Grota ogrodowa

© Raimond Spekking / CC BY-SA 4.0 (via Wikimedia Commons)
Grota Neptuna (Poczdam)

Grota ogrodowa – budowla wzniesiona w ogrodzie służąca do posiłku, ozdoby, wypoczynku oraz schronienia przed upałem lub deszczem[1][2].

Grota sztucznie wydrążona lub celowo wybudowana, występowała już w starożytnym Rzymie w ogrodach przydomowych, największą popularnością cieszyła się w renesansie[1]. Budowla ma postać wnętrza (wydrążonego w zboczu góry, w murze oporowym, pod inną budowlą ogrodową), albo jest wolno stojąca w formie pawilonu. Bywa wykładana kamieniami naturalnymi, koralami, kawałkami tufu, pumeksu, szkła lub muszlami (grotte rocaille)[3]. Wewnątrz dla zabawy czasami instalowano różne urządzenia hydrauliczne[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Sztuka świata 2013 ↓.
  2. ↑ Szolginia 1982 ↓, s. 123.
  3. ↑ a b Kubalska-Sulkiewicz, Bielska-Łach i Manteuffel-Szarota 2007 ↓, s. 142.

Bibliografia

  • Sztuka świata. Słownik terminów tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013. ISBN 978-83-213-4726-4.
  • Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.
  • Witold Szolginia:  Architektura i budownictwo. 1982. ISBN 83-204-0291-3.

Media użyte na tej stronie

Neptungrotte, Park Sanssouci, Potsdam-7510.jpg
© Raimond Spekking / CC BY-SA 4.0 (via Wikimedia Commons)
Neptungrotte, Park Sanssouci, Potsdam