrzostw nie ma również konkursu drużynowego.

Przypisy

  1. a b c Gregor Schlierenzauer. Vancouver 2010 – SPORT.TVP.PL. sport.tvp.pl. [dostęp 2020-08-18].
  2. Gregor SCHLIERENZAUER. olympicchannel.com. [dostęp 2020-12-06].
  3. a b PŚ w Planicy: Forfang wygrał kwalifikacje, rekordowy lot Schlierenzauera!. skijumping.pl. [dostęp 2018-03-22].
  4. Gregor Schlierenzauer zdobywcą nagrody Skok SAS Roku 2009, skokinarciarskie.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  5. Holmenkollmedaljen til Gregor Schlierenzauer. holmenkollen-worldcup.no. [dostęp 2016-10-09]. (norw.).
  6. Rekordowy Peter Prevc. „Skacze jak nakręcony!”. przegladsportowy.pl. [dostęp 2017-12-17]. (pol.).
  7. Olga Maciejewska: Gregor Schlierenzauer zawiesza karierę!. skijumping.pl, 2016-01-07. [dostęp 2016-01-07].
  8. Grupa Wirtualna Polska, Schlierenzauer wrócił na skocznię. Sprawdź jak poradził sobie wielki mistrz - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 13 stycznia 2017 [dostęp 2017-01-14] (pol.).
  9. Wirtualna Polska Media, Gregor Schlierenzauer podjął decyzję o swojej dalszej karierze! - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 21 września 2021 [dostęp 2021-09-21] (pol.).
  10. Schlierenzauer taub auf einem Ohr. sport.oe24.at, 3 stycznia 2007. [dostęp 2016-10-09]. (niem.).
  11. Schigymnasium Stams: Schüler. www.schigymnasium-stams.at. [dostęp 2016-10-09]. (niem.).
  12. Gregor SCHLIERENZAUER (Austria). skijumping.pl. [dostęp 2009-02-27]. (pol.).
  13. Mistrzostwa Świata juniorów 2006: 02.02.2006 – Kranj (Słowenia) K-100. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  14. Mistrzostwa Świata juniorów 2006: 04.02.2006 – Kranj (Słowenia) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  15. Puchar Świata 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  16. Turniej Skandynawski 2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  17. Puchar Kontynentalny 2005/2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  18. FIS-Ski – biographie: SCHLIERENZAUER Gregor: Fis Cup. fis-ski.com. [dostęp 2009-03-01]. (ang.).
  19. Faworyci Mistrzostw Świata w Sapporo. sports.pl. [dostęp 2009-02-27]. (pol.).
  20. Mistrzostwa Świata 2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  21. Puchar Świata 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  22. Turniej Czterech Skoczni 2006/2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  23. Turniej Skandynawski 2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  24. Mistrzostwa Świata w lotach 2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  25. Puchar Świata 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  26. Turniej Czterech Skoczni 2007/2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  27. Turniej Skandynawski 2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  28. a b Mistrzostwa Świata 2009. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  29. Tadeusz Mieczyński: Matti Hautamaeki wygrywa w Planicy. [dostęp 2009-11-19].
  30. Tadeusz Mieczyński: PŚ w Engelbergu: Morgenstern ponownie najlepszy, Małysz 10.. [dostęp 2009-11-19].
  31. Paweł Guzik: PŚ w Klingenthal: Schlierenzauer wygrywa szósty raz z rzędu. [dostęp 2009-11-19].
  32. Turniej Czterech Skoczni 2008/2009. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-02-27]. (pol.).
  33. Gregor Schlierenzauer: „W Kuusamo różnie bywa”. skijumping.pl. [dostęp 2011-01-03]. (pol.).
  34. a b Gregor Schlierenzauer wystartuje w Innsbrucku. skijumping.pl. [dostęp 2011-01-03]. (pol.).
