Grodzisko (Wyżyna Olkuska)

Grodzisko
POL Pomnik Przyrody.svg pomnik przyrody ustanowiony 1970[1]
Ilustracja
Widok od południowo-wschodniej strony
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Jerzmanowice, gmina Jerzmanowice-Przeginia

Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Grodzisko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Grodzisko”
Ziemia50°12′00″N 19°46′12″E/50,200000 19,770000

Grodzisko, zwane również Wzgórzem 502 lub Skałą 502 – najwyższe wzniesienie na Wyżynie Olkuskiej i drugie co do wysokości na całej Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Jest to ostaniec wierzchołkowy znajdujący się w miejscowości Jerzmanowice w odległości ok. 800 m na południowy zachód od drogi krajowej nr 94[2]. Na jego szczycie znajduje się słup betonowy – polski znak topograficzny. Dawne pomiary geodezyjne z początku XX w. określiły wysokość skały na 502 m n.p.m., stąd dawna nazwa wzgórze 502. Nazwę Grodzisko nadali mu okoliczni mieszkańcy[3]. Według nowszych pomiarów z początku lat 90. wysokość skały wynosi 513 m n.p.m.[4]

Od wzgórza 502 w północnym kierunku ciągnie się pas ostańców wierzchowinowych. Kolejno są to: Grodzisko, Kapucyn, Słup, Soczewka i Polna Skałka. Należą one do grupy tzw. Ostańców Jerzmanowickich[3]. Wszystkie wznoszą się na terenie niezabudowanym, wśród pól uprawnych i są niezalesione[4]. Na szczyt Wzgórza 502 od wschodniej strony można wejść bez większych trudności. Dzięki temu jest ono często odwiedzane przez turystów. Z jego szczytu roztaczają się szerokie widoki. Oglądać można usłaną ostańcami Wyżynę Krakowsko-Częstochowską, widać Kraków, Garb Tenczyński, Beskidy, a przy bardzo dobrej widoczności nawet Tatry[5].

Wzgórze 502 jest udostępnione do wspinaczki skalnej i dla wspinaczy skałkowych jest jednym z ważniejszych obiektów. Tuż obok niego znajduje się druga, niewiele tylko niższa skała zwana Kapucynem (lub Ostrym Kamieniem), a pomiędzy nimi równy, trawiasty plac, na którym często urządzane są biwaki i parkowane samochody. Wspinacze skalni wyróżniają w obrębie Wzgórza 502 następujące formacje skalne[3]:

  • Duży Mur – ściana podcinająca północną część ostańca. Dla wspinaczy najbardziej interesująca jest jej część środkowa o wystawie północnej i północno-zachodniej. Ma wysokość 18 m i poprowadzono w niej (do 2008 r.) 18 dróg wspinaczkowych o stopniu trudności II – VI+ w skali trudności krakowskiej. Część lewa (ściana północno-wschodnia) ma wysokość 15 m, jest krucha i jest w niej jedna droga wspinaczkowa
  • Ogródek Altruisty – ściana południowa o wysokości 20 m. Kominek dzieli ją na dwie nierówne części. W prawej części ściany w stronę kominka wznosi się zachód. W ścianie tej jest 13 dróg wspinaczkowych o stopniu trudności III – V+
  • Patelnia i Cebulowy Okap – szeroka płyta z długim okapem w środkowej części ściany południowej. Okap w swojej górnej części przechodzi w strome zacięcie. 10 dróg wspinaczkowych
  • Rekin – turnia oddzielona przełączką od pozostałej części masywu Wzgórza 502
  • Aniołek – skalista grzęda tworząca prawe ograniczenie ściany Patelni. Opada na południe stromą granią do przełączki oddzielającej Rekina. W Aniołku i Rekinie 11 dróg wspinaczkowych
  • Pokutnik – turniczka o dwóch wierzchołkach, od reszty masywu oddzielona przełączką. W ścianie północnej (10 m) i południowo-wschodniej (12 m) 12 dróg wspinaczkowych o stopniu trudności III-VI.2
  • Ukwiał – połoga i częściowo przerośnięta kępkami traw ścianka za Pokutnikiem. Ma wysokość 12 m. 2 drogi wspinaczkowe (II i IV stopień)

Wzgórze 502 znajduje się na obszarze Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie, cały ten zespół skałek ma status pomnika przyrody[6].

Przypisy

  1. Pomnik przyrody Grodzisko. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-09-10].
  2. =Dolinki Podkrakowskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Kraków: Wyd. Compass, 2006, ISBN 83-89165-95-3
  3. a b c Tomasz Ślusarczyk. Ostańce Jerzmanowickie i Dolina Szklarki. Przewodnik wspinaczkowy. Kraków: Wspinanie.pl, 2006, ISBN 978-83-917726-4-5
  4. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [dostęp 2021-03-25].
  5. Ostańce Jerzmanowickie [dostęp 2015-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-12].
  6. Wykaz pomników przyrody gminy Jerzmanowice-Przeginia. jura.eko.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-04)].
Pas Ostańców Jerzmanowickich w grupie Grodziska
Pas Ostańców Jerzmanowickich w grupie Grodziska

Media użyte na tej stronie

Relief Map of Poland.svg
Autor: TUBSEmail Silk.svg Gallery, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Poland
Green pog.svg
Shiny green button/marker widget.
Tatry-ze-skalki-502.jpg
Autor: Grzegorz Drozdowski, Licencja: CC BY 3.0
Tatry Wysokie widziane z góry Grodzisko [Skałka 502] (512,8 m. n.p.m.) 05 grudnia 2010 r. o 9:06. Odległość do Tatr ok. 115 km.
Skała Grodzisko a1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Skała Grodzisko (Jerzmanowice)
Duży Mur DK6.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grodzisko (Wzgórze 502). Ściana Wielkiego Muru
Witches Mountain (Babia Góra).jpg
Autor: Peter.shaman, Licencja: CC BY-SA 4.0
Witches Mountain (Babia Góra), view from hill 502
Ostańce Jerzmanowickie 2DK6.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ostańce Jerzmanowickie, widok od zachodniej strony
Lesser Poland Voivodeship Relief location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 50.59 N
  • S: 49.07 N
  • W: 18.92 E
  • E: 21.55 E
POL Pomnik Przyrody.svg
WZÓR TABLICY INFORMUJĄCEJ O NAZWIE POMNIKA PRZYRODY BĘDĄCEGO POJEDYNCZYM TWOREM PRZYRODY ŻYWEJ LUB NIEOŻYWIONEJ (Dziennik Ustaw z 21 grudnia 2004 Nr 268 poz. 2665)
Skała 502 DK6.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Igła skalna na wschodniej stronie Wzgórza 502
GrodziskoSkała 502 DK26.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała 502. Widok od wschodu