Grigorij Krawczenko

Grigorij Pantalejewicz Krawczenko
Григорий Пантелеевич Кравченко
17 zwycięstw
Ilustracja
Znaczek pocztowy z roku 1966 przedstawiający G. Krewczenkę
generał porucznik pilot generał porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

12 października 1912
Głubowka, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1943
Sinjawino, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

19311943

Siły zbrojne

Armia Czerwona,
Wojskowe Siły Powietrzne

Stanowiska

dowódca samodzielnej grupy lotniczej, 63 Dywizji Lotniczej, 11 Mieszanej Dywizji Lotniczej, 215 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego

Główne wojny i bitwy

bitwa nad Chałchin-Goł
II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Znak Honoru Order Czerwonego Sztandaru (Mongolia)

Grigorij Pantalejewicz Krawczenko (ros. Григорий Пантелеевич Кравченко, ur. 29 września?/ 12 października 1912 we wsi Głubowka, zm. 23 lutego 1943 we wsi Sinjawino) – radziecki generał porucznik, pilot, as myśliwski, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego

Życiorys

Urodził się we wsi Głubowka w guberni jekaterynosławskiej (obecnie znajdującej się w obwodzie dniepropetrowskim, rejonie nowomoskowskim) w rodzinie chłopskiej. W 1914 roku wyjechał z rodziną do Kazachstanu i mieszkał we wsi Pachomowka w obwodzie pawłodarskim, a od 1923 roku we wsi Zwierinogołowskoje w obwodzie kurgańskim. W 1931 roku ukończył Moskiewskie Techniku Gospodarki Ziemią.

W 1931 roku został powołany do Armii Czerwonej i w 1932 roku ukończył Kaczyńską Wyższą Wojskową Szkołę Lotniczą dla Pilotów i został pilotem myśliwskim. Początkowo był pilotem instruktorem w szkole. Następnie przeszedł do jednostek bojowych. W 1934 roku został pilotem-doświadczalnym w Naukowo-Doświadczalnym Instytucie Sił Powietrznych ZSRR, gdzie testował w powietrzu nowe rodzaje lotniczych karabinów maszynowych.

W lutym 1938 roku na ochotnika zgłosił się do wyjazdu do Chin, gdzie był kolejno dowódcą klucza, oddziału i eskadry lotniczej. Uczestniczył tam w walkach z lotnictwem japońskim w rejonie Kantonu, Haikou na południu Chin. W walkach brał udział do sierpnia 1938 roku, w tym czasie brał udział w 76 lotach bojowych oraz zestrzelił 6 samolotów przeciwnika[1]. W tym czasie był dwukrotnie zestrzelony, raz lądując w przygodnym terenie a drugi raz lądując na spadochronie.

We wrześniu 1938 roku powrócił do ZSRR i od listopada był pilotem-doświadczalnym w Naukowo-Doświadczalnym Sił Powietrznych, gdzie był oblatywaczem nowych wersji samolotu myśliwskiego I-15 oraz samolotów I-153 i DI-6. W dniu 22 lutego 1939 roku za męstwo i odwagę w czasie walk w Chinach został wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego[2].

W okresie od czerwca do września 1939 roku wziął udział w walkach nad Chałchin-Goł, gdzie był kolejno dowódcą eskadry a następnie 22 pułku myśliwskiego. W czasie tych walk brał udział w licznych walkach, w czasie których zestrzelił 3 samoloty indywidualnie i 4 wspólnie z innymi pilotami[3]. W dniu 29 sierpnia 1939 roku po raz drugi został wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego[2] i był wspólnie z mjr S. Gricewiczem, pierwszym który otrzymał ten tytuł po raz drugi.

W okresie od września do października 1939 roku uczestniczył w agresji ZSRR na Polskę na terenie zachodniej Ukrainy.

W czasie wojny zimowej został dowódcą specjalnej grupy lotniczej stacjonującej w Estonii, składającej się z 2 pułków myśliwskich i 2 pułków bombowych.

W czerwcu 1940 roku został dowódcą sił powietrznych Specjalnego Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego, w 1941 roku ukończył wyższy kurs dowodzenia przy Akademii Sztabu Generalnego ZSRR.

W czerwcu 1941 roku został dowódcą 11 Mieszanej Dywizji Lotniczej, walczącej na Froncie Zachodnim i Briańskim. Od listopada 1941 roku do marca 1942 roku był dowódcą lotnictwa 3 Armii Frontu Briańskiego, a od marca do maja 1942 roku był dowódcą 8 uderzeniowej grupy lotniczej Odwodu Naczelnego Dowództwa.

Od maja 1942 roku był organizatorem a następnie dowódcą 215 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, którą dowodził w walkach na Froncie Kalinińskim (listopad 1943 – styczeń 1943) i Wołchowskim (styczeń – luty 1943).

W dniu 23 lutego 1943 roku zginął w czasie lotu bojowego w rejonie wsi Sinjawino w obwodzie leningradzkim, rejonie kirowskim, podczas walki z niemieckimi samolotami myśliwskimi. Do momentu śmierci w okresie od czerwca 1941 do lutego 1943 roku uczestniczył w licznych lotach bojowych i zestrzelił 4 samoloty przeciwnika.

Pochowany został na cmentarzu przy Murze Kremlowskim.

Odznaczenia

Przypisy

  1. W niektórych publikacjach podawana jest liczba zestrzelonych przez niego samolotów w Chinach wynosi 10.
  2. a b W dniu 4 listopada 1939 roku otrzymał do tytułu Medal „Złota Gwiazda”, który został ustanowiony 16 października 1939 roku i wcześniej nie był nadawany.
  3. Niektóre publikacje podają liczbę około 10 samolotów zestrzelonych przez G. Krawczenkę w Mongolii.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the Soviet Air Force 2.svg
Flag of the Soviet Air Force
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Order gpw2 rib.png
Soviet Ribbon bar Order Of The Patriotic War (2st Class)
OrdenZnam.png
Planck of the state award of the Mongolian National Republic - awards of " the Red Banner "
CCCP air-force Rank general-lejtnant infobox.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the Soviet Union/Russian Federation (1955-1991), here Air Force "Lieutenant general" (7 – shoulder strap dress uniform.
Hero of the Soviet Union medal.png
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”