  35. Paweł Stawowczyk. Już 18 skoczków potwierdziło udział w „Skoki do Celu. „Skokinarciarskie.pl”. (pol.). 
  36. Paweł Stawowczyk. Benefis w śniegu trwa – zjazd zamiast skoków. Konkurs o 19:00. „Skokinarciarskie.pl”, 26 marca 2011. (pol.). 
  37. Rekordy i statystyki. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-02-27]. (pol.).
  38. Klasyfikacja Pucharu Świata w Lotach w sezonie 2008/2009. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-20]. (pol.).
  39. FIS World Cup Ski Jumping 2009/2010 Ski Flying Standings. fis-ski.com. [dostęp 2010-01-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (ang.).
  40. Klasyfikacja Pucharu Świata w Lotach w sezonie 2010/2011. skijumping.pl. [dostęp 2011-03-20]. (pol.).
  41. Klasyfikacja Pucharu Świata w Lotach w sezonie 2011/2012. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (ang.).
  42. Klasyfikacja Pucharu Świata w Lotach w sezonie 2012/2013. skijumping.pl. [dostęp 2013-03-23]. (pol.).
  43. Klasyfikacja Pucharu Świata w Lotach w sezonie 2013/2014. skijumping.pl. [dostęp 2014-01-12]. (pol.).
  44. a b c Letnia Grand Prix 2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  45. a b c Letnia Grand Prix 2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  46. a b Letnia Grand Prix 2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  47. Grand Prix Czterech Narodów 2006. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  48. Grand Prix Czterech Narodów 2007. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  49. Grand Prix Czterech Narodów 2008. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  50. Stawowczyk, Paweł: Mistrzostwa Austrii: Loitzl lepszy od Koflera. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  51. a b Tytuły dla Morgensterna i Schlierenzauera. berkutschi.com, 2010-10-10. [dostęp 2021-01-02].
  52. Gregor Schlierenzauer österreichischer Meister. berkutschi.com. [dostęp 2021-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (ang.).
  53. Gregor Schlierenzauer Mistrzem Austrii na średniej skoczni. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  54. LGP w Pragelato: Gregor Schlierenzauer wygrywa z rekordem skoczni!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  55. Mistrzostwa Austrii w Oberstdorfie: Schlierenzauer wygrywa z rekordem skoczni!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  56. PŚ w Kuusamo: Morgenstern zwycięzcą inauguracyjnego konkursu PŚ!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  57. TCS w Bischofshofen: Niesamowity skok Schlierenzauera w kwalifikacjach!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  58. LGP w Einsiedeln: Austriackie podium i rekord Schlierenzauera!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  59. PŚ w Vancouver: Schlierenzauer królem Vancouver, Małysz czwarty!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01].
  60. Gregor Schlierenzauer nokautuje w Courchevel. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  61. LGP w Klingenthal: Gregor Schlierenzauer zdominował treningi. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  62. PŚ w Lillehammer: Adam Małysz najlepszy w kwalifikacjach. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.). Rekord ten został pobity w 2009 roku przez Simona Ammanna o 3 m.
  63. PŚ w Ga-Pa: Schlierenzauer triumfuje, Małysz 5.. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.). Rekord ten został pobity w 2010 roku przez Simona Ammanna o 2,5 m.
  64. PŚ w Trondheim: Schlierenzauer zwycięzcą, fatalny start Polaków!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  65. PŚ w Bad Mitterndorf: Schlierenzauer wygrywa z rekordem skoczni!. skijumping.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).
  66. Thomas Morgenstern sportowcem roku w Austrii. sportowefakty.pl. [dostęp 2009-03-01].
  67. Alicja Bochenek, Paweł Guzik: Skoki narciarskie – Wolfgang Loitzl sportowcem roku w Austrii. [dostęp 2010-01-02].
  68. Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 1798. [dostęp 2014-02-10]. (niem.).
  69. Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013). sportministerium.at. s. 55. [dostęp 2014-02-11]. (niem.).
  70. FIS-Ski – biographie: SCHLIERENZAUER Gregor. fis-ski.com. [dostęp 2009-02-27]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne