Grodna (Wzgórza Łomnickie)

Grodna

Wzniesienie Grodna (w głębi po prawej stronie) widoczne od strony południowej z drogi do Karpacza. Na pierwszym planie miejscowość Sosnówka.
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety, Kotlina Jeleniogórska, Wzgórza Łomnickie
Wysokość	506 m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Grodna
50°50′10,0932″N 15°43′26,0768″E/50,836137 15,723910

Grodna (506 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w południowej części Wzgórz Łomnickich, w środkowej części Kotliny Jeleniogórskiej.

Położenie

Wzniesienie położone w środkowej części Kotliny Jeleniogórskiej, w południowej części Wzgórz Łomnickich, około 1,1 km na wschód od centrum miejscowości Marczyce.

Opis

Grodna jest najwyższym wzniesieniem Wzgórz Łomnickich, górującym od wschodniej strony nad miejscowością Marczyce, a od południa nad Sosnówką na Wzgórzach Łomnickich. Wyrasta w kształcie niewielkiej, wyraźnie zaznaczonej kopuły, z lekko stromymi zboczami, w niewielkiej odległości od zbiornika Sosnówka, położonego po południowo-zachodniej stronie. Powierzchnia szczytowa jest wyraźnie zaznaczona, a najwyższy punkt wzniesienia jest łatwo rozpoznawalny. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźnie podkreślona część szczytowa, czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.

Ruiny Zamku księcia Henryka na szczycie Grodnej

Wzniesienie zaliczane jest do Korony Sudetów Polskich. Na szczycie wzniesienia książę von Reuss z Nowego Dworu koło Kowar w 1806 r. wybudował punkt widokowy (romantyczną budowlę w formie ruiny gotyckiego zamku; niem. Heinrichsburg) z okrągłą wieżą widokową z blankami i dwiema izbami, pełniącymi funkcję schronu myśliwskiego. Jest to pseudogotycka baszta obronna, która w XIX w. stanowiła modne, romantyczne urozmaicenie krajobrazu. Założenie uzupełniły alejki spacerowe obsadzone drzewami i krzewami ozdobnymi. W 1816 r. Grodną odwiedziła księżna Izabela Czartoryska, bawiąca na kuracji w Cieplicach. Fakt ten opisała w swym dzienniku z podróży Dyliżansem przez Śląsk (wyd. w 1968 r.).

Grodna łączy się z mniejszymi wzniesieniami Wzgórz Łomnickich, takimi jak: Gaik, Wrona, Czubek, Skalista (Kopki).

U podnóża wzniesienia, po południowo-zachodniej stronie, położony jest zbiornik wody pitnej "Sosnówka".

Budowa geologiczna

Podłoże wzniesienia zbudowane z granitów karkonoskiego i uformowane w wyniku ich selektywnego wietrzenia. Na północnych i zachodnich zboczach poniżej szczytu występują okazałe granitowe skałki o 15-to metrowej wysokości z kociołkami wietrzeniowymi: "Urwisko" oraz "Skalna Ściana" w kształcie muru skalnego o ponad 30-metrowej długość z naturalnym oknem skalnym.

Roślinność

Całą powierzchnię szczytową oraz górne partie zboczy porasta las liściasty z domieszką drzew iglastych. Pozostałą część zboczy wzniesienia zajmują łąki.

Turystyka

Przez szczyt wzniesienia prowadzą szlaki turystyczne.

• żółty – prowadzący z Jeleniej Góry do Sosnówki. Przez Grodną przebiega szlak
• niebieski z Marczyc.

Ze skałki Urwisko położonej pod szczytem, przy niebieskim szlaku ponad zbiornikiem wodnym Sosnówka rozciąga się panorama na Grabowiec i Karkonosze oraz okoliczne wzniesienia i miejscowości.

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom. 4 Kotlina Jeleniogórska, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1999, ISBN 83-85773-31-2
• Sudety Zachodnie. Skala 1:75.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Plan, 2003. wyd. II. ISBN 83-88049-21-6.
• Dolina Pałaców i Ogrodów. Kotlina Jeleniogórska, mapa turystyczna, skala 1:25 000, Wydawnictwo Turystyczne "PLAN", Wyd. II, Jelenia Góra, 2006, ISBN 978-83-62917-37-2