Gro Harlem Brundtland
| ||
Gro Harlem Brundtland (2011) | ||
Data i miejsce urodzenia | 20 kwietnia 1939 Bærum | |
---|---|---|
Premier Norwegii | ||
Okres | od 3 listopada 1990 do 25 października 1996 | |
Przynależność polityczna | Partia Pracy | |
Poprzednik | Jan P. Syse | |
Następca | Thorbjørn Jagland | |
Premier Norwegii | ||
Okres | od 9 maja 1986 do 16 października 1989 | |
Przynależność polityczna | Partia Pracy | |
Poprzednik | Kåre Willoch | |
Następca | Jan P. Syse | |
Premier Norwegii | ||
Okres | od 4 lutego 1981 do 14 października 1981 | |
Przynależność polityczna | Partia Pracy | |
Poprzednik | Odvar Nordli | |
Następca | Kåre Willoch | |
Gro Harlem Brundtland (ur. 20 kwietnia 1939 w Bærum) – norweska polityk i lekarka, działaczka Partii Pracy i jej przewodnicząca w latach 1982–1991, parlamentarzystka i minister, trzykrotnie premier Norwegii (1981, 1986–1989 i 1990–1996), w latach 1998–2003 dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia.
Życiorys
W 1960 wyszła za mąż za Arne Olava Brundtlanda. Studiowała medycynę na Uniwersytecie w Oslo, gdzie w 1963 uzyskała magisterium. Następnie kształciła się na Uniwersytecie Harvarda, na którym w 1965 uzyskała magisterium z zakresu zdrowia publicznego. Po powrocie do Norwegii pracowała w instytucjach publicznych zajmujących się ochroną zdrowia dzieci, w tym jako dyrektor wydziału w administracji miejskiej w Oslo.
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Partii Pracy. W 1974 otrzymała nominację na ministra środowiska, resortem tym kierowała do 1979. W 1977 po raz pierwszy została wybrana w skład Stortingu, z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w kolejnych wyborach, zasiadając w norweskim parlamencie do 1997. W lutym 1981 po raz pierwszy została premierem, stając się jednocześnie pierwszą kobietą kierującą norweskim rządem. Zastąpiła Odvara Nordliegoo, który ustąpił z powodów zdrowotnych. Kilka miesięcy później Partia Pracy przegrała wybory[1], w konsekwencji zakończyła urzędowanie w październiku 1981.
Również w 1981 Gro Harlem Brundtland została przewodniczącą swojego ugrupowania, pełniła tę funkcję do 1992[2]. W latach 1984–1987 na zaproszenie sekretarza generalnego ONZ przewodniczyła Światowej Komisji ds. Środowiska i Rozwoju (WCED), która opracowała raport zatytułowany Nasza wspólna przyszłość. W maju 1986 powróciła na stanowisko premiera, które zajmowała do października 1989. Ponownie objęła je w listopadzie 1990, urzędując do października 1996.
W latach 1998–2003 była dyrektorem generalnym Światowej Organizacji Zdrowia. W 2007 została specjalnym przedstawicielem ONZ do spraw zmian klimatu[3].
W 1994 otrzymała Międzynarodową Nagrodę Karola Wielkiego.
Przypisy
- ↑ Brundtland, Gro Harlem (ang.). rulers.org. [dostęp 2017-05-02].
- ↑ Leaders of Norway (ang.). zarate.eu. [dostęp 2017-05-02].
- ↑ UN Secretary-General Ban Ki-moon Appoints Special Envoys on Climate Change (ang.). un.org, 1 maja 2007. [dostęp 2017-05-02].
Bibliografia
- Biography of Dr Gro Harlem Brundtland (ang.). un.org. [dostęp 2017-05-02].
- Gro Harlem Brundtland (norw.). stortinget.no. [dostęp 2017-05-02].
- Gro Harlem Brundtland (norw.). ekologia.pl. [dostęp 2017-05-02].
- ISNI: 0000 0000 8333 7493
- VIAF: 118914680
- LCCN: n82025771
- GND: 118964054
- NDL: 00975893
- LIBRIS: rp355xn953x3q25
- BnF: 12264825j
- SUDOC: 031432921
- NLA: 36541089
- NKC: jn20000700246
- BNE: XX867503
- NTA: 136317111
- BIBSYS: 90127804
- CiNii: DA15087534
- PLWABN: 9810565601205606
- NUKAT: n00712737
- J9U: 987007583017505171
- NSK: 000149715
- CONOR: 108083299
- LIH: LNB:B+oY;=Bq
- WorldCat: lccn-n82025771
Media użyte na tej stronie
Signature of Gro Harlem Brundtland.
Autor: Foreign and Commonwealth Office, Licencja: OGL v1.0
Foreign Office Minister Henry meeting with Gro Brundtland, Desmond Tutu and Lakhdar Brahimi, members of The Elders group, 10 February 2011.