Grigorij Romanow

Grigorij Romanow
Григо́рий Рома́нов
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1923
gubernia nowogrodzka

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 2008
Moskwa

I sekretarz Leningradzkiego Obwodowego Komitetu KPZR
Okres

od 16 września 1970
do 21 czerwca 1983

Przynależność polityczna

KPZR

Poprzednik

Wasilij Tołstikow

Następca

Lew Zajkow

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu” (ZSRR)

Grigorij Wasiljewicz Romanow, ros. Григо́рий Васи́льевич Рома́нов (ur. 7 lutego 1923 w guberni nowogrodzkiej, zm. 3 czerwca 2008 w Moskwie) – radziecki polityk, członek Biura Politycznego KC KPZR (1976-1985), I sekretarz Leningradzkiego Obwodowego Komitetu KPZR (1970-1983), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1966-1989, członek Prezydium Rady Najwyższej ZSRR (1971-1984), Bohater Pracy Socjalistycznej (1983).

Brał udział w wojnie niemiecko-sowieckiej 1941-1945, uczestnik obrony Leningradu i walkach nad Bałtykiem, w 1944 wstąpił do WKP(b). Absolwent Leningradzkiego Instytutu Budowy Okrętów (1953), pracownik Centralnego Biura Budowy Projektu przy Ministerstwie Przemysłu Stoczniowego ZSRR od 1946. 1957-1961 sekretarz Kirowskiego Rejonowego Komitetu KPZR, od 16 września 1970 do 21 czerwca 1983 I sekretarz Leningradzkiego Obwodowego Komitetu partyjnego. Od 8 kwietnia 1966 do 25 lutego 1986 członek KC KPZR, od 27 kwietnia 1973 do 24 lutego 1976 zastępca członka, a od 5 marca 1976 do 1 lipca 1985 członek Biura Politycznego KC KPZR. Od 21 czerwca 1983 do 1 lipca 1985 sekretarz KC KPZR. 1966-1989 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR (od 7 do 11 kadencji), a 1971-1984 członkiem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Uznawany za „twardogłowego”, był kandydatem na I sekretarza KC KPZR po śmierci Andropowa w 1984 i Czernienki w 1985. Po rozpadzie ZSRR w 1991 działał w Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej; był członkiem Centralnej Rady Konsultacyjnej przy KC KPFR. Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie[1].

Odznaczenia

Bibliografia

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
CombatRibbon.png
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.
SU Medal For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941-1945 ribbon.svg
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
100 lenin rib.png
100th Anniversary of Lenin's Birth medal ribbon
SU Order of the Badge of Honour ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour‎. The Soviet Union (USSR).
Soviet 250th Anniversary Of Leningrad Ribbon.jpg
Soviet 250th Anniversary Of Leningrad Ribbon
Лизичев А.Д. и Романов Г.В. в 6-й гв. омсбр. Берлин 1983.jpg
Autor: ALDOR46, Licencja: CC BY-SA 3.0
Лизичев А.Д. и Романов Г.В. в 6-й гв. омсбр. Берлин 1983.
Hero of Socialist Labor medal.png
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Defleningrad.png
Ribbon to the Soviet Medal for the Defense of Leningrad