Grigorij Bojarinow

Grigorij Bojarinow
Григорий Бояринов
pułkownik bezpieczeństwa państwowego pułkownik bezpieczeństwa państwowego
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1922
Sukromla

Data śmierci

27 grudnia 1979

Przebieg służby
Lata służby

1940–1979

Formacja

Emblema NKVD.svg NKWD
Emblema KGB.svg KGB

Jednostki

9 pułk ochrony tyłów;
Oddział specjalny „Zenit”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa;
radziecka interwencja w Afganistanie

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”

Grigorij Iwanowicz Bojarinow, ros. Григорий Иванович Бояринов (ur. 15 listopada 1922 we wsi Sukromla w obwodzie smoleńskim, zm. 27 grudnia 1979 w Kabulu) – radziecki dowódca wojskowy, kandydat nauk wojskowych, pułkownik KGB, dowódca ataku na pałac Amina w Kabulu (1979), Bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys

Miał wykształcenie średnie, od 1940 służył w Armii Czerwonej, w 1941 skończył oficerską szkołę piechoty w Swierdłowsku. Dowódca plutonu moździerzy na Froncie Północno-Zachodnim w wielkiej wojnie ojczyźnianej, w styczniu 1942 ranny, od 1942 członek partii komunistycznej. Od lutego 1942 służył w 9 pułku ochrony tyłów NKWD na Froncie Leningradzkim, Północno-Zachodnim i 2 Froncie Nadbałtyckim, zastępca szefa sztabu batalionu. Pod koniec wojny szef sztabu pogranicznej komendantury, od 1945 zastępca szefa sztabu – szef wydziału służby 106. oddziału pogranicznego Północno-Zachodniego Okręgu Pogranicznego w Tallinie, brał udział w zbrojnym zwalczaniu partyzanckich antykomunistycznych oddziałów tzw. Leśnych Braci w Estońskiej SRR.

W 1953 skończył studia w Wojskowym Instytucie MGB i został instruktorem w jednym z departamentów MGB, od 1955 w stopniu pułkownika. W 1959 skończył studia w Akademii Wojskowej im. Frunze w Moskwie i został kandydatem nauk wojskowych. Od 1961 wykładowca w Wyższej Szkole Czerwonego Sztandaru KGB im. F. Dzierżyńskiego, od 1969 prowadził kursy dla oficerów KGB. W grudniu 1979 wysłany do Afganistanu jako dowódca sił specjalnych „Zenit”, które przeprowadziły szturm na pałac prezydenta Hafizullaha Amina, zabijając go. Bojarinow zginął od przypadkowych kul własnych podkomendnych. 28 kwietnia 1980 pośmiertnie uhonorowany tytułem Bohatera ZSRR. Został pochowany na Cmentarzu Kuźminskim w Moskwie.

Odznaczenia

I inne medale.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
SU Medal For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941-1945 ribbon.svg
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
ValourRibbon.png
Soviet Valour Ribbon.
Emblema NKVD.svg
Autor: jgaray, Licencja: CC BY-SA 3.0
Emblem of the NKVD
Emblema KGB.svg
Emblem of the KGB
1980п-кгб.png
Autor: MaslakovAS, Licencja: CC BY-SA 4.0
погон 1980